گروه راهبرد - خبرگزاری دانا: با گذشت سه هفته از انتخابات ریاست جمهوری ایران، رسانه های مختلف خبری همچنان به بررسی تاثیرات آن می پردازند. روزنامه لوموند فرانسه در این زمینه با انتشار پنج یادداشت با مطرح کردن سوال فوق، به بررسی مواضع دو طرف مذاکرات و گمانه زنی درباره آینده آن پرداخته است. این روزنامه می‌نویسد؛ "با ریاست جمهوری یک میانه رو که از سال 2003 تا 2006 رئیس تیم مذاکره کننده هسته ای ایران بوده است، آیا تغییری در روند مذاکرات رخ خواهد داد؟" دومین مطلب این پرونده تحلیلی است به قلم محمد رضا جلیلی، استاد موسسه عالی مطالعات بین الملل و توسعه شهر ژنو و تیئری کِلنِل، مدرس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد بروکسل که در آن نویسندگان پیش بینی درباره سیاست هسته ای را دشوار دانسته اند. این دو، دلیل این مساله را عدم تصمیم گیری نهایی روحانی در این زمینه گفته اند.
نویسندگان، تجربه وی را منحصر به فاصله 2003 تا 2005 و مذاکره با تروئیکا (فرانسه، انگلیس و آلمان) نداتسته اند و سوابق ایشان به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و ریاست مرکز مطالغات استراتژیک از سال 1992 را خاطر نشان کرده اند که باعث احاطه روحانی بر مساله هسته‌ای دانستهاند.
کتاب "امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای" چاپ سال 2011 را به عنوان تنها مرجع فارسی منتشر شده در این زمینه معرفی کرده اند.
تحلیل گران مساله مهم را ربط دادن بحث هسته ای و مشکلات اقتصادی در رقابت های انتخاباتی دانسته اند که از منظر آنها، امر بدیعی در میان مسئولین ایرانی بوده است.
آنها آخرین شاخصه مهم روحانی را میل به شفافیت و دیپلمات بودن، گفته اند که در مذاکرات بسیار تعیین کننده است: "شاید مذاکرات آینده به صورت مستقیم بین رئیس جمهوری جدید و نمایندگان پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و آلمان نباشد اما به طور حتم در چهارچوب تعریف شده توسط رئیس جمهور روحانی خواهد بود. در زمان سلفش -محمود احمدی نژاد- هم همین شرایط حکمفرما بود."
در بخش دیگری از مطلب آمده است که با بررسی نظام در 24 سال گذشته، نباید انتظار تغییر شگرف داشته باشیم. اما امکان بازنگری در نحوه مواجهه وجود دارد.
منبع: خبرگزاری مهر
