به نظر می رسد جاه طلبی کشور چین در صادرات خودرو به سراسر جهان با سقوط پی در پی در طی دو ماه گذشته، با بحرانی جدی مواجه شده است.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانا(داناخبر)، بر اساس آمارها صادرات خودرو چین در اردیبهشت ماه امسال نسبت به زمان مشابه در سال گذشته به میزان یک پنجم کاهش داشته است و این کشور در ماه پیش تنها ۸۴۴۰۰ خودرو به کشورهای دیگر صادر کرده است به نحوی که بالاترین افت سالانه در طی پنج سال گذشته را تجربه کرده است.
حجم صادرات خودروسازان چینی با توجه به ارزش بالاتر یوان و اختلالات ناشی از آن در بازار صدمه دیده است. همچنین برخی از کارشناسان عدم ایجاد بهبود قابل توجه در رشد اقتصاد جهانی را از دلایل دیگر کاهش صادرات خودرو چین می‌دانند. علاوه بر این کاهش صادرات به بازارهایی از جمله عراق، ویتنام و ترکیه نشان‌دهنده نقش به سزای مشکلات اقتصادی و سیاسی موجود در کشورهای هدف تولید کنندگان چینی در بروز این بحران برای صنعت خودروسازی چین است.
البته صادرات تنها چالش پیش روی چینی‌ها نیست بلکه آمارها نشان می‌دهد خودروسازان چینی در داخل کشور خود نیز در رقابت با تولیدکنندگان خارجی چندان موفق نبوده‌اند. چنانکه از آمار اتحادیه نیمه خصوصی خودروسازان چین برمی‌آید، در حال حاضر تولید کنندگان چینی تنها 38% بازار داخلی خودروهای مسافربری این کشور را در اختیار دارند که این آمار نسبت به انتهای سال گذشته (47%) کاهش داشته است.
این کشور حدود 140 خودروساز داخلی دارد. به گفته تحلیلگران این صنعت، برخی از خودروسازان چینی از بازارهای صادراتی رو بگردانده اند زیرا در حال تلاش و ستیز برای فروش اتومبیل های خود در داخل چین هستند.
به گفته تحلیلگران چنین روشی پایدار نیست و این خودروسازان به احتمال زیاد با شکست مواجه خواهند شد. این شکست می تواند آغازگر رکودی برای خودروهای مارک تجاری چینی باشد. با توجه به آمار، کاهش در صادرات خودرو به حدی رسیده که کل صادرات چین در خرداد ماه نسبت به سال گذشته، 3.1٪ سقوط داشته است و داده های اداره کل گمرک این کشور، نشان دهنده درصد اندک افزایش یک درصدی نسبت به ماه اردیبهشت است درحالی که رشدی حدود سه درصد مورد انتظار بوده است.
از دید کارشناسان، کاهش در صادرات خودرو چینی مربوط به کم شدن تقاضای بازارهای در حال ظهور، تظاهرات خشونت آمیز در ترکیه و برزیل، و افزایش یوان چین است.
به گفته انجمن خودروسازان چین، بزرگترین افت میزان واردات خودروهای چینی در چند ماهه اخیر مربوط به کشورهایی مانند عراق، ونزوئلا، ویتنام، ترکیه و ایران بوده است.
افت فروش خودرو در کشوری مانند ایران به دلیل بحران افزایش قیمت سرسام‌آور خودرو تنها منحصر به خودروهای چینی نبوده است و تمامی انواع خودروهای موجود در ایران را شامل می‌شود که این امر بر کاهش فروش خودروهای چینی در بازار ایران که یکی از بازارهای نسبتا نوظهور اما مهم برای چینی‌هاست تاثیر قابل توجهی گذاشته است.
البته باید در نظر گرفت که به تازگی مقامات ایرانی برای گسترش همکاری با چین در صنعت خودروسازی اظهار تمایل کرده‌اند. این امر می‌تواند برای چین نویدبخش بازگشت به بازاری باشد که نبض آن در انحصار تصمیم‌گیران مشخصی است.
به ویژه آنکه رقبای غربی که به لحاظ برتری کیفیت محصولات مانعی جدی بر سر راه چینی‌ها بودند در حال کاهش حضور خود در این بازار هستند. اما در حال حاضر که هنوز تصمیم مقامات ایرانی با توجه به انتقاد‌های داخلی بسیار مرحله اجرا نرسیده است و تغییری نیز در بازارهای دیگر خاورمیانه‌ای چین مشاهده نشده است، مقصد صادرات چین به شدت در آمریکای جنوبی، شرق میانه و روسیه متمرکز شده است.
جای هیچ شکی نیست که نوسانات در بازار مقصد، به راحتی می تواند به عملکرد در چین در خارج از کشور خود صدمه زند. بزرگترین صادر کننده خودروی در چین (Geely) اعلام کرد که در ماه خرداد، 9337 وسیله نقلیه به بازارهای خارج از کشور صادر کرده که 11٪ کمتر از مدت مشابه در سال قبل است.
سخنگوی (Geely) به تظاهرات خیابانی در برزیل اشاره کرده است، همچنین افزایش بهای یوان و بازیابی ضعیف تر از حد انتظار در اقتصادهای در حال ظهور را دلیل این کاهش می داند. امسال یوان تا حدود 20٪ در برابر ین ژاپن و 10٪ در برابر ون کره افزایش داشته است. وی موافق اثر کاهش ارزش ین در صادرات خودرو چین است، اما مطمئن نیست که این اثر تا چه حدی است. وسایل نقلیه صادراتی چینی در بعضی از نقاط مانند آفریقا با اتومبیل های دست دوم ژاپنی به رقابت می پردازند. نقش تقاضای ضعیف در بازارهای صادراتی، بیشتر از ملاحظات ارزی است. در طی شش ماه اول سال جاری، صادرات خودروهای چین نسبت به سال گذشته 0.6٪ کاهش یافته است و به 486،800 خودرو رسیده است.
این در حالی است که سال گذشته، خرید و فروش اتومبیل های ساخت چین در بازارهای خارج از کشور حدود 30٪ رشد نشان داده بود. اکنون دیگر رویای صادرات 50 درصدی برای خودروسازان چینی، به پایان رسیده است و وضعیت آنها، بیشتر از قبل، به چالش کشیده شده است.
در اواخر سال 2011 در کشور های وارد کننده مانند برزیل، دولت محلی، مالیات بر خودروهای وارداتی را تا 30 درصد افزایش داده است. به گفته تحلیلگران، کاهش صادرات، به تیرگی و نزول شرکت های خودروسازی داخلی افزوده است، چرا که از پیش نیز توسط افزایش رقابت با خودروسازان خارجی در بازار خودرو چینی تحت فشار بوده اند. باد مخالف دیگر از دورن خود کشور چین است. انتظار می رود برخی از دولت ها به شانگهای، پکن و گوانگژو برای جمع کردن وسایل نقلیه از خیابان ها به منظور کاهش ترافیک کشور و بهبود کیفیت هوا بپوندند.
چنین سیاست‌هایی از سوی خودروسازان چینی مورد انتقاد قرار گرفته است زیرا سهم بازار خودروهای چینی در پکن، شانگهای و گوانگژو، از 50 به حدود 10٪ کاهش یافته ، زیرا سیاست هایی با هدف محدود کردن خرید خودرو به این شهرها تحمیل شده است.
هر چند منابع داخلی چین دلایل مختلفی را در توجیه توقف خود در داخل و خارج این کشور ذکر کرده‌اند که بسیاری از این دلایل به گونه‌ای فرافکنی محسوب می‌شود، اما آنچه قابل بررسی است کاهش صادرات این کشور با وجود بهبود کلی اقتصاد خریداران عمده خودرو در جهان از جمله آمریکا و اروپاست.
این امر می‌تواند حاکی از ضعف خودروسازان چینی در نگهداری مشتریان به دلیل کیفیت نامطلوب تولید باشد. چرا که با افزایش قدرت خرید نگاه‌ها به سرعت از سوی تولیدات ارزان قیمت این شرکت‌ها برداشته می‌شود.
نکته حایز اهمیت دیگر نحوه تعامل دولت چین با این موضوع است چرا که دولت چین همواره نشان داده است که به هر قیمتی از تولید کنندگان خود حمایت می‌کند هر چند هنوز برای بررسی واکنش دولت چین به این موضوع زود است اما دولتمردان کشور ما که به تازگی زمزمه وارد کردن چینی‌ها را به صنعت خودروی کشور را به راه انداخته‌اند باید به دقت از وضعیت پیش‌آمده در جهت صحیح استفاده کنند.
حجم صادرات خودروسازان چینی با توجه به ارزش بالاتر یوان و اختلالات ناشی از آن در بازار صدمه دیده است. همچنین برخی از کارشناسان عدم ایجاد بهبود قابل توجه در رشد اقتصاد جهانی را از دلایل دیگر کاهش صادرات خودرو چین می‌دانند. علاوه بر این کاهش صادرات به بازارهایی از جمله عراق، ویتنام و ترکیه نشان‌دهنده نقش به سزای مشکلات اقتصادی و سیاسی موجود در کشورهای هدف تولید کنندگان چینی در بروز این بحران برای صنعت خودروسازی چین است.
البته صادرات تنها چالش پیش روی چینی‌ها نیست بلکه آمارها نشان می‌دهد خودروسازان چینی در داخل کشور خود نیز در رقابت با تولیدکنندگان خارجی چندان موفق نبوده‌اند. چنانکه از آمار اتحادیه نیمه خصوصی خودروسازان چین برمی‌آید، در حال حاضر تولید کنندگان چینی تنها 38% بازار داخلی خودروهای مسافربری این کشور را در اختیار دارند که این آمار نسبت به انتهای سال گذشته (47%) کاهش داشته است.
این کشور حدود 140 خودروساز داخلی دارد. به گفته تحلیلگران این صنعت، برخی از خودروسازان چینی از بازارهای صادراتی رو بگردانده اند زیرا در حال تلاش و ستیز برای فروش اتومبیل های خود در داخل چین هستند.
به گفته تحلیلگران چنین روشی پایدار نیست و این خودروسازان به احتمال زیاد با شکست مواجه خواهند شد. این شکست می تواند آغازگر رکودی برای خودروهای مارک تجاری چینی باشد. با توجه به آمار، کاهش در صادرات خودرو به حدی رسیده که کل صادرات چین در خرداد ماه نسبت به سال گذشته، 3.1٪ سقوط داشته است و داده های اداره کل گمرک این کشور، نشان دهنده درصد اندک افزایش یک درصدی نسبت به ماه اردیبهشت است درحالی که رشدی حدود سه درصد مورد انتظار بوده است.
از دید کارشناسان، کاهش در صادرات خودرو چینی مربوط به کم شدن تقاضای بازارهای در حال ظهور، تظاهرات خشونت آمیز در ترکیه و برزیل، و افزایش یوان چین است.
به گفته انجمن خودروسازان چین، بزرگترین افت میزان واردات خودروهای چینی در چند ماهه اخیر مربوط به کشورهایی مانند عراق، ونزوئلا، ویتنام، ترکیه و ایران بوده است.
افت فروش خودرو در کشوری مانند ایران به دلیل بحران افزایش قیمت سرسام‌آور خودرو تنها منحصر به خودروهای چینی نبوده است و تمامی انواع خودروهای موجود در ایران را شامل می‌شود که این امر بر کاهش فروش خودروهای چینی در بازار ایران که یکی از بازارهای نسبتا نوظهور اما مهم برای چینی‌هاست تاثیر قابل توجهی گذاشته است.
البته باید در نظر گرفت که به تازگی مقامات ایرانی برای گسترش همکاری با چین در صنعت خودروسازی اظهار تمایل کرده‌اند. این امر می‌تواند برای چین نویدبخش بازگشت به بازاری باشد که نبض آن در انحصار تصمیم‌گیران مشخصی است.
به ویژه آنکه رقبای غربی که به لحاظ برتری کیفیت محصولات مانعی جدی بر سر راه چینی‌ها بودند در حال کاهش حضور خود در این بازار هستند. اما در حال حاضر که هنوز تصمیم مقامات ایرانی با توجه به انتقاد‌های داخلی بسیار مرحله اجرا نرسیده است و تغییری نیز در بازارهای دیگر خاورمیانه‌ای چین مشاهده نشده است، مقصد صادرات چین به شدت در آمریکای جنوبی، شرق میانه و روسیه متمرکز شده است.
جای هیچ شکی نیست که نوسانات در بازار مقصد، به راحتی می تواند به عملکرد در چین در خارج از کشور خود صدمه زند. بزرگترین صادر کننده خودروی در چین (Geely) اعلام کرد که در ماه خرداد، 9337 وسیله نقلیه به بازارهای خارج از کشور صادر کرده که 11٪ کمتر از مدت مشابه در سال قبل است.
سخنگوی (Geely) به تظاهرات خیابانی در برزیل اشاره کرده است، همچنین افزایش بهای یوان و بازیابی ضعیف تر از حد انتظار در اقتصادهای در حال ظهور را دلیل این کاهش می داند. امسال یوان تا حدود 20٪ در برابر ین ژاپن و 10٪ در برابر ون کره افزایش داشته است. وی موافق اثر کاهش ارزش ین در صادرات خودرو چین است، اما مطمئن نیست که این اثر تا چه حدی است. وسایل نقلیه صادراتی چینی در بعضی از نقاط مانند آفریقا با اتومبیل های دست دوم ژاپنی به رقابت می پردازند. نقش تقاضای ضعیف در بازارهای صادراتی، بیشتر از ملاحظات ارزی است. در طی شش ماه اول سال جاری، صادرات خودروهای چین نسبت به سال گذشته 0.6٪ کاهش یافته است و به 486،800 خودرو رسیده است.
این در حالی است که سال گذشته، خرید و فروش اتومبیل های ساخت چین در بازارهای خارج از کشور حدود 30٪ رشد نشان داده بود. اکنون دیگر رویای صادرات 50 درصدی برای خودروسازان چینی، به پایان رسیده است و وضعیت آنها، بیشتر از قبل، به چالش کشیده شده است.
در اواخر سال 2011 در کشور های وارد کننده مانند برزیل، دولت محلی، مالیات بر خودروهای وارداتی را تا 30 درصد افزایش داده است. به گفته تحلیلگران، کاهش صادرات، به تیرگی و نزول شرکت های خودروسازی داخلی افزوده است، چرا که از پیش نیز توسط افزایش رقابت با خودروسازان خارجی در بازار خودرو چینی تحت فشار بوده اند. باد مخالف دیگر از دورن خود کشور چین است. انتظار می رود برخی از دولت ها به شانگهای، پکن و گوانگژو برای جمع کردن وسایل نقلیه از خیابان ها به منظور کاهش ترافیک کشور و بهبود کیفیت هوا بپوندند.
چنین سیاست‌هایی از سوی خودروسازان چینی مورد انتقاد قرار گرفته است زیرا سهم بازار خودروهای چینی در پکن، شانگهای و گوانگژو، از 50 به حدود 10٪ کاهش یافته ، زیرا سیاست هایی با هدف محدود کردن خرید خودرو به این شهرها تحمیل شده است.
هر چند منابع داخلی چین دلایل مختلفی را در توجیه توقف خود در داخل و خارج این کشور ذکر کرده‌اند که بسیاری از این دلایل به گونه‌ای فرافکنی محسوب می‌شود، اما آنچه قابل بررسی است کاهش صادرات این کشور با وجود بهبود کلی اقتصاد خریداران عمده خودرو در جهان از جمله آمریکا و اروپاست.
این امر می‌تواند حاکی از ضعف خودروسازان چینی در نگهداری مشتریان به دلیل کیفیت نامطلوب تولید باشد. چرا که با افزایش قدرت خرید نگاه‌ها به سرعت از سوی تولیدات ارزان قیمت این شرکت‌ها برداشته می‌شود.
نکته حایز اهمیت دیگر نحوه تعامل دولت چین با این موضوع است چرا که دولت چین همواره نشان داده است که به هر قیمتی از تولید کنندگان خود حمایت می‌کند هر چند هنوز برای بررسی واکنش دولت چین به این موضوع زود است اما دولتمردان کشور ما که به تازگی زمزمه وارد کردن چینی‌ها را به صنعت خودروی کشور را به راه انداخته‌اند باید به دقت از وضعیت پیش‌آمده در جهت صحیح استفاده کنند.
