محققان به آزمایش 150 کودک چهار ساله ای پرداختند که مادران آنها به دلیل افسردگی به سختی می توانستند با کودکانشان ارتباط برقرار کنند. آنها زنان باردار را که برخی از آنها از افسردگی رنج برده یا در فقر زندگی می کردند، مورد بررسی قرار داده و کودکان این زنان را از زمان تولد تا سن 10 سالگی پیگیری کردند. به 150 کودک یک میان وعده ارایه شد که در آن، کودکان می توانستند بین غذاهای سالم و غیرسالم انتخاب کنند. مادران این کودکان نیز پرسشنامه ای را در مورد عادات غذا خوردن آنها پر کردند.
در این پژوهش، محققان موفق به شناسایی ژن تنظیم کننده دوپامین شدند که واکنش افراد را به غذاهای خوشمزه تنظیم کرده و میزان غذاهای راحت شامل غذاهای بسیار خوش طعم مانند بستنی، شکلات، شیرینی و یا تنقلات مملو از کالری را که کودکان برای خوردن انتخاب می کردند، پیش بینی می کند. این تاثیر به ویژه در میان دختران از اهمیت برخوردار بود که دارای ژن ژنتیکی کاهش دهنده عملکرد دوپامین(هورمون مغزی که به افراد توانایی و لنرژی بیشتری می بخشد)، بودند. محققان دریافتند که میزان غذای راحت مورد استفاده در آزمایش میان وعده کودکان چهار ساله، وزن دختران را در شش سالگی به درستی پیش بینی می کرد.
به گفته دانشمندان، گام بعدی آنها شناسایی کودکان آسیب پذیر بود چرا که شاید راههایی برای جلوگیری از چاقی در مراحل اولیه و درمان آن وجود داشته باشد.
