وقتی تنش های سنی – شیعی از سال گذشته و پس از برخی اقدامات نخست وزیر نوری مالکی شعله ور شد، آیت الله سیستانی با رهبران مذهبی اهل تسنن ملاقات کرد تا به آنها بگوید مسلمانان عراق ( از جمله کردهای این کشور) اشتراکات زیادی دارند و نمی توانند به خاطر اختلافات فرهنگی و مذهبی، از یکدیگر جدا شوند. او از نخست وزیر خواست تا "برای سنی های عراق عدالت را به ارمغان بیاورد." آیت الله سیستانی حتی هویت ملی عراقی را بالاتر از هویت اسلامی می داند.
آیت الله سیستانی مخالف حضور روحانیون در امور اجرایی است و به جای آن، از ارزش های دموکراتیک "یکسان ساز" از جمله "یک فرد، یک رای" حمایت می کند. مانند بسیاری از شیعیان عراق، او از دموکراسی ای که پس از سرنگونی رژیم صدام حسین در سال 2003 پدیدار شده، استقبال کرده است.
این تحول فکری، اهمیت زیادی دارد. تاریخ شیعیان که در جهان اسلام، نسبتی اقلیتی دارند، سرشار از طغیان علیه سلطه سنی هاست. با فرهنگی که ریشه در اعتراض دارد، شیعیان به نگاه داشتن قدرت به شیوه سکولاری، عادت ندارند. دموکراسی بر ارزش هایی چون خودمختاری، جامع نگری و ترقی فراگیر و جمعی متکی است.
هنوز راه درازی در پیش است تا حمایت مردمی از دموکراسی جوان و نوپای عراق، به عمق لازم برسد. این کشور هنوز به رهبرانی نیاز دارد تا برخیزند و وقتی اختلافات اجتماعی دموکراسی را به خطر می اندازد، از آن محافظت کنند. آیت الله سیستانی یکی از همین رهبران است؛ اگرچه او تمایل ندارد از اعتبار مذهبی خود برای یک منظور سیاسی، استفاده کند.
رهبرانی چون سیستانی، از دل شیعه و به خاطر اصول، آموزش ها، ریشه و تبار و ارتباطات خود بر می خیزند. این رهبران، اغلب، لغزش ناپذیرند. فتاوی آنها به شکل گسترده ای مورد اطاعت و انقیاد است. از این رو، اگر یکی از این چهره ها، دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی را شکل ایده آل حکومتداری بداند، در واقع اتفاق بسیار نادری افتاده است.
آیت الله سیستانی البته وقتی از قدرت و اعتبار خود استفاده می کند، باید مراقب حفظ حقوق فردی و آشتی و مصالحه هم باشد؛ بی آنکه به چنین پنداره ای دامن بزند که "حکومت سکولار یعنی مشتق شدن قدرت سیاسی از الاهیات شخصی روحانیونی مثل خود او." او در یکی از فتاوی خود در سال 2005 نوشت: "رهبری دینی مکررا بیان داشته که علاقه ای به دخالت دادن خود در کار سیاسی ندارد و ترجیح می دهد به جای پر کردن مناصب دولتی، به روحانیت خود ادامه دهد."
آیت الله سیستانی می تواند در گستره نفوذ کلام خود در شهر مذهبی نجف، نقش یک پل را بین شیعیان و سنی ها ایفا کند. عراق نباید تبدیل به یک سوریه دیگر شود و تجربه خشونت بار سال های 2006 و 2007 را تکرار کند. از آنجا که اتکای دولت های نوری مالکی و باراک اوباما به تسلیحات بیشتر برای پایان دادن به خشونت ها در استان انبار، محتوم به شکست است، چند کلمه و واژه مختصر از زبان یک روحانی مورد احترام، می تواند به بازگشت صلح و آرامش به عراق کمک کند.
منبع: شفقنا
