یک عکس، یک خاطره از بازی های آسیایی؛
محمود خلیق رضوی دونده ای است که در سومین دوره بازی های آسیایی یک طلا و یک نقره کسب کرد اما اندکی بعد توسط فدراسیون دوومیدانی کشورمان برای همیشه محروم شد.
در میان دوندگان پرافتخار ایران در بازی های آسیایی، نام « محمود خلیق رضوی» را کمتر از دیگران شنیده ایم. مردی که در بازی های آسیایی توکیو( 1958 م. / 1337 ش.) یک طلا در دوی 1500 متر و یک نقره در دوی 800 متر کسب کرد.او در این مسابقات چنان درخشید که خبرنگار روزنامه اکیپ پاریس به تمجید از وی پرداخت و نوشت: « اگر فدراسیون دوومیدانی ایران هزینه کرده و این نابغه را برای تمرین و آموزش فنون جدید به کشورهای اروپایی بفرستد، او به زودی یکی از بزرگان دوومیدانی جهان خواهد شد.»
اما اندکی بعد از بازی های آسیایی، مسوولان دوومیدانی ایران برای مسابقه دوومیدانی بین دوندگان ایران و ترکیه از خلیق خواستند که برای ایران مسابقه دهد. دونده نگون بخت هرچه گفت که آمادگی ندارد، مسوولان نپذیرفتند و وقتی که او را در آن مسابقه از جایگاه تماشاگران پایین آوردند تا بدود، مشخص بود که نمی تواند بدرخشد. خلیق در آن روز چهارم شد و زمانی که تیم ایران در مجموع امتیازات از ترکیه شکست خورد، او را عامل شکست ایران نامیدند و گفتند عمداً شکست خورده است!
به این ترتیب ندانم کاری های مسوولان به حساب دونده نابغه افتاد و کسی که تا دیروز برایشان افتخارآفرینی می کرد،« خائن به مملکت» نامیده شد!
مسوولان برای تکمیل کارهای خود، از پادشاه وقت دستور گرفتند و او را برای همیشه از هرگونه فعالیت ورزشی بازداشتند! کمی بعد ستاره سابق برای همیشه از ایران به اتریش رفت و دیگر کسی از او خبری به دست نیاورد. محمود خلیق رضوی بدون شک، بزرگ ترین قربانی در تاریخ ورزش ایران محسوب می شود؛ قربانی جاه طلبی های مسوولان وقت.
