برخی از تحلیلگران بر این باورند حملات داعش به کوبانی و قلع و قمع کردها در نهایت به نفع دولت آنکاراست.
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - به دنبال حوادث 11سپتامبر سال2001 و سقوط طالبان در افغانستان و حمله نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا (2003 میلادی) به عراق که به عمر حکومت 38 ساله رژیم بعثی در عراق پایان داد، تحولات سیاسی خاورمیانه و شمال آفریقا که به نوعی با این دو اتفاق مرتبط بود شتاب چشمگیری به خود گرفت و هنوز هم این تحولات در صدر اخبار جهان قرار دارد.
در این میان به وجودآمدن سازمانی تروریستی موسوم به داعش که بعدها نام دولت خودخوانده خلافت اسلامی را بر خود نهاد از اتفاقاتی است که هم اکنون دنیا را به خود مشغول کرده است. سقوط ناگهانی و غیرمترقبه دو استان مهم نینوا و صلاح الدین با مرکزیت موصل و تکریت و هزیمت ارتش فدرال عراق با استعداد شش و چهارگردان زرهی در این دو شهر و با تجهیزات نظامی سبک و سنگین بسیار از جمله تانک های پیشرفته و زره پوش ها و خودروهای نظامی و دستیابی داعش به این میزان از سلاح، موجب تغییر معادلات منطقه ای و بین المللی و بیداری حاکمانی شد که خود در به وجود آمدن این سازمان، نقش اصلی را بازی کردند.
خطا نیست که وزیر امور خارجه ایران ائتلاف کنونی علیه این دولت خودخوانده را اجتماع توبه کاران بنامد. مهم این است که امروز این سازمان تروریستی با نصب خلیفه جدید و تصرف بخش های مهمی از خاک دو کشور عراق و سوریه موجب ایجاد شکاف و انشعاب در دو سازمان بزرگ القاعده و طالبان نیز شده که بیشترین حوادث تروریستی منطقه و جهان در دودهه اخیر منتسب به آنان است. گرچه عملیات خشن افراد داعش و قصاوت آنها در کشتار مردم بی گناه و به اسارت گرفتن آنها در این دو کشور مورد قبول القاعده نیز نبوده است.
روند حوادث نشان می دهد که مبارزات ایدئولوژیک داعش و القاعده از یک طرف و طالبان در افغانستان و پاکستان جریان دارد و به زودی پرده هایی از این اختلافات پشت پرده برملا می شود ولی نقش دولت هایی که در ایجاد چنین سازمان های تروریستی و به تبع آن در جنایاتی که این گروه به وجود آورده است آنچنان آشکار است که عذرخواهی های موسمی دیپلماتیک این یا آن مقام آمریکایی، یا غیرآمریکایی نمی تواند آن را برای همیشه مکتوم نگه دارد.
غیر از کشورهای حاشیه خلیج فارس که در حمایت مالی و نیروی انسانی این جنایتکاران از هیچ کمکی دریغ نکرده اند و خاستگاه اصلی نیروهای این گروه و نیز القاعده از کشورهای خلیج فارس است، دولت ترکیه یکی از مهم ترین حامیان داعش و جنایت های کنونی آن است.
دولت کنونی ترکیه با اندیشه های اخوانی (اخوان المسلمین) راه احیای خلافت عثمانی را در پیش گرفته است و تغییرات سیاسی ماه های اخیر در آنکارا و انتخاب رجب طیب اردوغان به عنوان رییس جمهوری و زمزمه افزایش اختیارات او به نحوی که او را راضی کند، حکایت از آن دارد که سودای احیای خلافت عثمانی و سلطانیسم جایگزین نظام فعلی جمهوریت در ترکیه همچنان زنده است.
اردوغان، ابتدا به بهانه مبارزه با دولت حاکم در سوریه و تنگ کردن میدان بر سایر گروه های مخالف اسد، همه اقدامات لازم را برای تقویت داعش و جبهه النصره که نماینده القاعده در شام بود، به عمل آورد و مرز هزار و200کیلومتری ترکیه را روی تروریست هایی که در سراسر دنیا به نام مبارزه با حکومت اسد عازم سوریه بودند؛ باز کرد.
ارتش ترکیه هم که یکی از قوی ترین ارتش های ناتو است و باید حافظ مرزهای این کشور باشد همه امکانات لجستیکی و خدماتی را از جمله در زمینه پزشکی و دارویی برای تروریست ها فراهم آورد به طوری که امروز کسی نمی تواند انکار کند که این تروریست ها از همه نقاط دنیا وارد ترکیه شده و از آنجا به سوریه و عراق سرازیر می شوند که در کشور ترکیه و در میان مطبوعات مخالفان دولت از آنان به عنوان مسافران مجاز نام می برند و هر گاه این افراد به عنوان داعش در جنگ با نیروهای دولتی سوریه یا پیشمرگان کرد در عراق و سوریه زخمی می شوند این بیمارستان های پیشرفته ترکیه و ارتش این کشور است که آماده پذیرش آنان و معالجه آنان با پیشرفته ترین وسایل پزشکی و زبده ترین پزشکان ارتش این کشور است.
هدف اردوغان، تنها، مبارزه با دولت بشار اسد و سرنگونی آن و حل اختلافات مرزی با سوریه نبوده بلکه نیروهای ارتش ترکیه که در طول 30سال گذشته نتوانسته بودند در جنگ با «پ ک ک» به پیروزی دست یابند و «ترکان کوهستانی» را مقهور خویش بنمایند و نمی توانستند برای مبارزه با این گروه های مسلح کرد وارد خاک سوریه شوند، علاوه بر کمک هایی که پیش تر گفته شد از نیروهای داعش برای جنگ با «گریلاهای کرد» استفاده کرده و در هفته های اخیر از آخرین کارت برنده خویش و از یک بازی سیاسی آشکار استفاده کرده و آزادی 49نفر از دیپلمات ها و کارمندان ترک که در کنسولگری ترکیه در موصل کار می کردند و گفته می شد به صورت برنامه ریزی شده از طرف داعش به اسارت گرفته شده اند، استفاده کردند و همزمان با آزادی این افراد، حمله داعش به روستاهای کردنشین اطراف کوبانی که بیش از دو سال است در تصرف کردهای سوریه بوده و حملات داعش نتوانسته بود آن را از دست کردها خارج کند، استفاده کنند.
تروریست های داعش با حمایت آشکار و نهان ارتش ترکیه که ناظر محاصره این منطقه هستند و نیز اتکای به سلاح های پرشمار دریافتی و غنیمتی، در حال پیشروی گام به گام هستند به طوری که با وجود مقاومت جانانه نیروهای کرد مدافع این شهر، در حال حاظر، جان بیش از 140 هزار نفر در خطر کشتار توسط داعش و تکرار فاجعه «شنگال» در اقلیم کردستان و اسارت هزاران زن کرد است.
آشکار است وعده های نخست وزیر ترکیه برای نجات کوبانی، تاکنون، اقدام عملی و نمود عینی نداشته است و بالعکس، تروریست ها در پناه حمایت آشکار و نهان آنکارا به این شهر یورش می برند.
داعش تاکنون نتوانسته از طریق مرز ترکیه، اقلیم کردستان عراق را محاصره کند. اما اینک در سایه اتحاد نامیمون با ترکیه درصدد است بدون اینکه وارد خاک عراق شود، «اقلیم» را تحت فشار مستقیم قرار دهد.
در نهایت نظر دولت ترکیه این است که از هر طرف کشته شود به نفع این دولت است، و چه بهتر کردها توسط سازمانی قلع و قمع شوند که هدف تهاجم نیروهای ائتلاف بین المللی هستند. هرچند این ائتلاف اقدامی جدی برای نجات «کوبانی» انجام نداده است.
منبع: شرق
