4 سال پس از انقلاب 2011 در مصر، شواهد حاکی از سرخوردگی عمومی و تثبیت قدرت ژنرال السیسی است.
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - مصر در آستانه چهارمین سالگرد انقلاب خود به سر می‌برد اما امروز دیگر نه خبری از شور و حال آن روزها در مردم دیده می‌شود و نه چهره ظاهری شهر رنگ و لعاب خود را عوض کرده است. در فضای امروز مصر به جای وعده‌های انقلاب که از آنها چیزی به جز خاطره بر جا نمانده است، مردم مواجه با فراخوان اخوان المسلمین برای انقلابی مجدد هستند و شرایط امنیتی ویژه‌ای را که حکومت ژنرال‌ها در کسوت جدید اعمال کرده است، تحمل می‌کنند.
این تضادها در حالی که کشور به 25 ژانویه سالگرد انقلاب این کشور نزدیک می‌شود، باعث تشدید درگیری‌ها بین معترضان حامی اخوان المسلمین و نیروهای امنیتی شده است و ناظران را با این سوال مواجه ساخته است که آیا مصر رویاروی انقلابی دیگر قرار گرفته است؟
سایت خبری تحلیلی المانیتور در مقاله‌ای در همین خصوص می‌نویسد: مصر جدید تا آنجا بر شدت اعمال و ایجاد شرایط امنیتی افزوده است که به بهانه امنیت سایبری و مبارزه با هکرهای احتمالی، در قالب قانونی جدید خواهان تشدید کنترل اینترنتی به ویژه در مراکز دولتی شده است اما مخالفان دولت معتقدند، دولت در این خصوص دست به شفاف‌سازی لازم نزده است و بر این اساس از نظر آنان این طرح نمی‌تواند قانونی باشد.
به اعتقاد آنان این قانون جدید آزادی‌های آنان در فضای مجازی را هدف قرار داده است و دولت در پی جاسوسی از اعمال و رفتارهای آنان در این فضا است. اما دولت در مقابل تاکید کرده است قصد و نیت آن فقط مبارزه با هکرهایی است که امنیت فعالیت‌های سیاسی احزاب را هدف گرفته‌اند. جنبش 6 آوریل یکی از این احزاب است که سایت آن مورد حمله هکرها قرار گرفته است. اما برخی از مخالفان نیز دولت را به دست داشتن در این هک‌ها متهم می‌کنند.
اما با وجود سختگیری‌های دولت که مخالفان از آن تعبیر به امنیتی کردن جامعه می‌کنند، فضای این کشور همچنان پر تنش است. سایت ماهنامه امریکایی آتلانتیک می‌نویسد: السیسی شاید جوانتر و حتی باهوش‌تر از حسنی مبارک باشد اما او نیز در حال طی همان مسیری است که مبارک روزی پیموده بود و به مشکلاتی که همه می‌دانند، برخورده بود. امروز نیز مصر فاقد رسانه‌های آزاد است و اقتصاد کشور در شرایطی ناگوار به سر می‌برد. علاوه بر این اغلب رهبران احزاب مخالف بویژه اخوان المسلمین در زندان به سر می‌برند.
با این حال سایت اینترنتی فصلنامه براون پلیتیکال ریویو، فصلنامه سیاسی، دیپلماتیک انگلیسی می‌نویسد: تاریخ مصر با آشفتگی عجین است و طبیعتا روند انتقالی این کشور از دیکتاتوری به دموکراسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. هرچند باید اقرار کرد در یک سال اخیر نیز بخشی از این آشفتگی حاصل سیاست‌های دولت جدید مصر به رهبری عبدالفتاح السیسی است که با نادیده گرفتن اهداف انقلاب چشم‌های خود را به روی آنچه در غزه می‌گذرد، بسته است و بیشترین بودجه کشور را به بخش نظامی آن اختصاص داده است و دیکتاتور را از بند آزاد کرده است. السیسی با قدرت تمامی که بی‌شباهت به قدرت مبارک نیست، همه چیز را در کشور خود در دست دارد. این چیزی است که آمریکا آرزو دارد وجود داشته باشد. واشنگتن اکنون مدتی است بعد از طی یک دوره پر تنش با السیسی که بر سر چگونگی برکناری محمد مرسی بود، تبدیل به یکی از حامیان او شده است، در چنین شرایطی شاید انتظار اینکه انقلابی دیگر در این کشور به وقوع بپیوندد انتظاری باشد که بزودی محقق نشود.
