- تاریخ ولات امام جواد (ع)
همه مورخين محل ولادت امام جواد عليه السلام را مدينه طيبه مي‌دانند ــ در سال 195 هجري قمري؛ اما در ماه و روز ولادت آن امام اختلاف نظر وجود دارد: برخي همانند محدث کليني در کتاب کافي، شيخ مفيد در ارشاد، شهيد ثاني در کتاب دروس، ولادت امام جواد را در ماه رمضان سال 195 هجري قمري مي‌دانند و روز ولادت را معين نکرده‌اند.
همچنین درباره‌ي روز تولد، برخي معتقد به شب جمعه، شب نوزدهم ماه رمضان سال 195 هستند و برخي ديگر به نيمه ماه رمضان. شيخ طوسي نيز در کتاب مصباح مي‌گويد امام جواد در روز دهم ماه رجب سال 195 هجري قمري متولد شده است.
در ميان اقوال ، فرازي از دعاي ناحيه مقدس ، قول شيخ طوسي را تاييد مي نمايد آنجا كه حضرت مي فرمايند: " اللهم اني اسئلك بالمولدين في رجب محمدبن علي الثاني و ابنه علي بن محمد المنتخب ."
- پيشگوئي نسبت به ولادت امام جواد عليه السلام
عمر مبارک امام رضا (ع) به چهل و هفت سال رسیده بود و عقربه تاریخ, سال 195 هجری را نشانه می رفت ولی هنوز امام نهم متولد نشده بود.مسئله جانشینی امام رضا (ع) اصحاب و شیعیان حضرت (ع) را متاثر کرده بود . این اندوه زمانی به فزونی رفت که فرقه واقفیه که بنا به دلائل مادی و تصرف سهم امام و عدم بازگرداندن آن به حضرت رضا (ع) ، قائل به غیبت امام کاظم (ع) شده بودند, و در تبلیغات خویش عدم داشتن فرزند پسر از سوی امام رضا (ع) را دلیل بر ادعای موهم خود می دانستند.
شخصي بنام ابن ابي نجران نقل مي کند :حسين پسر قياما ،از سران فرقه واقفيه ، به حضرت امام رضا عليه السلام گفت:« آيا تو امام هستي؟» حضرت فرمود:« آري.» او گفت: « به خدا قسم که تو امام نيستي.» حضرت رضا عليه السلام مدتي سر را پايين انداخت، سپس سر بلند کرد و فرمود: « چرا فکر مي‌کني که من امام نيستم؟»
او پاسخ داد:« از امام صادق عليه السلام براي ما روايت شده که امام، عقيم ( بدون نسل) نيست و تو اکنون به اين سن‌و‌سال رسيده‌اي و فرزند پسري نداري.» حضرت رضا عليه السلام اين بار طولاني‌تر از بار پيش، سر پايين انداخت؛ آنگاه سر بلند کرد و فرمود: « قسم به خدا که مدت زيادي نخواهد گذشت که خداوند، پسري به من عطا کند.»
ابن ابي نجران مي‌گويد: « از آن به بعد ما ماه‌ها را شمارش کرديم. خداوند کمتر از يک سال بعد، حضرت امام محمد جواد عليه السلام را به امام رضا عليه السلام عنايت فرمود.»
- تولد امام امام محمد تقی( امام جواد عليه السلام )
تولد مبارك امام جواد (ع) نه تنها پايان بخش دلهره هاي شيعيان وافشاي نيت فرصت طلبان و سود جوياني چون فرقه واقفيه بود، بلكه آغاز فصل نويني از تاريخ ائمه اطهار است.
حکيمه دختر امام موسي بن جعفر عليه السلام ( خواهر امام رضا عليه السلام و عمه امام جواد عليه السلام ) مي‌گويد: هنگامي که زمان زايمان خيزران، مادر امام جواد عليه السلام، فرا رسيد، امام رضا عليه السلام مرا فرا خواند و فرمود:« اي حکيمه، براي مراسم زايمان خيزران آماده باش.»
آن گاه امر فرمود که من و خيزران و قابله به اتاقي برويم، براي ما چراغي روشن کرد و در را به روي ما بست. در اين حال درد زايمان خيزران را فرا گرفت و همزمان چراغ خاموش شد. من نگران شدم ولي امام جواد عليه السلام ناگهان همچون ماه شب چهارده طلوع کرد، در حالي که پارچه نازکي بدنش را پوشانده بود؛ نوري از آن حضرت فروزان بود که همه اتاق را روشن کرده بود. نوزاد را گرفتم، در دامان خود گذاشتم و آن پوشش نازک را از بدن او جدا کردم. در اين هنگام امام رضا عليه السلام در اتاق را باز کرد و وارد شد، نوزاد را از من گرفت و در گهواره گذاشت. سپس به من فرمود« اي حکيمه، مواظب گهواره باش.»
سه روز که گذشت، حضرت جواد عليه السلام چشم خود را به سوي آسمان گشود و نگاهي به راست و چپ انداخت و فرمود:« اشهد ان لا اله الا اله و اشهد ان محمداً رسول الله »؛ (گواهي مي‌دهم که معبودي جز الله نيست و محمد فرستاده خداست.)
هراسان برخاستم و نزد امام رضا عليه السلام رفتم و به آن حضرت گفتم:« من از اين کودک چيز شگفت‌آوري شنيدم.»
امام فرمود:« چه چيز شگفت‌آوري از او شنيدي؟» و من آنچه را شنيده بودم بازگو کردم.
امام فرمود:« اي حکيمه، آنچه از شگفتي‌هاي او خواهيد ديد، از آنچه شنيدي بيشتر است.»
