«حق سکوت» تلاش کرده است تا وجوه ناشناخته و جالب توجهی از مسائل معیشتی، روابط خانوادگی و زناشویی، جایگاه اجتماعی و دغدغه‌های گوناگون زندگی یک روحانی را برای بینندگان به نمایش بگذارد
محمدامین قاسمی پیربلوطی، خبرگزاری دانا، گروه فرهنگ؛ داستان فیلم از آن جایی آغاز می‌شود که میرهاشم، طلبه‌ی
جوانی که در قم به همراه همسرش، فرشته، زندگی می‌کند به‌تازگی خانه‌ای خریداری
کرده است؛ اما نه همسرش از وضع زندگی‌شان راضی است و نه توان بازپرداخت قرض‌هایی
که برای خرید خانه از دیگران گرفته است را دارد. برگشت خوردن چک میرهاشم و افتادن
آن به‌دست شرخر، سرآغاز ماجراها و مشکلاتی است که شخصیت اصلی داستان را در موقعیت‌های
گوناگون و دشواری قرار می‌دهد و ما را با ابعاد کمتر دیده شده‌ای از زندگی یک طلبه
و روحانی آشنا می‌سازد.
فیلم سینمایی «حق سکوت» به نویسندگی و کارگردانی محمدهادی نائیجی و تهیه‌کنندگی رضا میرکریمی، نخستین بار در بخش نگاه نوی سی‌ودومین جشنواره‌ی فیلم فجر به نمایش درآمد و توانست در سه رشته‌ی بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی فیلم‌های اول نامزد سیمرغ بلورین شود که در نهایت موفق به کسب سیمرغ بهترین فیلمنامه‌ی نگاه نو در آن دوره از جشنواره شد. این فیلم که از نمایش آن در جشنواره فجر سال 1392 حدود هفت سال می‌گذرد، اندکی پیش در اواخر مردادماه 1399 سرانجام به‌طور عمومی اکران شد. تعویق طولانی هفت‌ساله در اکران عمومی این اثر شاید اندکی از تازگی، بداعت و پیشگامی این اثر برای مخاطبین امروز کاسته باشد، اما همچنان نکات و اشارات بکر و کمتر پرداخته شده‌ای را از بالا و پایین و چالش‌های زندگی فردی و اجتماعی قشر طلبه و روحانی جامعه بازگو می‌کند.
نائیجی که نخستین کارگردانی سینمایی‌اش را با «حق سکوت» تجربه کرده‌است، در این اثر از بازیگرانی چون حسام محمودی (میرهاشم)، شیرین اسماعیلی (فرشته) و هوتن شکیبا (سید حسن) بهره برده‌است که در آن سال‌های ابتدایی دهه‌ی نود همه بازیگرانی کمتر شناخته شده بودند و توانستند در این فیلم، تجربه‌ای متفاوت را در کارنامه‌ی بازیگری خود رقم بزنند.
روحانیون در جامعه‌ی امروز ایران شاید آن‌طور که باید و شاید شناخته شده نیستند و افرادی که برخورد و ارتباط نزدیک «حق سکوت» تلاش کرده است تا وجوه ناشناخته و جالب توجهی از مسائل معیشتی، روابط خانوادگی و زناشویی، جایگاه اجتماعی و دغدغه‌های گوناگون زندگی یک روحانی را برای بینندگان به نمایش بگذارد و مستقیمی با این قشر ندارند، عمدتاً تصوری کلیشه‌ای و نادرست از روحانی و آخوند و طلبه بر ذهن‌شان نقش بسته است؛ به‌گونه‌ای که حتی عده‌ای آنان را تافته‌ای جدابافته از مردم دانسته و همواره در این باره به پیش‌فرض‌های غیرواقعی خود مراجعه می‌نمایند. در این راستا و تصویر واقعی‌تر و دقیق‌تری در این باره عرضه کند. علاوه‌بر این، تماشای این فیلم برای خود روحانیون، طلبه‌ها و به‌طورکلی افرادی که شناخت کاملی از زیر و بم زندگی آنان دارند نیز می‌تواند بسیار جذاب و حاوی نکات و مسائل قابل‌توجهی باشد.
