فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ کنترل گری ویژگی شخصیتی آزار دهنده‌ای است که می‌تواند با بروز اختلالات شخصیتی، چون کمال گرایی، خود شیفتگی و اختلال شخصیت مرزی همراه باشد. بر این اساس اگرچه داشتن یک شخصیت کنترل گر به عنوان اختلال روانی در نظر گرفته نمی‌شود، اما کنترل گری نقش بزرگی در اکثر اختلالات شخصیتی ایفاء میکند. زیرا فرد می‌آموزد که با اعمال کنترل به روشی با اختلال خود کنار بیاید.
افراد دارای این ویژگی شخصیتی همواره به دنبال کنترل و مدیریت افراد و رویداد‌های اطراف خود هستند و در تلاش اند تا همه چیز طبق علایق و خواسته آنان انجام گیرد. با وجود اینکه شخصیت کنترل گر ممکن است در برخی از مسئولیت‌ها مفید واقع شود، با این حال ممکن است باعث ایجاد مشکلات در ارتباطات شخصی و حرفه‌ای و حتی منجر به استرس و ناراحتی شخصی شود.
ویژگی‌های افراد کنترل گر
خود محوری
فرد کنترل گر همیشه دنیا را از دید خودش می‌بیند و نمی‌تواند با دیگران همدلی کند. چراکه در این صورت احساس تسلط و کنترل او از بین می‌رود و این موضوع برای افراد کنترل گر به منزله یک زنگ خطر است، وقتی در رابطه با یک فرد کنترل گر قرار می‌گیرید، دائما احساس می‌کنید هیچ احترامی برای حریم شخصی شما قائل نیست و همواره سعی دارد در همه امور مداخله کند.
سخت گیری
افراد کنترل گر بیش از حدّ به خودو دیگران سخت می‌گیرند و در رابطه با قوانین بسیار انعطاف ناپذیر عمل می‌کنند. هرگونه تخطی از قوانین برای آن‌ها به منزله از دست دادن احساس کنترل و درنتیجه ناامنی است.
عدم مشارکت در کار‌های گروهی
فرد کنترل گرا به هیچ وجه توانایی مشارکت در کار‌های گروهی را نداشته و اگر هم مشارکت کند، احتمالا دوست دارد همه چیز طبق نظر او پیش برود و به همه دستور بدهد؛ بنابراین این افراد هیچ وقت از روابط خود احساس رضایت نمی‌کنند.
کمال گرایی
افراد کنترل گر به شدت کمال طلب هستند و تحمل هیچ نقص و ایرادی را ندارند. از آن جایی که وجود هرگونه نقص یا ایرادی برای این افراد قابل تحمل نیست، همواره قوانین و معیار‌های سخت گیرانه‌ای در زندگی خود دارند. گاهی این قوانین و معیار‌ها زندگی شخص کنترل گر را تحت تاثیر قرار می‌دهد و معطوف به خود است. مثلاً فرد کنترل گر وسواس و دقت کاری بسیار زیادی در کار‌های مختلف همچون امور تحصیلی، شغلی یا رسیدگی به امور شخصی به خرج می‌دهد و گاهی معطوف به دیگران است. مثلا برخی از اشخاص کنترل گر قوانین سخت گیرانه‌ای در مورد روابط خود، تربیت فرزندان و.. دارند و اطرافیان همیشه باید سعی کنند تا معیار‌های آنان را برآورده کنند.
مقصر جلوه دادن دیگران
افراد کنترل گر اگر مشکلی پیش به وجود آید، نقش قربانی را می‌گیرند و از پذیرش خطای خود گریزان هستند. شخص کنترل گر بیشتر از هر فرد دیگری به توجیه اشتباه خود یا انداختن آن اشتباه به گردن دیگری می‌پردازد.
