به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا، شهرستان های ایران هر کدام سنت ها و آیین های ویژه ای برای ماه مبارک رمضان دارند.
در فارس مردم با خانه تکانی و زدودن گرد و غبار از خانه ها، تعویض ظروف سفالین و کوزههای آب به پیشواز ماه خانه تکانی دلها و زدودن غبار از روح و جان میرفتند.
امروزه نیز هنوز بانوان خانه قبل از ماه رمضان با این نیت که رمضان به خانههای تمیز و طاهر، رزق و روزی و برکت میدهد، خانه تکانی میکنند.
شیرازیها براساس اعتقاد،روز اول ماه مبارک رمضان به زیارت شاهچراغ (ع) و سیدعلاءالدین حسین (ع) برادران امام هشتم میروند و برخی خانوادهها تا نماز مغرب و عشا در آنجا میمانند و روزه خود را باز میکنند.
برخی بانوان فارس اعتقاد دارند که در ماه مبارک رمضان خریدن چادر و یک قطعه طلا شگون دارد، اگر خانوادهای دختر دم بخت داشته باشد حتما در این ماه برای او چادرنماز و طلا میخرند.
در برخی از خانهها در ایام ماه مبارک رمضان، بانوان محل گرد هم میآیند و تا پایان ماه مبارک قرآن را ختم میکنند. چند روز قبل از ماه مبارک بانوان محل در آن خانه جمع میشوند ، محل ختم قرآن را غبارروبی گلاب افشانی میکنند و رحلهای قرآن را آماده میکنند.
مردم فارس زمانی که هلال ماه مشاهده شد و شروع ماه رمضان نوید داده شد، بر آیینه نگاه میکنند و مقداری پول و یا آذوقه را به عنوان صدقه این ماه کنار میگذارند.
شیرازی ها، هم مثل دیگر جنوبی ها آخرین جمعه ماه شعبان را کلوخ اندازون گویند. در این روز رسم است که مردم دسته دسته به گردشگاه های اطراف شهر می روند و آن روز را با خوشی به شام می رسانند. چون باور دارند که ماه مبارک رمضان، ماه عبادت است و در این ماه تنها باید عبادت کرد.
شب نشینی با شب چره رمضانی
از چند روز مانده به ماه رمضان، بعضی از خانواده ها نذر دارند و افطاری می دهند و بیشتر میهمانی ها به شکل افطاری برگزار می شود. همچنین رسم است که پس از افطار، مردم به دید و بازدید می روند و گاهی تا وقت سحر دور هم می نشینند، صحبت می کنند و شب چره ای شامل تنقلاتی مانند رنگینک، زولبیا و بامیه می خورند.
در شیراز، خانواده هایی که دختری را شوهر داده باشند، در اولین ماه رمضان پس از عروسی، خود را موظف می دانند تا افطاری کاملی به نام «روز والون» تهیه کنند و همراه با گلی برای عروس بفرستند، در شیراز از هر نوع هدیه عروس را گلی می گویند. «رمضان خوانی» یا «الله رمضونی» نیز یکی از سرگرمی های بچه ها و جوانان در ایام ماه مبارک رمضان در برخی از مناطق کشور است.
کودکان و نوجوانان در ایام ماه رمضان در گروه های مختلف و تحت سرپرستی یک نفر به در منازل می روند و با خواندن شعرهایی، از صاحب خانه تقاضای شیرینی و خوردنی می کنند، شعرهایی که در این مراسم خوانده می شود به نام رمضانی مشهور است و معمولا توسط سرگروه خوانده می شود .
7 نوع نان برای رمضان
زمانی که هنوز دکان نانوایی در شهرها نبود، مردم در خانه ها نان می پختند، به طور مثال در شهر اصطهبانات فارس، هفت نوع نان مانند نان های جو، ذرت و بلوط برای سحر و افطار طبخ می شد که از نان های سبک تر برای افطار و از برخی دیگر برای سحر استفاده می کردند. همچنین در این شهر هفت نوع اشکنه نیز برای ماه رمضان پخته می شد مانند اشکنه های شمبلیله، بابونه، گشنیز، باقلا و ......
از غذاهای ماه رمضان می توان از آبگوشت مرغ در کازرون، برنج بلغور در
کالتان، پشت اسمی در جهرم، ، چنگال لور در اصطهبانات فارس و حلالی در اسماهور الیگودرز
نام برد.