به گزارش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از خبرگزاری از مهر، دبیرکل
بنیاد فردوسی گفت: «با پیشنهاد افغانستان و پشتیبانی ایران رویداد "یکصد و پنجاهمین سالگرد
زندگی فعال سید جمال‌الدین اسدآبادی» در فهرست یونسکو ثبت شده اما در این
پرونده نام سید جمال الدین اسدآبادی، سید جمال‌الدین افغانی درج شده است».
وی افزود: «سیدجمال الدین اسدآبادی ایرانی بوده ولی از او به نام جمال الدین افغانی هم یاد می شد منتها در نهایت این اندیشمند ایرانی - اسلامی به نام افغانستان ثبت شده است و تنها در این پرونده ایران، کشور افغانستان را پشتیبانی کرده است».
مدیرکل بنیاد فردوسی بیان کرد: «وقتی سند ثبت رویدادها از سوی یک کشور مطرح می شود، در جایگاههای مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. اگر این پرونده معارض نداشته باشند سند به مرحله بالاتر می رود و بعد از دو سال در کمیسیون منطقه ای بررسی می شود. اگر نماینده کشورهای حوزه منطقه ابراز نظری نکنند، آن مفاخر و رویدادهای فرهنگی به نام آن کشور ثبت می شود. در آن زمان ایران می توانست در این باره اظهار نظر کند اما این کار را انجام نداد درحالی که باید پژوهشکده و معاونت میراث فرهنگی، در این زمینه فعالیت می کردند».
وی افزود: در دوسالانه 2011و2010 میلادی برای نخستین بار سهم ایران از ثبت مفاخر در فهرست رویدادهای فرهنگی، هنری و علمی یونسکو به چهار گزینه رسیده است؛ در میان چهار ثبت مفاخر ایرانی در این دوسالانه با پیشنهاد رسمی بنیاد فردوسی و با همکاری کمیسیون ملی یونسکو در ایران "هزارمین سالگرد سرایش شاهنامه" و نیز "هفتصد و پنجاهمین سالگرد زندگی فعال خواجه نصیرالدین طوسی" به پیشنهاد دانشگاه صنعتی خواجه‌نصیر و با همکاری بنیاد فردوسی تنظیم شد و به نمایندگی ایران در یونسکو فرستاده شد که با اقبال گسترده کشورهای عضو یونسکو به نام ایران به ثبت رسید.
موحد فر گفت: دو پیشنهاد دیگر در دوسالانه یاد شده از سوی ایران "هفتصدمین سال‌مرگ قطب‌الدین شیرازی" و "یک‌هزار و دویست و پنجاهمین زادسال فارسی بیضاوی مشهور به سیبویه" بوده است.
وی ادامه داد: بنیاد فردوسی هم‌زمان با برپایی جشن هزاره شاهنامه در سال 1389 در تالار کنفرانس عمومی یونسکو در پاریس فرانسه، پرونده هنر نقالی که به کوشش پژوهشگاه میراث فرهنگی و همکاری خانه تاتر، مرکز هنرهای نمایشی و بنیاد فردوسی، تنظیم شده بود را به نمایندگی ایران در یونسکو ارایه داد که با پی‌گیری‌های انجام شده در نوامبر 2011 میلادی در فهرست میراث معنوی سازمان جهانی یونسکو به نام ایران به ثبت رسیده است
یعنی بنده خدا جمال الدین کابلی افغانی آنرا درشهر قندهار، در روز یکشنبه دوم ماه ذوالحجه الحرام سال 1283 قمری نگاشته است.
و دو نکته دیگر: که سال 1283 قمری دوران سلطنت کوتاه مدت امیر محمد افضل خان (پدر امیر عبد الرحمن خان) در افغانستان است که سید در کندهار به سر میبرد و نکته دومی که مهمتر از اولی است و کشفی است تازه. وآن اینکه سید رساله « مرآه العارفین » (آیینه عارفان) را به خواهش یکی از بنی اعمامش به نام زین العابدین که با سید در کندهار بود، نگاشته است که ذکر گردید.