به گزارش گروه ایرانشناسی داناخبر و به نقل از ایسنا، امروز کمتر کسی در جهان است که آبشار نیاگارا در مرز آمریکا و کانادا، آبشار ایگوآزو در آرژانتین و یا آبشار هاناکاپی آی در هاوایی را نشناسد، اما معروفترین و بلندترین آبشار ایران کجاست و چه نام دارد؟
بلندترین آبشار کشور که شهره ملی و جهانی یافته است، «لاتون» نام دارد و در شمال کشور و ارتفاعات شهرستان مرزی بندر آستارا در غرب استان گیلان واقع شده است. این آبشار چهار فصل، جزء 30 آبشار بلند و خوش منظره جهان است که ارتفاع آبریز اصلی و فوقانی آن 105 متر با پهنای 5 متر و آبریز تحتانی آن 65 متر با پهنای 10 متر است و در مجموع، میتوان شاهد آبشاری با ارتفاع 170 متر بود.
از دیگر ویژگیهای جالب توجه در منطقه لاتون، وجود تنها آبگرم درون جنگلی کشور به نام «کوته کومه» و آسیاب آبی 300 ساله «آسیه شوان» در مسیر آغازین و میانی صعود به قله است که هیچگونه نظارتی جهت رفع مشکل بهداشتی درون حوضچههای آبگرم و مرمت بنای فرسوده آسیاب که در آستانه نابودی درپی سیلابهای فصلی قرار دارد، نمیشود.
همه ساله کوهنوردان و طبیعت دوستان بسیاری از سراسر کشور از این منطقه بازدید میکنند. حضور توریستهایی از کشورهای دیگر همچون ژاپن، کره جنوبی، چین، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا برای بازدید از این آبشار، نشان از وجود موهبتی بینظیر دارد که متأسفانه از سوی متولیان صنعت توریست در استان و کشور، برای تبلیغات، شناساندن و حمایت از بخش خصوصی به منظور احداث اماکن اقامتی و توریستی آبرومند در این منطقه، تدابیر لازم اندیشیده نشده است.
متأسفانه در بروشورهایی که توسط صدا و سیمای مرکز گیلان و سازمان میراث فرهنگی استان به مناسبت عید نوروز و ایام تابستان تنظیم میشود، یا اصلا به معرفی این مکان پرداخته نمیشود و یا به شکلی کاملا گذرا و سطحی، فقط به بیان نام آن اکتفا میشود.
بلندترین آبشار کشور که شهره ملی و جهانی یافته است، «لاتون» نام دارد و در شمال کشور و ارتفاعات شهرستان مرزی بندر آستارا در غرب استان گیلان واقع شده است. این آبشار چهار فصل، جزء 30 آبشار بلند و خوش منظره جهان است که ارتفاع آبریز اصلی و فوقانی آن 105 متر با پهنای 5 متر و آبریز تحتانی آن 65 متر با پهنای 10 متر است و در مجموع، میتوان شاهد آبشاری با ارتفاع 170 متر بود.
از دیگر ویژگیهای جالب توجه در منطقه لاتون، وجود تنها آبگرم درون جنگلی کشور به نام «کوته کومه» و آسیاب آبی 300 ساله «آسیه شوان» در مسیر آغازین و میانی صعود به قله است که هیچگونه نظارتی جهت رفع مشکل بهداشتی درون حوضچههای آبگرم و مرمت بنای فرسوده آسیاب که در آستانه نابودی درپی سیلابهای فصلی قرار دارد، نمیشود.
همه ساله کوهنوردان و طبیعت دوستان بسیاری از سراسر کشور از این منطقه بازدید میکنند. حضور توریستهایی از کشورهای دیگر همچون ژاپن، کره جنوبی، چین، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا برای بازدید از این آبشار، نشان از وجود موهبتی بینظیر دارد که متأسفانه از سوی متولیان صنعت توریست در استان و کشور، برای تبلیغات، شناساندن و حمایت از بخش خصوصی به منظور احداث اماکن اقامتی و توریستی آبرومند در این منطقه، تدابیر لازم اندیشیده نشده است.
متأسفانه در بروشورهایی که توسط صدا و سیمای مرکز گیلان و سازمان میراث فرهنگی استان به مناسبت عید نوروز و ایام تابستان تنظیم میشود، یا اصلا به معرفی این مکان پرداخته نمیشود و یا به شکلی کاملا گذرا و سطحی، فقط به بیان نام آن اکتفا میشود.