به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از تابناک ترس از مدرسه در تمام طیف های اجتماعی و
سنین کودکی و در تمام سطوح هوشی وجود دارد و این ترس باید جدی گرفته شود بنابراین مدرسه
و اولیا نقش مهمی در جذب و آرامش کودک دارند و می توانند کودک را با روشهای درست از
این حالت خارج کرده و در کاهش میزان ترس کودک مؤثر باشند.
ابراهیم مقدم - روان شناس - درباره وابستگی کلاس اولی ها به والدینشان گفت: ترس از مدرسه نه وابستگی است و نه دلبستگی بلکه به این ترس اختلال اضطراب جدایی یا اختلال اضطراب مدرسه گفته می شود که کودک به شدت از اینکه خانواده در کنارش نیست احساس ترس پیدا می کند.
وی در ادامه در خصوص نشانه های این اختلال گفت: نشانه های اختلال اضطراب جدایی مانند نشانه های اختلال های اضطرابی دیگر است. علائمی مثل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، دل درد، عرق کردن کف دست و تکرار ادرار از جمله این نشانه هاست.
مقدم افزود: خیلی از مواقع این کودکان به دلیل وابستگی شدید به پدر و مادر به خصوص مادر دچار مشکل می شوند البته وقتی این موضوع را بررسی می کنیم متوجه می شویم که به نظر از مدتها حالت های اضطراب در کودک گذاشته شده است به عنوان مثال کودکی را در نظر بگیرید که از مدتها قبل از سمت خانواده به آن القا شده که مدرسه محیط ترسناکی است یعنی برادر بزرگترش به او فهمانده که مدرسه مثل زندان است در این صورت کودک دچار حالت اضطراب می شود و یا اینکه از قبل به او هشدارهای بی جهت داده می شود به طور مثال باید مواظب باشی که در حیاط مدرسه به بچه های بزرگتر از خود برخورد نداشته باشی و... این جمله ها به این اشاره دارد که تو ناتوان هستی و بدون وجود پدر و مادر نمی توانی از عهده ی مسائل و مشکلات خود بربیایی بنابراین کودک در این مواقع دچار اضطراب می شود.
وی اضافه کرد: بررسی های دیگر نشان دهنده ی این واقعیت است که در روز اول مدرسه کودک کمتر اضطراب دارد اما مادرهایی را می بینیم که بسیار نگران و مضطرب هستند و این حالت های مادران سبب می شود که اضطراب به کودکان منتقل شود.
مقدم ادامه داد: نقص محیط مدرسه و بچه های دیگر مدرسه مورد دیگری است مشخص شده که اگر مدرسه محیط پر تنشی باشد معلم ها به جای استفاده از سیستم تقویت از روشهای تنبیهی استفاده می کنند و یا اینکه وجود بچه های شرور در مدرسه که مزاحمت ایجاد می کنند همگی می تواند منجر به اضطراب کودک و ترس از حضور او در مدرسه شود.
در پایان برای درمان اختلال اضطراب جدایی از روشهای درمان اضطراب و مخصوصاً از روشهای درمانی رفتاری- شناختی استفاده می شود. در موارد شدید به توصیه درمانگر احتمال استفاده از داروهای ضد اضطراب هم شاید نیاز شود.
