به اعتقاد برخی کارشناسان هر رفتاری در سنین بزرگسالی حاصل نوع رفتاری است که والدین در کودکی فرزند خود با وی داشته‌اند.
به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (دانا خبر)، در تحقیقاتی که روانکاوان و روانشناسان به عمل آورده‌اند مشخص شده پرخاشگری در افراد به شرایط محیطی خانواده و اتفاقاتی بستگی دارد که در دوران کودکی برای فرد به وجود آمده است.
پرخاشگری در کودکی افراد شکل می‌گیرد
مهدی معصومی روانشناس و استاد دانشگاه در خصوص پرخاشگری در افراد می‌گوید :شکل گیری شخصیت افراد از همان بدو تولد شروع به شکل گیری می‌کند یعنی از همان دوران نوزادی فرزند از رفتارهای والدین تأثیر می‌گیرد.
وی می‌افزاید: روانشناس معروف زیگموند فروید معتقد است تا سن ۶ سالگی شخصیت افراد به طور کامل شکل می‌گیرد تا آنجا که وی در تکمیل نظریه خود عنوان می‌کند کودک خردسال پدر فرد بزرگ‌سال است و این بدین معناست که شخصیت فرد در سنین بزرگسالی همان خصوصیتی است که تا سن ۶ سالگی در وی شکل گرفته است.
از این رو دقت والدین در نوع رفتار با فرزندان بسیار در شکل گیری نوع شخصیت و رفتار ان‌ها در بزرگسالی تأثیر گذار است به طوری که به جرئت می‌توان گفت بیش از ۸۰ در صد افرادی که در بزرگ سال افرادی متعادل و آرام هستند اشخاصی هستند که در دوران کودکی تحت حمایت خانواده و رفتارهای مناسب آن‌ها بوده‌اند و افرادی که در بزرگسالی دچار پرخاشگری هستند در کودکی مورد خشونت والدین قرار گرفته‌اند به بیان دیگر رفتار اجتماعی افراد از پایگاه اجتماعی که در آن رشد می‌کنند شکل می‌گیرد.
عوامل موثر بر بروز خشونت در سنین بزرگسالی
معصومی با اشاره به عوامل موثر در ایجاد خشونت در افراد عنوان داشت: سطح فرهنگ و سواد والدین، محیط زندگی، وضعیت اقتصادی و حتی کودکانی که فرزندان با آن‌ها بازی می‌کنند از دیگر عوامل موثر در شکل گیری شخصیت و از جمله شکل‌گیری پرخاشگری است.
غالب افرادی که در سنین کودکی دچار پرخاشگری یا خشونت هستند در محیط خانواده خود در زمان رشد فکری و جسمی غالباً در زمان بروز اشتباهات هر چند کوچک و کودکانه مورد شماتت و ضرب و شتم قرار گرفته‌اند و در کنار آن والدین آن‌ها اعم از پدر یا مادر با همسر خود در خانواده با پرخاشگری و خشونت رفتار کرده‌اند و محبت در این خانواده‌ها کمرنگ بوده است.
البته این موضوع همیشه به وضعیت اقتصادی و فرهنگ والدین بستگی ندارد چرا که در مواقعی هم شاهد هستیم که فرد با وجود داشتن خانواده ای مرفه یا با سواد باز هم دچار پرخاشگری می‌شود و این می‌تواند به همان دلیل نبود همدلی و محبت در خانواده یا پرخاشگری یکی از والدین و یا حتی بی‌توجهی پدر یا مادر به فرزندان آن هم در زمانی که کودک نیازمند توجه و محبت است، باشد.
چه باید کرد؟
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که اشتباهات کودک نتیجه نا آگاهی وی از محیط و اتفاقات اطراف و عدم تشخیص صحیح خوب و بد است تاکید کرد: والدین در صورت داشتن هرگونه مشکل یا اختلاف با یکدیگر نباید ناراحتی خود را با تنبیه و پرخاشگری با فرزندان نشان دهند اشتباهاتی که کودکانه از فرزند سر می‌زند نتیجه نا آگاهی او از درست و غلط بودن اتفاقات است و والدین باید همیشه با آرامش کودک را متوجه اشتباهاتشان کنند و نهایت تنبیه برای کودکان منع کردن آن‌ها از اشتباهات با توضیح در مورد دلیل عدم انجام آن باید باشد چرا که وقتی کودک بدون دانستن علت اشتباهش مورد تنبیه قرار می‌گیرد دوباره مرتکب همان اشتباه می‌شود و حتی به دلیل عدم آگاهی با والدین خود لجبازی هم می‌کند اما اگر در برابر اشتباهاتش از سوی پدر یا مادر قانع شود هیچ وقت دچار پرخاشگری، خودسری، عدم اعتماد به نفس و سرخوردگی نمی‌شود و یاد می‌گیرد که قبل از انجام هر کاری در مورد غلط یا درست بودن آن فکر کند و درست تصمیم بگیرد.
گزارش از سنا احمدی
پرخاشگری در کودکی افراد شکل می‌گیرد
مهدی معصومی روانشناس و استاد دانشگاه در خصوص پرخاشگری در افراد می‌گوید :شکل گیری شخصیت افراد از همان بدو تولد شروع به شکل گیری می‌کند یعنی از همان دوران نوزادی فرزند از رفتارهای والدین تأثیر می‌گیرد.
وی می‌افزاید: روانشناس معروف زیگموند فروید معتقد است تا سن ۶ سالگی شخصیت افراد به طور کامل شکل می‌گیرد تا آنجا که وی در تکمیل نظریه خود عنوان می‌کند کودک خردسال پدر فرد بزرگ‌سال است و این بدین معناست که شخصیت فرد در سنین بزرگسالی همان خصوصیتی است که تا سن ۶ سالگی در وی شکل گرفته است.
از این رو دقت والدین در نوع رفتار با فرزندان بسیار در شکل گیری نوع شخصیت و رفتار ان‌ها در بزرگسالی تأثیر گذار است به طوری که به جرئت می‌توان گفت بیش از ۸۰ در صد افرادی که در بزرگ سال افرادی متعادل و آرام هستند اشخاصی هستند که در دوران کودکی تحت حمایت خانواده و رفتارهای مناسب آن‌ها بوده‌اند و افرادی که در بزرگسالی دچار پرخاشگری هستند در کودکی مورد خشونت والدین قرار گرفته‌اند به بیان دیگر رفتار اجتماعی افراد از پایگاه اجتماعی که در آن رشد می‌کنند شکل می‌گیرد.
عوامل موثر بر بروز خشونت در سنین بزرگسالی
معصومی با اشاره به عوامل موثر در ایجاد خشونت در افراد عنوان داشت: سطح فرهنگ و سواد والدین، محیط زندگی، وضعیت اقتصادی و حتی کودکانی که فرزندان با آن‌ها بازی می‌کنند از دیگر عوامل موثر در شکل گیری شخصیت و از جمله شکل‌گیری پرخاشگری است.
غالب افرادی که در سنین کودکی دچار پرخاشگری یا خشونت هستند در محیط خانواده خود در زمان رشد فکری و جسمی غالباً در زمان بروز اشتباهات هر چند کوچک و کودکانه مورد شماتت و ضرب و شتم قرار گرفته‌اند و در کنار آن والدین آن‌ها اعم از پدر یا مادر با همسر خود در خانواده با پرخاشگری و خشونت رفتار کرده‌اند و محبت در این خانواده‌ها کمرنگ بوده است.
البته این موضوع همیشه به وضعیت اقتصادی و فرهنگ والدین بستگی ندارد چرا که در مواقعی هم شاهد هستیم که فرد با وجود داشتن خانواده ای مرفه یا با سواد باز هم دچار پرخاشگری می‌شود و این می‌تواند به همان دلیل نبود همدلی و محبت در خانواده یا پرخاشگری یکی از والدین و یا حتی بی‌توجهی پدر یا مادر به فرزندان آن هم در زمانی که کودک نیازمند توجه و محبت است، باشد.
چه باید کرد؟
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که اشتباهات کودک نتیجه نا آگاهی وی از محیط و اتفاقات اطراف و عدم تشخیص صحیح خوب و بد است تاکید کرد: والدین در صورت داشتن هرگونه مشکل یا اختلاف با یکدیگر نباید ناراحتی خود را با تنبیه و پرخاشگری با فرزندان نشان دهند اشتباهاتی که کودکانه از فرزند سر می‌زند نتیجه نا آگاهی او از درست و غلط بودن اتفاقات است و والدین باید همیشه با آرامش کودک را متوجه اشتباهاتشان کنند و نهایت تنبیه برای کودکان منع کردن آن‌ها از اشتباهات با توضیح در مورد دلیل عدم انجام آن باید باشد چرا که وقتی کودک بدون دانستن علت اشتباهش مورد تنبیه قرار می‌گیرد دوباره مرتکب همان اشتباه می‌شود و حتی به دلیل عدم آگاهی با والدین خود لجبازی هم می‌کند اما اگر در برابر اشتباهاتش از سوی پدر یا مادر قانع شود هیچ وقت دچار پرخاشگری، خودسری، عدم اعتماد به نفس و سرخوردگی نمی‌شود و یاد می‌گیرد که قبل از انجام هر کاری در مورد غلط یا درست بودن آن فکر کند و درست تصمیم بگیرد.
گزارش از سنا احمدی
