در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۶۲۷۶۹
تاریخ انتشار: ۰۵ آذر ۱۳۹۲ - ۱۵:۵۶
رییس جامعه هتلداران:
با گران شدن سفر های خارجی، سفرهای داخلی در کشور رونق گرفته است.این را همه آمارهای رسمی و غیر رسمی تایید می کند، اما آمار هتلداری به عنوان یکی از زیر ساخت های اصلی سفر، نشان می دهد جیب هتلداران از این رونق خالی است .
به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(دانا خبر) به نقل از روزنامه ایران، با وجود اینکه آمارها نشان می دهد سفرهای داخلی در کشور رونق گرفته است اما هتل داران همچنان از وضع موجود ناراضی هستند و معتقدند هنوز در کسب و کار آنها آن طور که باید و شاید رونقی صورت نگرفته است. سال گذشته به طور میانگین 40 درصد از ظرفیت تخت های کشور خالی بود. هتلداران نیز گلایه می کردند مردم چادر مسافرتی را به اتاق هتل ترجیح می دهند. موضوع اما یک نکته بود. مردم پول سفر دارند ولی هزینه هتل برایشان بالااست. جمشید حمزه زاده، رییس جامعه هتلداران به عنوان یکی از متولیان اصلی نرخ گذاری اقامتگاه هادر این زمینه توضیحات جالبی می دهد که در ادامه می خوانید:
چرا در کشورما هزینه اقامت در هتل تا این اندازه گران است؟
 نرخ یکی از مباحث اصلی هتلداری و همه صنوف است. ممکن است بعضی ها مدعی باشند که نرخ هتل ها در کشور ما بالاست، اما واقعیت این است که نسبت به نرخ تورم و نسبت به وضعیت جامعه نرخ هتل ها به نظر من خیلی هم پایین است یعنی الان خیلی از هتل ها در حال ضرردهی هستند که البته این هم به عوامل مختلف بستگی دارد. اولا میانگین ضریب اشغال هتل ها خیلی پایین است. الان بر اساس اعلام میراث فرهنگی در سال گذشته، میانگین اشغال هتل ها در سال در کل کشور 40درصد بوده است. ممکن است ایام اوج کاری تا 80 درصد هم باشد اما میانگین کشوری ما معمولا تا 40 درصد است. البته به دنبال این هستیم که امسال میانگین دقیق تری را اعلام کنیم. این 40 درصد نسبت به سرمایه فوق العاده سود پایینی دارد و همین مساله موجب شده ساخت هتل در کشور توجیه نداشته باشد و به همین علت می بینید که در بخش خصوصی سرمایه گذاران کمتر به ساخت هتل رغبت نشان می دهند.
چگونه می توان این نرخ را پایین آورد؟
من معتقدم که نباید فقط بر نرخ متمرکز شویم. اولاً باید نرخ به شکلی باشد که انگیزه سرمایه گذاری را در بخش خصوصی ایجاد کند. دوم عواملی باید دست به دست هم دهند تا نرخ کاهش یابد یعنی دولت باید کمک کند تا این نرخ کاهش یابد.یعنی نمی توان از هتلدار انتظار داشت که به تنهایی نرخ را کاهش دهد.
  منظور شما از این عوامل چیست یعنی چه اتفاقی باید بیفتد که این نرخ از طریقی غیر ازتصمیم هتلدار کاهش یابد؟
 یکی از اینها معافیت های مالیاتی است. برای مثال ما الان حدود 6 درصد مالیات ارزش افزوده می پردازیم. همین 6 درصد به اعتقاد هتلداران تحمیلی است. این در حقیقت ازخود مسافر گرفته می شود چون هتلدار که نمی دهد. در همه کشور های دنیا چیزی به عنوان مالیات بر ارزش افزوده وجود ندارد. دوم بحث معافیت صددرصد مالیاتی است. همین حالاهتلداران در ظاهر حدود 50 درصد از معافیت مالیاتی برخوردارند که این 50 درصد هم به نظر ما مشکل دارد و در بسیاری مواقع سازمان مالیاتی به اشکال مختلف به این 50 درصد گیر می دهد اما در بسیاری از کشورهای موافق در عرصه گردشگری مثل ترکیه این معافیت مالیاتی صددرصد است.
این که می گویید برای سرمایه دار صرف نمی کند که نرخ را پایین بیاورد جز مالیات و عوارض چه هزینه های دیگری وجود دارد؟
شما به فرض مثال یک هتل 3 ستاره را در یک استان معمولی در نظر بگیرید.این هتل حداقل 10 میلیارد تومان ارزش دارد. خب در تهران که هتل ها بسیار گران هستند. سرمایه گذار وقتی جلو می آید و هزینه ها را برآورد می کند، به این نتیجه می رسد که اگر همین 10 میلیارد تومان را دریک بانک با سود 20 درصد بگذارد، بیشتر سود می کند تا هتل بسازد یعنی حداقل 8 برابر سودی که الان از ساخت همین هتل معمولی عایدش می شود، برد می کند.
   
سرمایه گذاری در این حوزه فقط دست عده ای خاص است که شما هم می شناسید و به واسطه ارتباطات غیررسمی از تسهیلات خوبی برخوردارهستند، شاید همین مساله موجب دلسردی سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در این حوزه شده باشد؟
نه اینطور نیست. من به جد می گویم کسانی که در این حوزه وارد شده و هتل می سازند به عشق این کارآمده اند و گرنه این حوزه سودآور نیست.
 آیا ما در تمام مناطق کشور امکانات و تسهیلات قائل شده ایم که از مردم می خواهیم به سراسر کشور سفر کنند؟
بله. الان بسیاری از شهرهای ما جاذبه هایی دارند که مثال زدنی است، اما مردم نمی شناسند. ماباید در درجه اول این جاذبه ها را مدیریت کنیم و روی سفرهای گروهی متمرکز شویم.
چرا مردم وقتی می خواهند به خارج از کشور بروند سفر با تور را ترجیح می دهند، اما همین مردم در داخل کشورماشین شخصی یا سفرهای انفرادی را انتخاب می کنند؟
 من مخالف حرف شما هستم. من نمونه بارز سفرهای گروهی را کیش می دانم. ما روی این پکیج به خوبی کار کردیم و به خوبی هم نتیجه گرفتیم. الان 90 درصد سفرهای کیش به صورت تور است. مردم به دنبال تخفیف بیشترند و منطقی تر هم این است که سفرهای گروهی را انتخاب کنند.چه کسی بدش می آید که سفر ارزان تر برود.
یکی از علت های این مساله قیمت بالای پرواز کیش است که مطمئنا با تور بسیار به صرفه می شود؟
دقیقا همین طور است، اما ما می توانیم این نمونه را به دیگر استان ها تسری بدهیم. وقتی شما به شکل پکیج سفر می کنید به طور میانگین با 40 درصد کاهش قیمت روبه رو می شوید.ضمن آنکه مزایای دیگری هم برای جامعه دارد، مثل کاهش ترافیک، استفاده بهینه از زمان و امنیت بیشتر.
خود شما الان روی سفر گروهی چند درصد تخفیف برای گردشگران قائل شده اید؟
ما الان در گروه هتل های پارس 40 درصد تخفیف برای گردشگران حتی در ایام اوج کاری سال در نظر گرفته ایم. اما در هتل های دیگر درصد تخفیف ها متفاوت است. ضمن اینکه جهت گیری ما در جامعه این است که برای آژانس ها تسهیلات ویژه قائل شویم تا سفر ارزان شود. یکی از بحث های اساسی ما هم در جامعه هتلداران همین موضوع یعنی ارایه تسهیلات و تخفیفات ویژه به آژانس هاست. من به آژانس ها قول می دهم که در این زمینه کمک شان خواهیم کرد.
شما یکی از محورهای این طرح را همزمان بودن سفر اعلام کردید. همین الان که ما فصل زمستان را پیش رو داریم، آیا بهترین زمان برای برگزاری تورهای زمستانی و استفاده از این ظرفیت نیست؟
این طرح برنامه ریزی می خواهد. ما در جامعه هتلداران همه تلاشمان را خواهیم کرد تا این طرح اجرا شود. مثلا می توان در فصل زمستان، تورهای ورزشی مثل اسکی در استان کردستان یا تور ویژه بازنشستگان در استان های جنوبی برگزار کرد. البته برای این موضوع حتما باید مقاصد جدید و بکر تعریف شود.الان جنوب کشور بهترین آب و هوا و جزایر بی نظیری مثل ابوموسی و هندورابی دارد. چرا ما باید ازاین ظرفیت فقط در15 روزعید استفاده کنیم.
فکر می کنید در دولت جدید اتفاقات خوبی برای گردشگری کشوربیفتد؟
 من به این دوره خیلی خوشبینم. صنعت جهانگردی ما متاثر از روابط خارجی و سیاست خارجی کشورماست. شما می بینید که وقتی رابطه ما با کشور های غربی چند درصد خوب می شود، از آن طرف تقاضا برای سفر به ایران چندین برابر افزایش پیدا می کند. الان این وضعیت روبه بهبود است و تقاضا برای سفر به ایران بشدت بالارفته است.
 اگر بخواهیم به همه این تقاضاها در حال حاضر جواب دهیم، امکانات هتلداری ما بسیار محدود است و باید هتل جدید ساخته شود، شما با این گفته موافقید؟
به هیچ وجه. ما از نظر تامین هتل هیچ مشکلی نداریم، چرا که بیشتر هتل های ما خالی از مسافر است. این حرف ها درست نیست. دوستان فعلا با همین ظرفیت گردشگر بیاورند، اگر کمبود داشتیم روی چشم می سازیم. وقتی سفر زیاد شود به طور حتم بخش خصوصی هم برای سرمایه گذاری تشویق می شود، اما می دانید مشکل اصلی ما چیست؟ مشکل ما این است که آژانس ها فقط شیراز، اصفهان و تهران را از کل ایران یاد گرفته اند، در حالی که اگر نگاهشان را عوض کنند، ما هیچ وقت کمبود جا نداریم. آژانس ها نمی خواهند به خودشان زحمت دهند و درنقاط دیگر مثل لرستان و کردستان هم سرمایه گذاری کنند. من در این زمینه منتقد جدی آژانس ها هستم. البته سازمان هم باید کمکشان کند. ضمن اینکه بسیاری از گردشگران خارجی که به ایران می آیند دنبال هتل 5 ستاره لوکس نیستند و تمایل دارند در خانه های محلی و حتی چادرهای عشایر اقامت کنند. باورتان می شود که بیشتر این توریست ها تشنه زندگی عشایرند؟ البته ما در آن زمان در میراث فرهنگی، به دنبال جذب توریسم با علایق ویژه بودیم. من معتقدم زمانی به توسعه گردشگری می رسیم که این بحث جدی گرفته شود و گردشگران با توجه به علاقه شان سفر کنند. ما حتی آن زمان این موضوع را برای آژانس ها اجباری و نزدیک به 3 هزار و 500 تور با علایق ویژه هم برگزار کردیم که تبدیل به کتاب شد، اما این موضوع هم به کما رفت. درحالی که می توانست آژانس ها را از بلاتکلیفی در بیاورد.
 قبول دارید خدماتی که بیشتر هتل ها به مشتری ها ارایه می دهند درحد نرخی نیست که از آن ها دریافت می کنند؟
اگرچه ما در جامعه هتلداران بشدت به دنبال بحث ارتقای خدمات هستیم اما ما معتقدیم که خدمات بسیاری از هتل های ما مطلوب است. با این حال شعارمان این است که هر روز باید خدماتمان را کیفی تر کنیم. شما بدانید که هیچ هتلداری دوست ندارد اسم هتلش را خراب کند، ولی وقتی هزینه ها بالامی رود، چاره ای ندارد.
 الان چند درصد هتل های کشور استاندارد هستند؟ آیا پروسه استانداردسازی که از قبل برنامه ریزی شده بود در هتل های کشور پیاده شد؟
ما چیزی به عنوان بحث استانداردسازی داریم که سازمان میراث فرهنگی هم شروع کرده است اما آمار آن را باید از سازمان پیگیری کنید.
در حال حاضر چه تعداد هتل در سراسر کشور وجود دارد؟
براساس آمار جامعه هتلداران، در حال حاضر هزار و 87 هتل در سراسر کشور داریم که از این تعداد 361واحد یک ستاره، 378 واحد 2 ستاره، 238 واحد 3 ستاره، 83 واحد 4 ستاره و 27 واحد 5 ستاره است.
این هتل های 5 ستاره بیشتر در چه شهرهایی هستند؟
5 واحد درمشهد، 5 واحد درتهران و 4 واحد هم درکیش و ما بقی در سراسر کشور پراکنده اند. جالب این که بیشترین هتل های کشوربا 146 واحد در خراسان رضوی و کمترین هم با وجود 4 واحد دراستان کهگیلویه و بویراحمد است.
براساس پیشنهاد شما ما امسال چقدر افزایش نرخ خواهیم داشت؟
 هنوز در این زمینه تصمیم گیری نکرده ایم.اما باتوجه به تورم حداقل 20 درصد افزایش نرخ خواهیم داشت که مطمئن باشید به جیب هتلدار نمی رود. دولت باید در این زمینه وارد شود.
 الان چه تعداد از هتل های کشور توسط بخش خصوصی اداره می شود؟
ما الان هتل دولتی نداریم.آنچه که هست هم شبه دولتی است و فقط گروه هتل های لاله زیر نظر سازمان میراث فرهنگی اداره می شود. بنابراین می توانیم بگوییم اغلب هتل ها دست بخش خصوصی است اما هیچ هتلی حق ندارد بدون اجازه کمیته نرخگذاری حتی یک درصد هم بیشتر از نرخ مصوب از مشتری بگیرد.
 
یکی از معضلات بی رونقی هتل ها، رشد قارچ گونه منازل استیجاری است به شکلی که اغلب مردم ترجیح می دهند به جای هتل یکی از این منازل را اجاره کنند، برای حل این معضل چه چاره ای اندیشیده اید؟
سازمان باید این منازل را زیر نظر جامعه هتلداران ببرد تا با مدیریت جامعه ساماندهی شوند. الان در بیشتر کشورهای توریستی، سرریز هتل ها به منازل فرستاده می شوند. اما در کشور ما بر عکس است.
   
ارسال نظر