به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایرنا، ستاره های فوق سریع در اصل، اجرام آبی رنگی هستند که احتمالا از مرکز کهکشانی نشات گرفته اند، اما این ستارگان که به تازگی کشف شده اند، به نظر نمی رسد از هسته کهکشانی باشند.
کهکشان راه شیری با مارپیچی از گازهای درخشان خون و میلیاردها ستاره هر 200 میلیون سال یک بار به دور محور خود می چرخد.
در نگاه به کهکشان راه شیری از راه دور به نظر می رسد که همه چیز منظم و سر جای خود است اما در نگاه دقیقتر و از فاصله نزدیکتر به این کهکشان مشخص می شود که چگونه گروهی از ستارگان سرکش به سرعت در حال شکستن و دور شدن از چنگال گرانشی آن هستند.
این ستاره های پرشتاب با سرعت یک میلیون مایل در ساعت (یک میلیون و 609 هزار و 344 کیلومتر در ساعت) در حرکت هستند و می توانند راه شیری را ترک کنند.
طی دهه های گذشته، ستاره شناسان 18 نمونه از این ستاره های پرشتاب کشف کرده اند.
به گفته ستاره شناسان، این ستاره های آبی رنگ می توانند از دل سیاه چاله ای در مرکز کهکشان فرار کرده باشند.
تا پیش از این ستاره شناسان نمی دانستند که این ستاره ها، سرعت بالای خود را به چه دلیل به دست آورده اند زیرا این ستاره ها ساختاری مشابه ستاره های دیگر داشتند و دانشمندان منشا آنها را مرکز کهکشان و یا هاله ای که آن را در برگرفته می دانستند.
اما تعاملات میان خوشه های کروی، دنباله ها یا فوران های ابرنواختری در صفحه کهکشانی از دیگر گزینه ها برای توضیح منشا این ستاره ها هستند.
برای تخمین سرعت این ستاره ها باید موقعیت آنها را طی چند دهه به دقت تعیین کرد و اگر خطایی کوچک در این محاسبات انجام بگیرد، سرعت ستاره ها بسیار بیشتر از آنچه هست به نظر خواهد رسید.
اما درحال حاضر محققان باور دارند ستاره های پرسرعتی که تاکنون رصد شده اند به درستی در دسته اجرام پرشتاب جا گرفته اند.
