به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) با کاشت ۱۰میلیون پیاز لاله در سطح بوستانها و میادین شهر، شهروندان با شهری پر از گل آماده استقبال از سال جدید خواهند شد.
این لالهها در رنگهای متنوع و با طراحی خاص کاشته خواهند شد تا در آستانه سال نو شهر حال و هوای شادتری بهخود بگیرد.
به گزارش همشهری آنلاین، مجتبی عبداللهی معاون خدمات شهری شهرداری تهران در این خصوص گفت: امسال نیز همچون 2 سال گذشته شهرداری تهران به کاشت میلیونها پیاز گل لاله در مناطق 22 گانه و 123 ناحیه شهر تهران خواهد پرداخت.
سال گذشته نیز شهرداری تهران پیش از شروع سال نو با شعار هر شهروند یک درخت نسبت به کاشت 10 میلیون اصله نهال در شهر اقدام کرد و همزمان 7 میلیون لاله در سطح بوستانها، حاشیه بزرگراهها و میادین سطح شهر کاشت.
عبداللهی از لزوم توجه به ترویج فرهنگ کاشت گل در سطح شهر سخن گفت و افزود: ﺳﺮاﻧﻪ ﻣﺼﺮف ﮔﻞ در اﯾﺮان 9 ﺷﺎﺧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﻮرهای دیگر خیلی پایین است.
این درحالی است که به گفته عبداللهی کشور ما بهدلیل برخورداری از تنوع آب و هوایی میتواند بستر مناسبی برای کاشت انواع گونههای گل و گیاه باشد.
کاشت 10 میلیون لاله در روزهای پایانی سال که مردم با شور و شوق خود را برای استقبال از سالنو آماده میکنند میتواند نمای زیبایی را در معرض دید شهروندان قرار دهد و شادی و نشاط روزهای آخر سال را دوچندان سازد.
به گفته معاون خدمات شهری شهرداری تهران، گلهای لاله همانند 2 سال گذشته در تمامی بوستانها، میادین و بزرگراهها کاشته خواهند شد و فرشی از گل در تمامی مناطق تهران پهن خواهد شد.
ایران؛ پیشتاز در کاشت لاله
قدیمیترین آثار باستانیای که در آن نقش لاله به چشم میخورد مهرهای برنزی و سنگیای است که از افغانستان به دست آمدهاست و قدمت آنها به بیش از ۲۰ سده پیش از میلاد مسیح برمیگردد.
همچنین در مُهری استوانهای شکل مربوط به ۲۰–۱۹ سده پیش از میلاد، که از تمدن عیلام در ایران به دست آمدهاست، نقش گل لاله وجود دارد.
از زمان تسلط یونانیان بر بلخ در سدههای دوم تا سوم پیش از میلاد نیز نقش هرکول با یک دسته گل لاله بر دور سر، بر روی سکهای بر جای ماندهاست. در دوران ساسانیان، نقش گل لاله در ظروف نقره و مُهرها، با سه گلبرگ به تصویر کشیدهاست اما در آثار بعدی عصر ساسانی، تعداد گلبرگهای نقش لاله به ۵ عدد افزایش یافتهاست.
یکی از آثار تاریخی مهم بجای مانده از سده ۷ میلادی تاق بستان است. در بالای تاق بزرگ این اثر باستانی، گل لاله با ۵ گلبرگ کندهکاری شدهاست.
پس از گسترش اسلام در ایران همچنان عشق و علاقه به این گل در بین مردم ایران، بیش از هر کشور دیگر به چشم میخورد.
از کشت لاله در سده ۹ میلادی در باغهای اصفهان و بغداد در منابع تاریخی ذکر رفتهاست. در گلستان سعدی و در حدود ۱۲۵۰ میلادی، در وصفی از یک باغ رویایی نام لاله به چشم میخورد.
در طول تاریخ ایران گرچه لاله هرگز ارزش تجارتی شایانی پیدا نکردهاست اما در مینیاتور، نقش قالی ترانهها و اشعار ایرانی همواره مورد تحسین و توجه قرار داشتهاست
عصر لاله
عصر لاله (به ترکی عثمانی: لاله دورى) به یک دوران اصلاحات در امپراتوری عثمانی گفته میشود. این دوران از بستن عهدنامه پاساروفچه در ۲۱ ژوئیه ۱۷۱۶ تا سپتامبر ۱۷۳۰و شورش پاتروناخلیل ادامه داشت.
نامگذاری این دوران به نام لاله و وجه آن به علت علاقه افراطی و بیش از حد سلطان احمد سوم عثمانی و به پیروی از او، اشراف استانبول به گل لاله بود.
مردم عثمانی، در این دوران چنان در کار کاشت لاله جدیت به خرج دادند که در مدت کوتاهی از لالهکاران فرانسه و بلژیک که در آن زمان در جهان به کاشت لاله معروف بودند، پیشی گرفتند.
جنون لاله در عثمانی نمادی بود از ولخرجی و تجملگرایی درباریان و در راس آنان احمد سوم که تمامی امور کشور را به صدراعظم داماد ابراهیم پاشا سپرده بود و خود و اطرافیانش را با شبنشینیهای باشکوه و لاله بازی سرگرم میکرد