خشم و پرخاش به دلیل تغییرات بیولوژیک در نوجوانان بیشتر به چشم می‌خورد و این مساله کاملا طبیعی است.
گروه سبک خبرگزاری دانا (داناخبر) - دکتر مهرنوش دارینی *: «فرزند نوجوانم این روزها به من احترام نمی‌گذارد. به سرعت عصبانی می‌شود و زود از کوره درمی‌رود. مدام بهانه می‌گیرد. هیچ چیز او را خوشحال نمی‌کند. وقتی می‌خواهم کاری را برایم انجام دهد، نمی‌پذیرد و احساس می‌کنم دیگر از من و پدرش حرف‌شنوی ندارد. وقتی می‌خواهیم به او حرفی بزنیم یا به مهمانی برویم او مخالفت می‌کند. حتی گاهی وقت‌ها بی‌دلیل در مدرسه کتک‌کاری می‌کند. بیشتر وقت‌ها می‌گوید با من کاری نداشته باشید و اوقات خود را در اتاقش سپری می‌کند. خیلی برایش نگران هستم و می‌ترسم نتوانم او را کنترل کنم. می‌خواهم بدانم آیا نوجوان من دچار مشکل شده است یا خیر؟»یکی از مسایلی که خانواده‌ها باید به آن توجه کنند، تغییرات دوران نوجوانی است. نوجوانان به دلیل تغییرات فیزیولوژیک احساسات مختلفی را تجربه می‌کنند که یکی از آنها خشم است.
معمولا ترس و عاطفه نیز در آنها بارزتر می‌شود. اداره‌کردن نوجوان و مدارا کردن با او هنر است.
والدین معمولا فقط مطالبی را در خصوص بلوغ نوجوان مطالعه می‌کنند، در حالی که لازم است به تغییرات مختلفی که در نوجوان ایجاد می‌شود نیز توجه کنند.
خشم و پرخاش به دلیل تغییرات بیولوژیک در نوجوانان بیشتر به چشم می‌خورد و این مساله کاملا طبیعی است.
نوجوان تمایل دارد دیده شود و دوست دارد نظر خود را ابراز کند. معمولا برای خانواده‌ها سخت است که درک کنند نوجوانشان بزرگ شده و می‌تواند ابراز عقیده کند؛ بنابراین با او به مقابله می‌پردازند. حتی گاهی احساس می‌کنند از نوجوان خود دور شده‌اند و نوجوانشان سرکش شده است.
دوره نوجوانی دوران تشکیل هویت بوده و ترس و خشم جزو تغییرات عاطفی بارز در این دوران است. برای نزدیکی با نوجوان لازم است ابتدا از تغییرات مختلفی که در او ایجاد می‌شود، آگاه شویم.
نوجوان ممکن است گرایش به تنهایی و داشتن حریم شخصی را از خود نشان دهد. او می‌خواهد خود را به عنوان فرد بزرگسال معرفی کند و در این دوره الگوبرداری‌هایش از افراد خاص و شخصیت‌های خاص افزایش پیدا می‌کند.
آنچه نوجوان را از شما دور می‌کند، تحقیر و سرزنش و نادیده گرفتن اوست.
برای این‌که بتوانید خشم او را مهار کرده و به نوعی با او همدلی کنید، لازم است هم فعالیت‌های ورزشی و بدنی برای نوجوانتان در نظر بگیرید و هم با توجه به جنسیت نوجوان با او وقت بگذرانید.
حریم شخصی‌اش را با نظارت دورادور رعایت کنید. سرکشی نوجوان به معنای بیمار بودن او نیست، بلکه نیاز دارد خود را پیدا و عقاید و آرزوهایش را بیان کند.
برای حل این مشکل نیز لازم است مدت زمانی را در نظر بگیرید و از لحاظ ذهنی پذیرای شاخه به شاخه شدن نوجوانتان باشید و به او اجازه سعی و خطا بدهید تا راه و مسیر اصلی را که متناسب با توانمندی‌های اوست، پیدا کند.
*روان‌شناس و مشاور
منبع: جام جم
