به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از سیناپرس، در تیانجین چین تقریبا همه چیز با سایر شهرهای هم قد و قواره متفاوت است. در امتداد خیابانها سطل زبالههایی نصب شده است که درپوش آنها چیزی جز صفحات خورشیدی نیست! در نتیجه در شب هنگام روشنایی قابل توجهی برای معابر و خیابانها تامین میکنند.
اگر در تیانجین سوار بر اتوبوس برقی شوید پولی پرداخت نمیکنید و زمانی که از آن پیاده شوید با جدولهای مخصوص کنار خیابانی مواجه میشوید که حفرهای مخصوصی جهت جمعآوری آب باران در آنها تعبیه شده است.
با عبور از کنار این جدولها پای بر روی پیادهرویی میگذارید که با استفاده از آجرهای ماسهای کفپوش شده است. بدین ترتیب حداقل نشت آب از پیادهرو ها به عمق زمین صورت میگیرد.
در تیانجین آب باران و پساب شهری به طور جداگانه جمعآوری میشود. بر اساس طرح هوشمندانهای که از ابتدا در این شهر پیاده شده است ۱۸ پمپ مخصوص زیرزمینی آب باران را به سوی تالابهای مصنوعی هدایت میکنند. این پمپها قوی هستند و در هر ثانیه ۴۲.۱ مترمکعب آب را پمپاژ میکنند.
از تیاجین که تقریبا به اندازه نصف منهتن آمریکا وسعت دارد به عنوان نخستین تلاش چین در زمینه توسعه پایدار شهرنشینی یاد میشود. مقامات چینی از طراحی و توسعه این شهر دو هدف عمده را دنبال میکنند: مقابله با فرآیند مهاجرت به شهرهای بزرگ و غلبه بر مشکلات زیست محیطی و جمعیت درحال افزایش.
دولت چین به این پروژه به عنوان موفقیتی بزرگ نگاه میکند با این حال تاکنون تنها ۲۰ هزار نفر برای سکونت در این شهر راهی آن شدهاند و این درحالی است که از ابتدا چشم انداز سکونت ۳۵۰ هزار نفر در آن تا سال ۲۰۲۰ ترسیم شده است.
اکوسیتی تیانجین محصول همکاری چین و سنگاپور است که در مرز شرقی شهر قدیمی تیانجین با ۱۵ میلیون نفر جمعیت واقع شده است. تاکنون رقم دقیق سرمایهگذاری در این پروژه اعلام نشده است اما گفته میشود حداقل تا سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۶.۵ میلیارد دلار صرف توسعه آن شده است.