دکتر رضا منصوری در گفت و گو با خبرگزاری دانا:
استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف گفت: افزایش روند فرار مغزها در برخی کشورها، نشان می دهد چنین کشورهایی در فرآیند توسعه مشکل اساسی دارند چون توسعه را افراد نخبه انجام می دهند، افرادی که می توانند در این دوران پیچیده، پیچیده فکر کنند و مسایل پیچیده را حل کنند.
دکتر رضا منصوری در گفت و گو با خبرنگار گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، با اشاره به پدیده فرار مغزها، گفت: وقتی یک جوانی در هر جای دنیا احساس کند که نمی تواند شکوفا شود - شکوفایی به هر معنا – این جوان می گذارد می رود جایی که امکان برایش فراهم باشد. اصطلاح علمی این اتفاق، «فرار مغزها» است. حالا ما اگر اسم آن را عوض کنیم و بگوییم «مهاجرت» و یا هر چیز دیگر، اما موضوع عوض نمی شود. منصوری افزود: در همه کشورها این اتفاق می افتد، اما مثلا در آمریکا ممکن است از صدهزار پژوهشگر، یک نفر به نیوزلند برود که این دیگر اصلا به حساب نمی آید. اما گاهی این میزان در برخی کشورها به 10، 20 یا 40 درصد می رسد که نگران کننده است و نشان می دهد چنین کشورهایی در فرآیند توسعه مشکل اساسی دارند چون توسعه را افراد نخبه انجام می دهند، افرادی که می توانند در این دوران پیچیده، پیچیده فکر کنند و مسایل پیچیده را حل کنند. متاسفانه کشور ما دارد این افراد را مرتب از دست می دهد و این روند در 10 سال اخیر بسیار هم تشدید شده است.
استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف در توصیف پیامدهای پدیده فرار مغزها، خاطرنشان کرد: پیامد پدیده فرار مغزها آن است که کشور ما علاوه بر اینکه مدیران آینده اش را از دست می دهد، متخصصان بالقوه آینده اش را از دست می دهد و از کشورهای دیگر در امر توسعه عقب می افتد، مهم تر از همه اینها، ژن های خود را از دست می دهد. اگر توزیع استعداد در جامعه را یک توزیع گاوسی (اصطلاحی در علم فیزیک) در نظر بگیریم، جامعه ما دارد آن قسمتی را که دربر گیرنده بهترین استعدادهاست، از دست می دهد، بنابراین میانگین استعدادهای کشور مرتب کمتر می شود. با تداوم این روند، در آینده به کشور کم استعدادها تبدیل می شویم. این اتفاق در 50 سال آینده خواهد افتاد اما متاسفانه هیچ کس به آن فکر نمی کند.
وی در ادامه تاکید کرد: هم اکنون میزان مهاجرت نخبگان در کشور ما بسیار زیاد است. به عنوان مثال، دانشگاه صنعتی شریف سالانه 50 دانشجوی فیزیک جذب می کند. من آمار دو سال را در طول این چند سال تطبیق دادم و مشاهده کردم که تنها دو نفر از این تعداد، در ایران مانده بودند. این اتفاق یک زمانی مربوط به دو سه دانشگاه کشور بود اما الان می شنوم که از یک دانشگاه بسیار دور افتاده 10-20 درصدشان می روند خارج. بنابراین تداوم این وضعیت بسیار خطرناک است.
