رضا رفیع نویسنده و طنز پرداز در گفت و گو با خبرگزاری دانا:
نویسنده و شاعر طنزپرداز کشور با بیان اینکه استعداد طنز در کشور ما خیلی بالاست عنوان کرد: حمایت و هدایت از سوی نهادهای متولی جریان فرهنگ و ادب کشور بالاخص ادبیات طنز، باید بیشتر سر و سامان داده شود.
رضا رفیع در گفت وگو با خبرگزاری دانا، به برنامه قند پهلو در شبکه آموزش تلویزیون که اجرای آن را به همراه شهرام شکیبا عهده دار است اشاره کرد و افزود: دعوت از شاعران و نویسندگان طنز در «قندپهلو» ما را به تعجب وادارکرد که ما اینقدر شاعر طنز پرداز در مملکت داریم.
وی اضافه کرد: خیلی از دوستان ما فکر می کردند که یک عدد 20 تا 30 نفری شاعر طنز پرداز در کشور بیشتر نداریم ولی ما حدود 70 نفر در این برنامه دعوت کرده ایم و همچنان دستمان باز است و ادامه دارد، باید اعتراف کنم خیلی غافلگیر شدیم.
چرا نباید برای توفیق و گل آقا جایگزین داشته باشیم؟
وی تاکید کرد: استعداد طنز در کشور ما خیلی بالاست حمایت و هدایت از سوی نهادهای متولی جریان فرهنگ و ادبیات کشور بالاخص ادبیان طنز باید بیشتر سروسامان داده شود.چرا در کشورما بعد از اتمام دوران مجله توفیق و بعد از آن هفته نامه گل آقا؛ نباید یک هفته نامه ای با همان قدرت و قوت جایگزین شود.
رفیع یادآورشد: نداشتن جایگاه و پایگاه مناسب طنز در کشور، ضعف مردم و طنز پرداز نیست، یک طنزپرداز زمانی می تواند بیاید جلو، که پشتوانه های اجرایی و حمایتی داشته باشد همچنان که یک خبرگزاری و یک روزنامه نیاز به کمک های حساب شده و تعریف شده از سوی نهادهای مرتبط دارند.
یک طنز می تواند جایگاهش بالاتر از یک سرمقاله جدی باشد
وی ادامه داد: یک مقدار باید در حوزه های اجرایی سراغ این مساله برویم و طنز باید جدی تر گرفته شود و بهای بیشتری به آن داده شود و این طور نباشد که گاهی یک سرمقاله را می خواهند در یک روزنامه جا دهند ستون طنز را برمی دارند تا ادامه سرمقاله رابیاورند و نشان می دهد در آن روزنامه جایگاه طنز برابر با یک سرمقاله دانسته نشده است، درحالیکه باید درنظر داشت گاهی برتر از مقاله است وحتی
یک طنز مناسب می تواند جایگاهش بالاتر از یک سرمقاله جدی باشد.و حرف برای گفتن داشته باشد.
گاهی طنز پردازها تن مدیران مسوول رسانه ها را به لرزه در می آورند
این ستون نویس طنز خاطرنشان کرد: خود طنز پردازها هم در این فضا مقصرند، دوستان طنزپرداز گاهی با نوشتن و سرودن یک آثار طنز که به هجو نزدیک بوده باعث ایجادفضایی شده اند که مقداری ترس و دلهره در دل مسوولان و مدیران روزنامه ها و جرایدی که در آن کار می کنند، به وجود می آورند. مدیر نشریه و روزنامه هم تا اسم طنز به میان می آید خیال می کند که الان یک دریچه و روزنه ای باز می شود و یک ویروسی وارد مجموعه اش می شود و همان باعث توقیف روزنامه خواهد شد.
وی در خاتمه افزود: به دوستان طنز پرداز توصیه می کنم باید دقت کنیم که جو گیر و احساساتی نشویم و در خدمت یک جریان و یک تفکر سیاسی صرف، قرار نگیریم. طنز را در قالب بیانیه صادر نکنیم. طنز یک مطلب از سر فرهیختگی و یک کارفرهنگی است که می تواند متضمن مسائل سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و...باشد منتها با بیانیه متفاوت است.
وی اضافه کرد: خیلی از دوستان ما فکر می کردند که یک عدد 20 تا 30 نفری شاعر طنز پرداز در کشور بیشتر نداریم ولی ما حدود 70 نفر در این برنامه دعوت کرده ایم و همچنان دستمان باز است و ادامه دارد، باید اعتراف کنم خیلی غافلگیر شدیم.
چرا نباید برای توفیق و گل آقا جایگزین داشته باشیم؟
وی تاکید کرد: استعداد طنز در کشور ما خیلی بالاست حمایت و هدایت از سوی نهادهای متولی جریان فرهنگ و ادبیات کشور بالاخص ادبیان طنز باید بیشتر سروسامان داده شود.چرا در کشورما بعد از اتمام دوران مجله توفیق و بعد از آن هفته نامه گل آقا؛ نباید یک هفته نامه ای با همان قدرت و قوت جایگزین شود.
رفیع یادآورشد: نداشتن جایگاه و پایگاه مناسب طنز در کشور، ضعف مردم و طنز پرداز نیست، یک طنزپرداز زمانی می تواند بیاید جلو، که پشتوانه های اجرایی و حمایتی داشته باشد همچنان که یک خبرگزاری و یک روزنامه نیاز به کمک های حساب شده و تعریف شده از سوی نهادهای مرتبط دارند.
یک طنز می تواند جایگاهش بالاتر از یک سرمقاله جدی باشد
وی ادامه داد: یک مقدار باید در حوزه های اجرایی سراغ این مساله برویم و طنز باید جدی تر گرفته شود و بهای بیشتری به آن داده شود و این طور نباشد که گاهی یک سرمقاله را می خواهند در یک روزنامه جا دهند ستون طنز را برمی دارند تا ادامه سرمقاله رابیاورند و نشان می دهد در آن روزنامه جایگاه طنز برابر با یک سرمقاله دانسته نشده است، درحالیکه باید درنظر داشت گاهی برتر از مقاله است وحتی
یک طنز مناسب می تواند جایگاهش بالاتر از یک سرمقاله جدی باشد.و حرف برای گفتن داشته باشد.
گاهی طنز پردازها تن مدیران مسوول رسانه ها را به لرزه در می آورند
این ستون نویس طنز خاطرنشان کرد: خود طنز پردازها هم در این فضا مقصرند، دوستان طنزپرداز گاهی با نوشتن و سرودن یک آثار طنز که به هجو نزدیک بوده باعث ایجادفضایی شده اند که مقداری ترس و دلهره در دل مسوولان و مدیران روزنامه ها و جرایدی که در آن کار می کنند، به وجود می آورند. مدیر نشریه و روزنامه هم تا اسم طنز به میان می آید خیال می کند که الان یک دریچه و روزنه ای باز می شود و یک ویروسی وارد مجموعه اش می شود و همان باعث توقیف روزنامه خواهد شد.
وی در خاتمه افزود: به دوستان طنز پرداز توصیه می کنم باید دقت کنیم که جو گیر و احساساتی نشویم و در خدمت یک جریان و یک تفکر سیاسی صرف، قرار نگیریم. طنز را در قالب بیانیه صادر نکنیم. طنز یک مطلب از سر فرهیختگی و یک کارفرهنگی است که می تواند متضمن مسائل سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و...باشد منتها با بیانیه متفاوت است.
