به گزارش خبرگزاری دانا، در فاصله سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹، قیمت توربینهای بادی به دلیل افزایش تقاضای جهانی، افزایش قیمت مواد اولیه و دیگر عوامل، صعودی بود، اما بعد از آن، افزایش سایز توربینها و بازدهی بالاتر، با هم ترکیب شدند و ضریب بهرهبرداری را بهبود و هزینهها از جمله هزینه نگهداری و تعمیرات را کاهش دادند.
مازاد عرضه توربینها در جهان باز هم از قیمتها کاست و نصبکنندگان توربینها به دلیل بهبودِ رقابتِ قیمت میان توربینها و سوختهای فسیلی، از این وضع سود بردند. این در حالی بود که این صنعت به دلیل فشار برای کاهش قیمتها، افزایش رقابت میان سازندگان توربین، رقابت با گاز ارزانقیمت در برخی بازارها و کاهش سیاستهای حمایتی ناشی از ریاضت اقتصادی، دچار چالشهایی نیز شد.
در مقایسه با پیک قیمت توربین در سال ۲۰۰۸، قیمت آنها قبل از تثبیت قیمت در سال ۲۰۱۲، در بازارهای غربی بیش از ۲۰ تا ۲۵درصد و در چین بیش از ۳۵درصدکاهش داشته است. هزینههای نگهداری و تعمیرات مزارع بادی هم به دلیل افزایش رقابت میان پیمانکاران و بهبود عملکرد توربینها به شدت کاهش داشته است.
این گزارش می افزاید: قیمت برق تولید شده از توربینهای بادی خشکی با قیمت برق نیروگاههای فسیلی در برخی بازارها (مناطقی از استرالیا، هند و آمریکا) به ازای هر کیلوواتساعت، رقابتی یا حتی کمتر شده است، با این وصف، کشف چاههای جدید گاز در برخی کشورها رقابت باد (و سایر منابع تجدیدپذیر) را با گاز طبیعی دشوار کرده است. توربینهای بادی دریایی دست کم دو برابر توربینهای بادی خشکی هزینه دارند.
طراحی توربینها با هدف کاهش هزینهها و بهبود عملکرد در حال تکامل است ، تمایل به ساخت پرههای بلندتر، چرخش با سرعت باد کمتر و مواد جدید مانند بتون برای پایه توربین و فیبر کربنی برای پرهها از این موارد است. دستکم دو شرکت، توربینهای خود را برای نصب در محلهای با وزش باد کم در سال ۲۰۱۲ راهاندازی کردند و GE ساخت پرهها را از ماده سخت و در عین حال انعطافپذیر آغاز کرده که میتواند هزینههای پره را بین ۲۵ تا ۴۰درصد کاهش دهد. همچنین یک حرکت رو به جلو به سوی اتوماسیون ساخت پرهها و یک حرکت رو به عقب به سمت ژنراتورهای قدیمی و القای دوسو تغذیه Doubly-fed induction صورت گرفته است.
روند توسعه توربینهای بزرگتر در سال ۲۰۱۲ همچنان ادامه یافت و متوسط اندازه توربینهای ارائه شده به بازار به ۱/۸MW رسید (در سال ۲۰۱۱، ۱/۷MW بود). متوسط اندازه توربینها در دانمارک ۳/۱MW، در آلمان ۲/۴MW، در آمریکا ۱/۹MW، در چین ۱/۶MW، و در هند ۱/۲MW بوده است. در طول سال ۲۰۱۲، متوسط سایز توربینهای بادی دریایی در اروپا با ۱۴درصد افزایش نسبت به سال قبل به ۴MW رسید و ۳۱ شرکت اعلام کردند برنامههایی برای مدلهای ۳۸ توربین جدید دریایی دارند که ۷۵درصد آنها دارای ظرفیت MW٥ و بیشتر است.
بر اساس این گزارش، بیشتر تولیدکنندگان در حال توسعه توربینهایی در دامنه ۴/۵ تا ۷/۵MW هستند. توربین ۷/۵ مگاواتی بزرگترین توربینی است که به لحاظ تجاری در دسترس است، اما برخی شرکتها در سال ۲۰۱۲ اعلام کردند برنامههایی برای ساخت توربینهای بزرگتر در نظر دارند. همچنین ارتفاع توربینها و طول پرهها با هدف دریافت انرژی بیشتر در حال افزایش هستند. شرکت آرایپاور، بلندترین توربین جهان به ارتفاع (هاب) ۱۴۳ متر را ساخت و زیمنس بلندترین پرههای جهان را به طول ۷۳ متر به نمایش گذاشت.
افزون بر افزایش سایز توربینها، صنعت توربینهای بادی دریایی در حال حرکت به سمت نصب در اعماق بیشتر، دورتر از ساحل، با ظرفیت بیشتر و روی سکوهای شناور در دریاست. کشورهای متعددی پروژههای آزمایشی برای توربینهای شناور دارند. ژاپن نخستین توربین با این ویژگی را (با ظرفیت ۱۰۰KW) در سال ۲۰۱۲ نصب کرد و قرار است این توربین با ظرفیت کامل در سال ۲۰۱۳ راهاندازی شود.
در اروپا، متوسط اندازه مزارع بادی دریایی با ۳۶درصد افزایش نسبت به سال قبل، به ۲۷۱MWرسیده است و همزمان با بزرگتر شدن سایز پروژههای دریایی، رقابت بیشتر برای کسب ظرفیت تولید و منابع، روندی را ایجاد کرده که شرکتها در زنجیره تأمین به سمت یکپارچهسازی عمودی و مشارکت بیشتر پیش روند. برای مثال در مورد کشتیهای نصبکننده توربین، کشتیها توسط تعدادی شرکت نصبکننده تأمین میشوند و سرمایهگذاری توسط تعدادی شرکت جدید صورت میگیرد.
صنعت توربینهای بادی کوچک (کمتر از ۱۰۰MW) در سال ۲۰۱۲ به سمت بلوغ حرکت کرده و با وجود صدها تولیدکننده در سراسر جهان شبکه معاملهگران این حوزه توسعه یافته است. بیشتر سازندگان و ارائهدهندگان خدمات در چین، آمریکای شمالی و اروپا متمرکز شدهاند.
از سوی دیگر درمسیر متنوعسازی به منظور بقا، شرکت آر.آر. بیانرژی هند در حال شروع دوباره تولید توربینهایی با ظرفیت اندکی بیشتر از ۲۵۵KWاست که در سال ۲۰۰۵ متوقف شده بود و میخواهد این واحدها را به بازارهای نوظهور در آفریقا و مناطق دیگر ارسال کند.