به گزارش خبرگزاری دانا، این شیوه بر معرفی پروتئینی موسوم به E47 متکی است که با توالی‌های خاص دی‌ان‌ای پیوند می‌خورد و سلول‌های سرطانی را دوباره به وضعیت اولیه‌شان باز می‌گرداند.
این مطالعه با همکاری محققانی از موسسه تحقیقات پزشکی استنفورد-بورنهام، دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو و دانشگاه پوردو انجام شد و دانشمندان امیدوارند یافته‌هایشان بتواند روزی در مبارزه با بیماری مرگبار سرطان لوزالمعده در انسان‌ها کارآمد باشد.
محققان حاضر برای نخستین بار نشان داده‌اند بیان بیش از حد ژنی منفرد می‌تواند پتانسیل پیشرفت‌دهنده تومور سلول‌های adenocarcinoma لوزالمعده را کاهش داده و آن‌ها را دوباره به وضعیت اولیه‌شان بازگرداند. در این روش، سلول‌های سرطانی لوزالمعده حافظه ژنتیکی خود را بازمی‌یابند.
دانشمندان در این تحقیق، سلول‌های سرطانی لوزالمعده دارای سطوح بالای پروتئین E47 را تولید کردند. آن‌ها دریافتند این پروتئین، ژن‌های مسوول رشد و تکثیر سلول‌های تومور را کنترل کرد. این پروتئین در واقع، سلول‌های سرطانی را در مرحله رشد متوقف کرد و آن‌ها را دوباره به سلول‌های سالم لوزالمعده موسوم به سلول‌های acinar بازگرداند.
محققان همچنین در آزمایشگاه، سلول‌های بازبرنامه‌ریزی‌شده بدست‌آمده را به بدن موش‌ها تزریق کردند و دریافتند تمایل این حیوانات برای شکل‌دادن تومورها تا حد قابل‌توجهی پایین‌تر از سلول‌های سرطانی معمولی لوزالمعده بود.
گام بعدی تیم علمی آزمایش بافت تومور مشتق‌شده از بیماران برای تعیین‌کردن این موضوع است که آیا پروتئین E47 می‌تواند نتایج مشابهی تولید کند و به طور بالقوه‌ای رویکرد درمانی جدیدی را برای مبارزه با این بیماری مرگبار ارائه دهد.
دانشمندان همچنین در حال غربالگری مولکول‌ها و داروهای بالقوه‌ای هستند که بتوانند بیان بیش از اندازه E47 را موجب شوند.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Pancreas ارائه شده است.
