آقای ریحانی مشکلی با کپی‌کاری‌هایش ندارد و اتفاقا معتقد است کپی سازی یک صنعت است و کسی که کپی سازی می‌کند، می شود صنعت کار!
خبر ساخت یک «لامبورگینی» وطنی در مشهد آنقدر جذاب هست که به سراغ سازنده این ماشین برویم و پای حرف‌هایش بنشینیم.
ساعت ۶ عصر ماشین را جلوی کارگاه ساده آقای ریحانی پارک می‌کنم و بلافاصله با او و پسرش مواجه می‌شوم. پسربچه ۹ ساله‌ای که پدر معتقد است کار اصلی ساخت ماشین را او انجام داده است! سر صحبت را هم اول او باز می‌کند و از نحوه ساخت ماشین می‌گوید. «ایلیا» آنقدر جدی و فنی از مراحل ساخت لامبورگینی می‌گوید تا کم‌کم باورم بشود که حرف‌های پدر تعارف نیست؛ پسر هم به اندازه پدر برای ساخت این ماشین عرق ریخته است!
از کودکی به خودرو علاقه داشتم
محمدرضا ریحانی ۴۴ ساله است و در رشته مهندسی برق تحصیل کرده. چند سالی می‌شود که ازدواج کرده و صاحب یک پسر و دو دختر است. وقتی از او می پرسم چه شد که به فکر ساختن لامبورگینی وطنی افتادید، می‌گوید: «همیشه از کودکی به ساخت خودرو علاقه داشته‌ام.» آقای ریحانی یک سال و نیم پیش شروع به ساخت لامبورگینی‌اش کرده و وقتی می گویم چرا لامبورگینی؟ جواب می‌دهد: «وقتی پروژه‌‌ای را شروع می‌کنم و حالا که دارم زحمتش را می‌کشم، دلم می خواهد بهترین نوعش را انتخاب کنم و به نظرم لامبورگینی بهترین بود و از نظر اقتصادی بدنه‌اش به شکلی است که اگر بخواهم بازتولیدش هم بکنم برایم سود دارد.» وقتی بدانی لامبورگینی با پلاک موقت برای صاحبش چیزی حدود ۲ میلیارد تومان آب می خورد، جواب آقای ریحانی معنای بهتری پیدا می کند.
هر نوع دستگاهی را می‌توانم بسازم
تقریبا ۲ماهی می‌شود که کارش تمام شده. قبل‌ترها از این کارها زیاده می کرده است. مدت ۴ سال در کار ساخت دوچرخه بوده و دوچرخه‌های دنده‌ای و کمک‌دار تاشو و موتوردار ساخته است: «خیلی دستگاه‌ها را ساخته‌ام. دستگاه تراش، دستگاه کوره رنگ، دستگاه پرس هیدرولیک، ربات ساخت جوشکاری و...همه را خودم می سازم.» بعد هم مدتی در کار ساخت ماشین آلات صنعتی بوده. آقای ریحانی مدعی است هرنوع دستگاهی را می تواند بسازد؛ اما با وجود امکانات بهتر کارهای بزرگ‌تری می تواند انجام بدهد: «درکارگاهی که دارم فضا مناسب نیست باید کارگاه بزرگ‌تری بگیرم و به فکر یک کارگاه بزرگ‌تر هستم.» بعد هم مشغول ساخت ماشین‌های صنعتی شده و دست آخر هم علاقه زیاد، او را به سمت ساخت خودرو کشیده است.
لامبورگینی را به خاطر پسرم ساختم
درست است که او علاقه زیادی به ماشین دارد؛ اما ایده ساخت مدل لامبورگینی را پسرش ایلیا به او داده است. ایلیا علاقه زیادی به لامبورگینی دارد. آقای ریحانی می‌گوید: «بیشتر به خاطر پسرم آن را ساختم.» در آینده هم می‌خواهد تعدادی از این ماشین تولید کند و بعد به سراغ کارهای جدیدتری برود و از کارهای جدید تر و بهتر، نمونه سازی کند.
کپی‌سازی یک صنعت است
آقای ریحانی مشکلی با کپی‌کاری‌هایش ندارد و اتفاقا معتقد است کپی سازی یک صنعت است و کسی که کپی سازی می‌کند، می شود صنعت کار! او می گوید: «خود ژاپن زمانی موتورهای ایتالیایی و ماشین‌های آمریکایی را کپی می کرده و بعد به این حد رسیده یا مثلا همین چین! شما می‌دانید که چین یکی از بزرگترین کپی کاران است؟ اما به چین هم می گویند کشور صنعتی! درصورتی که کارشان کپی است. البته هر ماشینی باید اول قالب و بدنه اش طراحی و ساخته شود و امکانات خاصی می‌خواهد؛ اما من روش خاصی را ابداع کرده ام که هر ماشینی را به راحتی می‌توان تولید کرد. اما نمی‌توانم بگویم! البته شاید جای دیگر کسی این کار را کرده باشد؛ اما من اطلاعی ندارم.» درست است که این ماشین از لحاظ ظاهری خود لامبورگینی است؛ اما از لحاظ فنی با آن تفاوت دارد. لامبورگینی ۱۲ سیلندر است و ۴۰۰ کیلومتر سرعت دارد؛ اما این ماشین ۸ سیلندری است و تنها ۲۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت دارد.
فقط با ۱۵۰ میلیون لامبورگینی ساختم
اگر کسی بخواهد در ایران لامبورگینی وارد کند و بتواند پلاک موقت آن را به پلاک دائمی تبدیل کند، نزدیک ۸ میلیارد تومان هزینه‌اش می‌شود؛ اما آقای ریحانی با کمتر از ۱۵۰ میلیون تومان آن را ساخته است: «در ساخت یک هزینه مالی داریم و یک زمانی که برای من یک سال و نیم طول کشید؛ یعنی تمام کارهایم را کنار گذاشتم و به ساخت این ماشین چسبیدم!» آقای ریحانی موفق شده هزینه ساخت را خیلی پایین بیاورد و این را یک موفقیت بزرگ می‌داند. به نظر او می شود خیلی ارزان‌تر هم این دست ماشین ها را تولید کرد.
لامبورگینی را از روی چند تا عکس ساختم
برای ثبت این ماشین به پارک فناوری رفته؛ اما استقبال خاصی از او نکرده‌اند به خاطر اینکه گفته‌اند کارش اختراع محسوب نمی‌شود و کپی است؛ اما او اعتقاد دارد کپی کاری دوحالت دارد: «زمانی یک ماشین وجود دارد و یک گروه متخصص آن را دقیقا بازسازی می‌کنند و قطعه به قطعه آن را می‌سازند؛ اما حالت دیگرش موتور و شاسی ماشین است و بدنه تغییر می‌کند؛ مثلا موتور این ماشین موتور بیوک است؛ اما من قالب بدنه لامبورگینی را فقط از روی چند تا عکس درست کرده‌ام.»
اجرای طرح اولیه لامبورگینی با گِل!
آقای ریحانی از این ناراحت است که شرکت های خودروسازی استقبال خاصی از کارش نکرده‌اند. او به کانون مخترعین دانشگاه فردوسی مشهد هم رفته؛ اما برای کارش ارزشی قائل نشده‌اند و نظرشان این است که این کار اختراع و فناوری جدیدی به حساب نمی‌آید؛ گرچه او فکر می‌کند که سایپا و ایران خودرو هم اینچنین دستگاهی را ندارند که ماکت یک ماشین را بسازند. ماکتی که او اول طرح آن را با گِل زده و بعد هم با گچ و کامپوزیت قالب ریزی کرده است.
هیچ کس از من حمایت نکرد
آقای ریحانی مسیر سختی را آمده وتوی کار ناامید هم شده؛ اما وقتی با استقبال بعضی از بازدیدکنندگانش مواجه می‌شود و تشویق هایشان را می‌بیند، دوباره امیدوار می‌شود و حتی ایده می‌گیرد تا کار را به پایان برساند. خودش می گوید :«هرکس به اینجا آمده تعجب می‌کرده که چطور در یک کارگاه ساده با امکانات کم توانسته‌ام این کار را به پایان برسانم.»
مثل هر تولیدکننده‌ای آقای ریحانی هم دلش می خواسته حمایتش کنند تا با کیفیت بهتری کارش را به انجام می‌رسانده، خط تولید راه می‌انداخته و استانداردهای بهتری را رعایت می کرده و هنوز هم امیدوار است که این کار شدنی بشود. می‌گوید: «من انتظار داشتم حداقل یک مدرک افتخاری به من می‌دادند تا لااقل تشویقی برای دیگران باشد و ایده‌ای باشد برای کسانی که می خواهند وارد این فضا بشوند و جنبه مثبتی برایشان داشته باشد.» با همه این گلایه‌ها، آقای ریحانی از کسانی که او را حمایت کرده‌اند، تشکر می‌کند و در جای جای مصاحبه از من می‌خواهد که از اسپانسر او هم یادی بکنم!
نمایشگاه بین‌المللی خودرو و رونمایی از لامبورگینی ایرانی
آقای ریحانی هنوز هم پرانرژی و فعال است و یک لحظه هم در کارگاهش نمی‌نشیند. پسرش ایلیا هم با اینکه دانش آموز دبستانی است؛ اما اطلاعات خیلی خوبی در حوزه فنی دارد و همراه پدر در گارگاه مشغول است. حالا نمایشگاه بین اللملی مشهد در بخش خودرو یک غرفه رایگان در اختیارش قرار داده تا با افتتاح آن، ماشین را به نمایش عمومی بگذارند. این نمایشگاه ۵۰ روز دیگر در مشهد آغاز به کار خواهد کرد.
محمد رضا ریحانی قصد دارد ۱۶ شهریور سفری را از مشهد به بندرعباس آغاز کند. او می خواهد ۳۰ شهریور روز جهانی صلح، لامبورگینی پرشین گلفش را که نشان‌دهنده توانمندی ایرانی است به خلیج همیشگی فارس برساند و وقتی می‌پرسم چرا اسم ماشین را لامبورگینی پرشین گلف گذاشته اید؟ با لبخندی از سر شوق می‌گوید: «عرق ملی!»
خودروی لامبورگینی آونتادور به تعداد ۶۰۰ عدد در کل دنیا ساخته شده و نمونه ساخته شده توسط آقای ریحانی در حال حاضر به عنوان نمونه با موتور ۸ سیلندر ۲۲۰ اسب بخار با طراحی گیر بکس خود سازنده قابلیت حرکت و مانورهای اساسی رانندگی را دارد و بر اساس اطلاعات ارایه شده قابلیت نسب دو موتور ۸ سیلندر بر روی این خودرو وجود دارد.
گفتنی است این خودرو که (lamborghini persian gulf) نام گذاری شده است قرار است به صورت نمایشی با همکاری شرکت ایرانی دادمهر به عنوان سفیر صلح ایران از شمال کشور تا خلیج فارس با شعار صلح جهانی مسیر مختلفی را از شهر های مختلف کشور طی نماید.
ساعت ۶ عصر ماشین را جلوی کارگاه ساده آقای ریحانی پارک می‌کنم و بلافاصله با او و پسرش مواجه می‌شوم. پسربچه ۹ ساله‌ای که پدر معتقد است کار اصلی ساخت ماشین را او انجام داده است! سر صحبت را هم اول او باز می‌کند و از نحوه ساخت ماشین می‌گوید. «ایلیا» آنقدر جدی و فنی از مراحل ساخت لامبورگینی می‌گوید تا کم‌کم باورم بشود که حرف‌های پدر تعارف نیست؛ پسر هم به اندازه پدر برای ساخت این ماشین عرق ریخته است!
از کودکی به خودرو علاقه داشتم
محمدرضا ریحانی ۴۴ ساله است و در رشته مهندسی برق تحصیل کرده. چند سالی می‌شود که ازدواج کرده و صاحب یک پسر و دو دختر است. وقتی از او می پرسم چه شد که به فکر ساختن لامبورگینی وطنی افتادید، می‌گوید: «همیشه از کودکی به ساخت خودرو علاقه داشته‌ام.» آقای ریحانی یک سال و نیم پیش شروع به ساخت لامبورگینی‌اش کرده و وقتی می گویم چرا لامبورگینی؟ جواب می‌دهد: «وقتی پروژه‌‌ای را شروع می‌کنم و حالا که دارم زحمتش را می‌کشم، دلم می خواهد بهترین نوعش را انتخاب کنم و به نظرم لامبورگینی بهترین بود و از نظر اقتصادی بدنه‌اش به شکلی است که اگر بخواهم بازتولیدش هم بکنم برایم سود دارد.» وقتی بدانی لامبورگینی با پلاک موقت برای صاحبش چیزی حدود ۲ میلیارد تومان آب می خورد، جواب آقای ریحانی معنای بهتری پیدا می کند.
هر نوع دستگاهی را می‌توانم بسازم
تقریبا ۲ماهی می‌شود که کارش تمام شده. قبل‌ترها از این کارها زیاده می کرده است. مدت ۴ سال در کار ساخت دوچرخه بوده و دوچرخه‌های دنده‌ای و کمک‌دار تاشو و موتوردار ساخته است: «خیلی دستگاه‌ها را ساخته‌ام. دستگاه تراش، دستگاه کوره رنگ، دستگاه پرس هیدرولیک، ربات ساخت جوشکاری و...همه را خودم می سازم.» بعد هم مدتی در کار ساخت ماشین آلات صنعتی بوده. آقای ریحانی مدعی است هرنوع دستگاهی را می تواند بسازد؛ اما با وجود امکانات بهتر کارهای بزرگ‌تری می تواند انجام بدهد: «درکارگاهی که دارم فضا مناسب نیست باید کارگاه بزرگ‌تری بگیرم و به فکر یک کارگاه بزرگ‌تر هستم.» بعد هم مشغول ساخت ماشین‌های صنعتی شده و دست آخر هم علاقه زیاد، او را به سمت ساخت خودرو کشیده است.
لامبورگینی را به خاطر پسرم ساختم
درست است که او علاقه زیادی به ماشین دارد؛ اما ایده ساخت مدل لامبورگینی را پسرش ایلیا به او داده است. ایلیا علاقه زیادی به لامبورگینی دارد. آقای ریحانی می‌گوید: «بیشتر به خاطر پسرم آن را ساختم.» در آینده هم می‌خواهد تعدادی از این ماشین تولید کند و بعد به سراغ کارهای جدیدتری برود و از کارهای جدید تر و بهتر، نمونه سازی کند.
کپی‌سازی یک صنعت است
آقای ریحانی مشکلی با کپی‌کاری‌هایش ندارد و اتفاقا معتقد است کپی سازی یک صنعت است و کسی که کپی سازی می‌کند، می شود صنعت کار! او می گوید: «خود ژاپن زمانی موتورهای ایتالیایی و ماشین‌های آمریکایی را کپی می کرده و بعد به این حد رسیده یا مثلا همین چین! شما می‌دانید که چین یکی از بزرگترین کپی کاران است؟ اما به چین هم می گویند کشور صنعتی! درصورتی که کارشان کپی است. البته هر ماشینی باید اول قالب و بدنه اش طراحی و ساخته شود و امکانات خاصی می‌خواهد؛ اما من روش خاصی را ابداع کرده ام که هر ماشینی را به راحتی می‌توان تولید کرد. اما نمی‌توانم بگویم! البته شاید جای دیگر کسی این کار را کرده باشد؛ اما من اطلاعی ندارم.» درست است که این ماشین از لحاظ ظاهری خود لامبورگینی است؛ اما از لحاظ فنی با آن تفاوت دارد. لامبورگینی ۱۲ سیلندر است و ۴۰۰ کیلومتر سرعت دارد؛ اما این ماشین ۸ سیلندری است و تنها ۲۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت دارد.
فقط با ۱۵۰ میلیون لامبورگینی ساختم
اگر کسی بخواهد در ایران لامبورگینی وارد کند و بتواند پلاک موقت آن را به پلاک دائمی تبدیل کند، نزدیک ۸ میلیارد تومان هزینه‌اش می‌شود؛ اما آقای ریحانی با کمتر از ۱۵۰ میلیون تومان آن را ساخته است: «در ساخت یک هزینه مالی داریم و یک زمانی که برای من یک سال و نیم طول کشید؛ یعنی تمام کارهایم را کنار گذاشتم و به ساخت این ماشین چسبیدم!» آقای ریحانی موفق شده هزینه ساخت را خیلی پایین بیاورد و این را یک موفقیت بزرگ می‌داند. به نظر او می شود خیلی ارزان‌تر هم این دست ماشین ها را تولید کرد.
لامبورگینی را از روی چند تا عکس ساختم
برای ثبت این ماشین به پارک فناوری رفته؛ اما استقبال خاصی از او نکرده‌اند به خاطر اینکه گفته‌اند کارش اختراع محسوب نمی‌شود و کپی است؛ اما او اعتقاد دارد کپی کاری دوحالت دارد: «زمانی یک ماشین وجود دارد و یک گروه متخصص آن را دقیقا بازسازی می‌کنند و قطعه به قطعه آن را می‌سازند؛ اما حالت دیگرش موتور و شاسی ماشین است و بدنه تغییر می‌کند؛ مثلا موتور این ماشین موتور بیوک است؛ اما من قالب بدنه لامبورگینی را فقط از روی چند تا عکس درست کرده‌ام.»
اجرای طرح اولیه لامبورگینی با گِل!
آقای ریحانی از این ناراحت است که شرکت های خودروسازی استقبال خاصی از کارش نکرده‌اند. او به کانون مخترعین دانشگاه فردوسی مشهد هم رفته؛ اما برای کارش ارزشی قائل نشده‌اند و نظرشان این است که این کار اختراع و فناوری جدیدی به حساب نمی‌آید؛ گرچه او فکر می‌کند که سایپا و ایران خودرو هم اینچنین دستگاهی را ندارند که ماکت یک ماشین را بسازند. ماکتی که او اول طرح آن را با گِل زده و بعد هم با گچ و کامپوزیت قالب ریزی کرده است.
هیچ کس از من حمایت نکرد
آقای ریحانی مسیر سختی را آمده وتوی کار ناامید هم شده؛ اما وقتی با استقبال بعضی از بازدیدکنندگانش مواجه می‌شود و تشویق هایشان را می‌بیند، دوباره امیدوار می‌شود و حتی ایده می‌گیرد تا کار را به پایان برساند. خودش می گوید :«هرکس به اینجا آمده تعجب می‌کرده که چطور در یک کارگاه ساده با امکانات کم توانسته‌ام این کار را به پایان برسانم.»
مثل هر تولیدکننده‌ای آقای ریحانی هم دلش می خواسته حمایتش کنند تا با کیفیت بهتری کارش را به انجام می‌رسانده، خط تولید راه می‌انداخته و استانداردهای بهتری را رعایت می کرده و هنوز هم امیدوار است که این کار شدنی بشود. می‌گوید: «من انتظار داشتم حداقل یک مدرک افتخاری به من می‌دادند تا لااقل تشویقی برای دیگران باشد و ایده‌ای باشد برای کسانی که می خواهند وارد این فضا بشوند و جنبه مثبتی برایشان داشته باشد.» با همه این گلایه‌ها، آقای ریحانی از کسانی که او را حمایت کرده‌اند، تشکر می‌کند و در جای جای مصاحبه از من می‌خواهد که از اسپانسر او هم یادی بکنم!
نمایشگاه بین‌المللی خودرو و رونمایی از لامبورگینی ایرانی
آقای ریحانی هنوز هم پرانرژی و فعال است و یک لحظه هم در کارگاهش نمی‌نشیند. پسرش ایلیا هم با اینکه دانش آموز دبستانی است؛ اما اطلاعات خیلی خوبی در حوزه فنی دارد و همراه پدر در گارگاه مشغول است. حالا نمایشگاه بین اللملی مشهد در بخش خودرو یک غرفه رایگان در اختیارش قرار داده تا با افتتاح آن، ماشین را به نمایش عمومی بگذارند. این نمایشگاه ۵۰ روز دیگر در مشهد آغاز به کار خواهد کرد.
محمد رضا ریحانی قصد دارد ۱۶ شهریور سفری را از مشهد به بندرعباس آغاز کند. او می خواهد ۳۰ شهریور روز جهانی صلح، لامبورگینی پرشین گلفش را که نشان‌دهنده توانمندی ایرانی است به خلیج همیشگی فارس برساند و وقتی می‌پرسم چرا اسم ماشین را لامبورگینی پرشین گلف گذاشته اید؟ با لبخندی از سر شوق می‌گوید: «عرق ملی!»
خودروی لامبورگینی آونتادور به تعداد ۶۰۰ عدد در کل دنیا ساخته شده و نمونه ساخته شده توسط آقای ریحانی در حال حاضر به عنوان نمونه با موتور ۸ سیلندر ۲۲۰ اسب بخار با طراحی گیر بکس خود سازنده قابلیت حرکت و مانورهای اساسی رانندگی را دارد و بر اساس اطلاعات ارایه شده قابلیت نسب دو موتور ۸ سیلندر بر روی این خودرو وجود دارد.
گفتنی است این خودرو که (lamborghini persian gulf) نام گذاری شده است قرار است به صورت نمایشی با همکاری شرکت ایرانی دادمهر به عنوان سفیر صلح ایران از شمال کشور تا خلیج فارس با شعار صلح جهانی مسیر مختلفی را از شهر های مختلف کشور طی نماید.
