فلش فیکشن

قباد آذرآیین*: فلش فیکشن، داستانک، داستان ریزه، داستان برق آسا، دم داستان، داستان کوتاه کوتاه، داستان مینی مالیستی، نام ها و عناوینی است برای نوعی داستان که قرار است با آنچه از داستان کوتاه متعارف می دانیم، تفاوت داشته باشد و درعین حال داستان باشد.

«فشردگی و ایجاز تا حد خساست در کاربرد واژگان، بسنده کردن به استفاده ازعناصر اصلی داستان، پرهیز از توصیف، نداشتن طرح یا سادگی بیش از حد آن، وجود تمهید و غافلگیری، بازشدن گره داستان در ضربه آخر...» را از ویژگی ها و مولفه های این گونه داستان ها برشمرده اند.

فلش فیکش ها محصول عصر اینترنت و زندگی مدرن و شتابناک است. عصری که نوشتن رمان های چند جلدی و خوانش آن ها اگر غیرممکن نباشد، دشوار و طاقت فرساست.

باید دانست که هر داستان کوتاهی، فلش فیکش و داستان مینی مالیستی نیست. داستان  مینی مالیستی، داستان سهل و ممتنع است. در این گونه داستان ها، گاهی، نام و عنوان داستان  مشخص کننده موضوع داستان است. به این نمونه ها نگاه می کنیم:

من برخود مسلط هستم.

پایان همین این جاست.

کتاب "آن که باد می کارد..." نوشته احمد طبایی، مجموعه سی ویک داستان کوتاه کوتاه است که در نود و یک صفحه، توسط نشرآوای کلار منتشر شده است. داستان های این مجموعه ، قبل از این که درمحدوده فلش فیکش یا داستان های مینی مالیستی بگنجند، داستان های کوتاه ناتمامی هستند که نویسنده می توانست با کمی حوصله و پرداخت آن ها، به داستان های کوتاه کامل تبدیلشان بکند. ما در این داستان های کوتاه، توصیف می بینیم که معمولن در فلش فیکشن ها و داستان های کوتاه کوتاه به آن نیازی نیست: «چشمانش را بست و نفس عمیقی کشید. ریه هایش از هوای معطرو تازه بهاری پرشد.» (داستان "پرواز" ص 31)

طنز، مشخصه بارز داستان های «آن که باد می‌کارد...» است و در چند داستان، به روال داستان های فلش فیکشن، ضربه پایانی دیده می شود از جمله داستان های "اجباری" و "اعتراف".

پیشنهاد من به آقای طبایی این است که روی همین داستان ها بازهم کار بکند . چون پتانسیل کار دارند و گسترش پذیرند. ضمنن درمورد داستان های فلش فیکشن و مینی مالیستی بیشتر بخوانند. شکی ندارم که آقای طبایی جوان، داستان نویس موفقی خواهد شد.