به گزارش میز ایرانگردی خبرگزاری دانا، وقتی نزدیک به هزار کیلومتر از پایتخت به سمت شهر شعر و شاعری میروی، در حین گذر از پس کوچهها و خیابانهایش چشمانت به بناهای تاریخی میافتد که آدمی را به دل تاریخ میبرد.
شهر شیراز با آثاری که از دیرباز تا کنون توسط اساطیر تاریخ بر جای گذاشته، ثابت کرده که در امر گردشگری هم از شهرهای دیگر عقب نیست، تازه جلوتر از آنها هم پیش میرود.
باغ موزه «تکیه هفتتنان»
باغ موزه «تکیه هفتتنان» یکی از قدیمیترین اماکن تاریخی شیراز است. این موزه به سدههای پیش از عهد زندیه بر میگردد و عمارت آن از بناهای دوره کریمخان زند است. این باغ در بن کوه چهل مقام و در شمال آرامگاه حافظ قرار گرفته است. بیشتر جهانگردانی که در چند سده اخیر به شیراز سفر کردهاند، باغ تکیه هفت تنان و عمارت زیبای آن را وصف کردهاند. مردم شیراز نیز به این مکان دلبستگی خاص دارند. حتی گاه دیده شده که مردم در طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان میآوردهاند.
اندازه این سنگها ۳۶۰ در ۷۸ سانتیمتر است و همگی در زمان زندیه به کار گذاشته شدهاند. این بنا تا سالها پیش، خانقاه درویشها و مرتاضان بود و اکنون چند سالی است که به موزه سنگ تبدیل شده و نمونههایی از سنگهای تاریخی و کتیبههای کهن در آن نگهداری میشود.
علت نامگذاری این بنا چیست؟!
علت نامگذاری این بنا به هفت تنان، وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ است که کریمخان زند روی هر کدام، سنگ بزرگ بدون کتیبهای نصب کردهاست.
دیدنیهای باغ موزه « تکیه هفتتنان»
طبق روال همیشه که به یک جای جدیدی میرویم و دنبال جاهای جذاب آن هستیم، این بار هم از این امر نمی توان به سادگی عبور کرد و دنبال آنها نبود.
از دیدنیهای این عمارت تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه استوار شده و در طاقچههای بالایی آن، پنج مجلس روی گچ نقاشی شده و از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه محسوب میشود. این مجموعه در سالهای ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ شمسی توسط نقاش و هنرمند محمد باقرجهان میری تعمیر و تجدید شد. این پنج مجلس به ترتیب عبارتند از: درویشی با تبرزین و کشکول، نقش موسی در حال شبانی، منظرهٔ شیخ صنعان و دختر ترسا، نقش ابراهیم، و نقش درویش جوان. سنگهای موجود در این موزه متعلق به سدههای سوم تا یازدهم هجری قمری است که با انواع خطوط کوفی، ثلث، نستعلیق دیوانی، توقیع، تعلیق- نسخ و… به طرز زیبایی تزیین شده است.
حوض بزرگی هم در وسط عمارت اصلی به چشم میخورد که در گذشته از آب رکنآباد پر میشده است. باغ تکیه هفتتنان در انتهای بلوار هفت تنان، روبروی خیابان چهل مقام قرار دارد.
شهر شیراز با آثاری که از دیرباز تا کنون توسط اساطیر تاریخ بر جای گذاشته، ثابت کرده که در امر گردشگری هم از شهرهای دیگر عقب نیست، تازه جلوتر از آنها هم پیش میرود.
باغ موزه «تکیه هفتتنان»
باغ موزه «تکیه هفتتنان» یکی از قدیمیترین اماکن تاریخی شیراز است. این موزه به سدههای پیش از عهد زندیه بر میگردد و عمارت آن از بناهای دوره کریمخان زند است. این باغ در بن کوه چهل مقام و در شمال آرامگاه حافظ قرار گرفته است. بیشتر جهانگردانی که در چند سده اخیر به شیراز سفر کردهاند، باغ تکیه هفت تنان و عمارت زیبای آن را وصف کردهاند. مردم شیراز نیز به این مکان دلبستگی خاص دارند. حتی گاه دیده شده که مردم در طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان میآوردهاند.
اندازه این سنگها ۳۶۰ در ۷۸ سانتیمتر است و همگی در زمان زندیه به کار گذاشته شدهاند. این بنا تا سالها پیش، خانقاه درویشها و مرتاضان بود و اکنون چند سالی است که به موزه سنگ تبدیل شده و نمونههایی از سنگهای تاریخی و کتیبههای کهن در آن نگهداری میشود.
علت نامگذاری این بنا چیست؟!
علت نامگذاری این بنا به هفت تنان، وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ است که کریمخان زند روی هر کدام، سنگ بزرگ بدون کتیبهای نصب کردهاست.
دیدنیهای باغ موزه « تکیه هفتتنان»
طبق روال همیشه که به یک جای جدیدی میرویم و دنبال جاهای جذاب آن هستیم، این بار هم از این امر نمی توان به سادگی عبور کرد و دنبال آنها نبود.
از دیدنیهای این عمارت تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه استوار شده و در طاقچههای بالایی آن، پنج مجلس روی گچ نقاشی شده و از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه محسوب میشود. این مجموعه در سالهای ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ شمسی توسط نقاش و هنرمند محمد باقرجهان میری تعمیر و تجدید شد. این پنج مجلس به ترتیب عبارتند از: درویشی با تبرزین و کشکول، نقش موسی در حال شبانی، منظرهٔ شیخ صنعان و دختر ترسا، نقش ابراهیم، و نقش درویش جوان. سنگهای موجود در این موزه متعلق به سدههای سوم تا یازدهم هجری قمری است که با انواع خطوط کوفی، ثلث، نستعلیق دیوانی، توقیع، تعلیق- نسخ و… به طرز زیبایی تزیین شده است.
حوض بزرگی هم در وسط عمارت اصلی به چشم میخورد که در گذشته از آب رکنآباد پر میشده است. باغ تکیه هفتتنان در انتهای بلوار هفت تنان، روبروی خیابان چهل مقام قرار دارد.