جراح و متخصص بيماريهاى لثه:
به گزارش خبرگزاری دانا از روابط عمومی انجمن دندانپزشکان عمومی ایران ،دكتر نرگس بارفروش در آستانه برگزاری دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران اظهارداشت: دندانها مستقيماً به استخوان نچسبيده اند بلكه توسط اليافي به نام پريودونتال ليگامنت و يا الياف نگهدارنده دندان به استخوان وصل هستند.
وی با بیان اینکه وظيفه اين بافتها تغذيه، حفظ و نگهداري دندان در استخوان است، گفت: ممكن است دندانها كاملاً سالم باشند ولي در اثر بيماري بافتهاي نگهدارنده نه تنها لق شده، بلكه عفونت ناشي از آن به ساير دندانها و اعضاي ديگر بدن نيز آسيب برساند. به بيماري بافتهاي نگهدارنده دندان پريودونتيت (پيوره) گفته مي شود.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران ادامه داد: بيماريهاي آماسي لثه يا پريودنتيت بسيارشايع بوده و يكي از دلايل عمده از دست دادن دندانها است. از اين جهت حفظ سلامت انساج نگهدارنده دندان بسيار حائظ اهميت است.
بارفروش در مورد علائم بيماري پريودنتيت عنوان کرد: قرمزي و تورم لثه، خونريزي و خروج چرك، بوي بد، لق شدن و يا افزايش لقي يك يا چند دندان، ايجاد فاصله بين دندانها، جدا شدن لثه از دندان و عميق شدن شيار بين لثه و دندان كه اصطلاحأ به ان پاكت ميگويند، تحليل لثه(گاهاً) و درد مبهم و يا خارش دار بين دندانها از مهمترين علائم پيوره است.
این جراح و متخصص بيماريهاى لثه خاطرنشان کرد: معمولاً بيماريهاي لثه در مراحل اوليه بدون درد بوده و به همين دليل ممكن است بيمار متوجه پيشرفت تدريجي آن نشود و يا توجهي به خونريزي گهگاه آن به هنگام مسواك زدن و يا غذا خوردن نداشته باشد. لذا براي حفظ و سلامت لثه و دندانها لازم است معاينات منظم دندانپزشكي صورت گيرد.
وی بیان داشت: در بعضي موارد عليرغم جدا و عميق شدن شيار لثه اي، لبه لثه در محل طبيعي خود به نظر مي آيد و پيشرفت بيماري ممكن است از ديد بيمار پنهان بماند.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران در ارتباط با عامل ايجاد كننده پريودنتيت گفت:عامل ايجاد كننده پريودنتيت يا همان پيوره، ميكروبهايي هستند كه در محيط دهان وجود داشته و بهصورت يك لايه بيرنگ و چسبنده به هم بر روي سطح دندان و لثه تجمع مي يابند. به اين لايه بيرنگ پلاك ميكروبي ميگويند كه به راحتي با مسواك زدن پاك ميشود.
بارفروش در پاسخ به این سوال که سير بيمار پريودونتيت چگونه است؟ گفت: اگر التهاب لثه با عدم رعايت بهداشت دهان ودندان ماندگار شود عفونت به بافتهاي عمقي تر چون استخوان اتاقك دنداني و الياف نگهدارنده دندان سرايت کرده و باعث تحليل استخوان و اضمحلال الياف نگهدارنده شده و نهايتاً منجر به لقي و از دست دادن دندان ميشود.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران درباره نحوه پيشگيري از بيماري پريودونتيت گفت: تميز كردن دندانها توسط مسواك، نخ و خمير دندان در جلوگيري از بروز بيماريهاي لثه بسيار مؤثر است. ضمناً مراجعات منظم هر 6 ماه يكبار به دندانپزشك توصيه ميشود.
وی در پاسخ به این سوال که آيا بيماري پريودونتيت مسري است؟ اظهارداشت: خير، ابتلاي اين بيماري از طريق سرايت صورت نمي گيرد و علاوه بر استعداد شخصي، عامل بوجود آورنده آن كه پلاك ميكروبي است لذا ، توصيه مي شود عليرغم غير مسري بودن بيماري، هميشه از وسايل بهداشتي شخصي استفاده شود.
این جراح و متخصص بيماريهاى لثه گفت: درمان این بیماری بستگي به شدت بيماري لثه دارد. در مراحل اوليه با يك جرم گيري كامل و تميز كردن سطح دندان بيماري از بين مي رود. در مراحل پيشرفته تر درمان شامل كورتاژ و يا جراحي لثه مي باشد. در جراحي لثه، متخصص لثه بعد از بيحس کردن به آرامي اقدام به برش لثه کرده و آن را كنار ميزند و سپس بافتهاي بيمار را خذف و سطوح ريشه دندانها را تميز و صاف و صيقلى و فرم لثه و استخوان راتصحيح مي كند.
وی با بیان اینکه وظيفه اين بافتها تغذيه، حفظ و نگهداري دندان در استخوان است، گفت: ممكن است دندانها كاملاً سالم باشند ولي در اثر بيماري بافتهاي نگهدارنده نه تنها لق شده، بلكه عفونت ناشي از آن به ساير دندانها و اعضاي ديگر بدن نيز آسيب برساند. به بيماري بافتهاي نگهدارنده دندان پريودونتيت (پيوره) گفته مي شود.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران ادامه داد: بيماريهاي آماسي لثه يا پريودنتيت بسيارشايع بوده و يكي از دلايل عمده از دست دادن دندانها است. از اين جهت حفظ سلامت انساج نگهدارنده دندان بسيار حائظ اهميت است.
بارفروش در مورد علائم بيماري پريودنتيت عنوان کرد: قرمزي و تورم لثه، خونريزي و خروج چرك، بوي بد، لق شدن و يا افزايش لقي يك يا چند دندان، ايجاد فاصله بين دندانها، جدا شدن لثه از دندان و عميق شدن شيار بين لثه و دندان كه اصطلاحأ به ان پاكت ميگويند، تحليل لثه(گاهاً) و درد مبهم و يا خارش دار بين دندانها از مهمترين علائم پيوره است.
این جراح و متخصص بيماريهاى لثه خاطرنشان کرد: معمولاً بيماريهاي لثه در مراحل اوليه بدون درد بوده و به همين دليل ممكن است بيمار متوجه پيشرفت تدريجي آن نشود و يا توجهي به خونريزي گهگاه آن به هنگام مسواك زدن و يا غذا خوردن نداشته باشد. لذا براي حفظ و سلامت لثه و دندانها لازم است معاينات منظم دندانپزشكي صورت گيرد.
وی بیان داشت: در بعضي موارد عليرغم جدا و عميق شدن شيار لثه اي، لبه لثه در محل طبيعي خود به نظر مي آيد و پيشرفت بيماري ممكن است از ديد بيمار پنهان بماند.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران در ارتباط با عامل ايجاد كننده پريودنتيت گفت:عامل ايجاد كننده پريودنتيت يا همان پيوره، ميكروبهايي هستند كه در محيط دهان وجود داشته و بهصورت يك لايه بيرنگ و چسبنده به هم بر روي سطح دندان و لثه تجمع مي يابند. به اين لايه بيرنگ پلاك ميكروبي ميگويند كه به راحتي با مسواك زدن پاك ميشود.
بارفروش در پاسخ به این سوال که سير بيمار پريودونتيت چگونه است؟ گفت: اگر التهاب لثه با عدم رعايت بهداشت دهان ودندان ماندگار شود عفونت به بافتهاي عمقي تر چون استخوان اتاقك دنداني و الياف نگهدارنده دندان سرايت کرده و باعث تحليل استخوان و اضمحلال الياف نگهدارنده شده و نهايتاً منجر به لقي و از دست دادن دندان ميشود.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران درباره نحوه پيشگيري از بيماري پريودونتيت گفت: تميز كردن دندانها توسط مسواك، نخ و خمير دندان در جلوگيري از بروز بيماريهاي لثه بسيار مؤثر است. ضمناً مراجعات منظم هر 6 ماه يكبار به دندانپزشك توصيه ميشود.
وی در پاسخ به این سوال که آيا بيماري پريودونتيت مسري است؟ اظهارداشت: خير، ابتلاي اين بيماري از طريق سرايت صورت نمي گيرد و علاوه بر استعداد شخصي، عامل بوجود آورنده آن كه پلاك ميكروبي است لذا ، توصيه مي شود عليرغم غير مسري بودن بيماري، هميشه از وسايل بهداشتي شخصي استفاده شود.
این جراح و متخصص بيماريهاى لثه گفت: درمان این بیماری بستگي به شدت بيماري لثه دارد. در مراحل اوليه با يك جرم گيري كامل و تميز كردن سطح دندان بيماري از بين مي رود. در مراحل پيشرفته تر درمان شامل كورتاژ و يا جراحي لثه مي باشد. در جراحي لثه، متخصص لثه بعد از بيحس کردن به آرامي اقدام به برش لثه کرده و آن را كنار ميزند و سپس بافتهاي بيمار را خذف و سطوح ريشه دندانها را تميز و صاف و صيقلى و فرم لثه و استخوان راتصحيح مي كند.