به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از ورج، این مورچه ها با نام علمی Megaponera analis به علت حملات خود به لانه های موریانه ها شهرت دارند. اما موریانه ها برای دفاع از خود به مورچه ها حمله کرده و درگیری دو طرف در مواردی به آسیب دیدن یا قطع دست و پا یا شاخک های مورچه ها منجر می شود.
پژوهش های محققان دانشگاه لوزان فرانسه نشان می دهد بعد از پایان درگیری و نجات مورچه های آسیب دیده توسط دیگر مورچه ها، دست و پای مجروح آنان توسط مورچه های دیگر لیس زده می شود و این امر احتمال مرگ و میر مورچه های زخمی را تا ۷۰ درصد کاهش می دهد.
این اولین بار نیست که شواهدی در مورد درمان بیماری های برخی گونه های حیوانات توسط خود آنها به دست می آید. به عنوان نمونه طوطی ها با بلعیدن رس سموم جمع شده در معده خود را خارج می کنند. اما این اولین بار است که درمان یک گونه از حیوانات از طریق لیسیده شدن توسط همنوعان آنها به طور علمی ثابت می شود.
ظاهرا مورچه ها از یک میلیون سال قبل جراحت های خود را به همین شیوه درمان می کنند و همین شیوه تداوم حیات این مخلوقات کوچک و ظاهرا ضعیف را برای سال های طولانی ممکن کرده است. البته مورچه ها این اقدام را به صورت کاملا غریزی انجام می دهند و نمی دانند چنین کاری را به چه علت انجام می دهند و فایده آن چیست.
پژوهش های محققان دانشگاه لوزان فرانسه نشان می دهد بعد از پایان درگیری و نجات مورچه های آسیب دیده توسط دیگر مورچه ها، دست و پای مجروح آنان توسط مورچه های دیگر لیس زده می شود و این امر احتمال مرگ و میر مورچه های زخمی را تا ۷۰ درصد کاهش می دهد.
این اولین بار نیست که شواهدی در مورد درمان بیماری های برخی گونه های حیوانات توسط خود آنها به دست می آید. به عنوان نمونه طوطی ها با بلعیدن رس سموم جمع شده در معده خود را خارج می کنند. اما این اولین بار است که درمان یک گونه از حیوانات از طریق لیسیده شدن توسط همنوعان آنها به طور علمی ثابت می شود.
ظاهرا مورچه ها از یک میلیون سال قبل جراحت های خود را به همین شیوه درمان می کنند و همین شیوه تداوم حیات این مخلوقات کوچک و ظاهرا ضعیف را برای سال های طولانی ممکن کرده است. البته مورچه ها این اقدام را به صورت کاملا غریزی انجام می دهند و نمی دانند چنین کاری را به چه علت انجام می دهند و فایده آن چیست.