همسر شما هم دل به کارهای خانه نمی‌دهد؟ از کدام دسته است؟ آنها که رسما اعلام می‌کنند که دست به سیاه‌وسفید نمی‌زنند، یا آنها که به بهانه‌های مختلف وقت می‌خرند و از زیر کار در می‌روند تا وقتی‌که دیگر اوضاع بحرانی شود و کار را انجام دهند؟ یا این‌که آن‌قدر معطل می‌کنند یا دسته‌گل به آب می‌دهند که شما ترجیح بدهید خودتان کارها را انجام بدهید؟ فکر می‌کنید چرا؟
بلد نیستند
شاید سخت باشد که باور کنید، ولی واقعیتش این است که خیلی از آقایان کاری را انجام نمی‌دهند چون بلد نیستند. آقایان به‌اندازه خیلی از خانم‌ها در خانه پدر و مادرشان تمرین نداشته‌اند و مثلا در شستن ظرف‌ها، تکنیک‌هایی که خانم‌ها بلدند را بلد نیستند و دستشان حسابی کند است. درنتیجه کاری که یک خانم در ده دقیقه انجام می‌دهد را یک‌ساعته انجام می‌دهند تازه با کلی خستگی. تازه غر هم می‌خورند که چرا این‌قدر طولش می‌دهند یا این‌که چرا از روش‌های بهتری استفاده نمی‌کنند. خب بلد نیستند! اگر مسئله خانه شما هم همین است، بهتر است آقا خیلی روراست بخواهد که روش سریع‌تر و ساده‌تر کارها را یاد بگیرد و خانم هم خیلی باحوصله به او یاد بدهد. بعد هم‌زمان کافی برای تمرین هست. یادتان باشد این مشارکت به نفع هردوی شما و درنهایت به نفع فرزندتان است. پس‌ازآن به‌عنوان ابزاری برای اذیت کردن هم استفاده نکنید. خانم‌ها شیطنت نکنید، هوس نکنید در مهمانی تعریف کنید که همسرتان چه‌کاری را بلد نبوده، هرچقدر هم که به نظر خودتان بامزه باشد!
یادشان می‌رود
باور کنید، خیلی از آقایان چون عادت به کار خانه ندارند، یادشان می‌رود که باید کارهای خانه انجام شود. مثلا تا انبوه ظرف کثیف روی اعصابشان نرود، دست به ظرف‌ها نمی‌زنند. تا وقتی یک نیمروز کامل دنبال وسایلشان نگردند، متوجه نمی‌شوند که روی میزشان بازار شام شده و خلاصه، مثل خانم‌ها حواسشان به کارهای خانه نیست. وقتی این دسته از آقایان همسر خانم‌هایی می‌شوند که انتظار دارند مرد خودش بفهمد و دوست ندارند دائم تذکر بدهند، اوضاع خراب می‌شود.
البته مگر آدم چقدر می‌تواند تذکر بدهد و یادآوری کند؟ پس چاره چیست؟ بهترین کار این است که یک برنامه‌‌ریزی درست‌وحسابی داشته باشید. اگر کارهای خانه و کارهای هر دوی شما در طول روز برنامه مشخصی دارد، می‌توانید یک برنامه‌‌ریزی هفتگی داشته باشید. مثلا معلوم باشد که چهارشنبه‌ها عصر وقت مرتب کردن میز کار است.
اگر برنامه این‌قدر مشخص نیست یا این‌که خودتان دوست ندارید مثل مدرسه برنامه هفتگی داشته باشید، یک تابلو در خانه نصب کنید، جایی که هر دو ببینید، مثلا در آشپزخانه. یک تخته وایت‌بورد کوچک یا حتی یکی از شیشه‌های خانه که رو به نورگیر است می‌تواند گزینه خوبی باشد. بعد هر دو، هرروز هر کاری که به ذهنتان رسید در خانه باید انجام شود را روی آن بنویسید. این‌طوری هر زمان که هرکدام وقت خالی پیدا کنید، می‌توانید یکی از آن کارها را انجام دهید و جلوی آن‌یک تیک بزنید یا رویش خط بکشید.
بودن این تخته یا شیشه یا هر جایگزینی که برای آن پیدا کنید یادآور خوبی است. وقتی آدم یک کار را ببیند که دو سه روز است روی تابلو مانده، آن را انجام می‌دهد، غر و نق هم در کار نیست.
فکر می‌کنند کار خانه زنانه است
ازآنجاکه متاسفانه کم نیستند آقایانی که با نسبت دادن زنانه بودن به یکسری از کارها، ویژگی‌ها و رفتارها، آن کارها را در بین دوستان خود تحقیر می‌کنند، بسیاری از آقایان از انجام رفتاری که آن را زنانه می‌دانند هراس دارند. آنها می‌ترسند بقیه به آنها بگویند زن‌ذلیل، ضعیف، مردی که کارهای زنانه انجام می‌دهد و ...
آقایان محترم! اگر ته ذهنتان چنین نگرانی دارید، بهتر است با خودتان روراست باشید. به خودتان دروغ نگویید و این نگرانی را در عمق ذهنتان کشف کنید. بعد یک‌بار دیگر به آن نگاه کنید و ببینید آیا واقعی است یا یک ترس قدیمی است که از دوران نوجوانی به‌جای مانده. الان شما خانواده‌دارید و دیگر لازم نیست نگران تایید یا عدم تایید همسالان خود باشید. شما تعیین می‌کنید مسیر و روش زندگی‌تان چه باشد و کسی نمی‌تواند روی این تصمیم تاثیر بگذارد، مگر این‌که این اجازه را به او بدهید.
خانم‌های عزیز هم در این مورد جلوی زبانشان را می‌گیرند و مردشان را تحقیر نمی‌کنند. اگر خواست خودش در این مورد با شما درد دل کند، می‌توانید به او روحیه بدهید و استقلالش را تحسین و تشویق کنید.
کار خانه را کار خودشان نمی‌دانند
همان‌طور که خیلی از خانم‌ها در خانه‌هایی بزرگ‌شده‌اند که یاد گرفته‌اند همه کارهای خانه با زن است، آقایان زیادی هم در چنین خانه‌هایی بزرگ‌شده‌اند و تصورشان این است که کارهای خانه بر عهده زن است، حتی اگر خانمشان بیشتر از آنها بیرون از خانه مشغول و گرفتار باشد. آقایانی که این‌طور فکر می‌کنند، تغییر نظر نمی‌دهند مگر این‌که خودشان بخواهند. مگر نه؟ پس، آقایان محترم، لطفا یک‌بار دیگر به این موضوع فکر کنید و ببینید این باور شخصی خودتان است یا این‌که فقط این‌طور یاد گرفته‌اید. خانم‌ها یادتان باشد در این مورد، صحبت کردن به همسرتان کمک می‌کند تا باور واقعی خودش را پیدا کند و در مورد تغییر نظرش تصمیم بگیرد. با غر زدن یا دعوا کردن، فقط اوضاع بدتر می‌شود. می‌توانید زمان‌هایی که خودتان دو نفر هستید، بدون این‌که دیگران، به‌خصوص والدینتان یا فرزندانتان بخواهند تیم دفاع از یکی از طرفین تشکیل بدهند و اوضاع را خراب‌تر کنند، درباره این موضوع صحبت کنید و به هم کمک کنید نقطه‌نظر یکدیگر را بهتر درک کنید. خانم‌ها فکر نکنید که به‌مرورزمان خودش از پشت چشم نازک کردن شما می‌فهمد، نه، اصلا آدمیزاد زبان را برای همین اختراع کرد، وگرنه که همه با اشاره و رفتار منظورشان را به هم می‌رسانند.
منبع: نی نی سایت/سلامت نیوز
شاید سخت باشد که باور کنید، ولی واقعیتش این است که خیلی از آقایان کاری را انجام نمی‌دهند چون بلد نیستند. آقایان به‌اندازه خیلی از خانم‌ها در خانه پدر و مادرشان تمرین نداشته‌اند و مثلا در شستن ظرف‌ها، تکنیک‌هایی که خانم‌ها بلدند را بلد نیستند و دستشان حسابی کند است. درنتیجه کاری که یک خانم در ده دقیقه انجام می‌دهد را یک‌ساعته انجام می‌دهند تازه با کلی خستگی. تازه غر هم می‌خورند که چرا این‌قدر طولش می‌دهند یا این‌که چرا از روش‌های بهتری استفاده نمی‌کنند. خب بلد نیستند! اگر مسئله خانه شما هم همین است، بهتر است آقا خیلی روراست بخواهد که روش سریع‌تر و ساده‌تر کارها را یاد بگیرد و خانم هم خیلی باحوصله به او یاد بدهد. بعد هم‌زمان کافی برای تمرین هست. یادتان باشد این مشارکت به نفع هردوی شما و درنهایت به نفع فرزندتان است. پس‌ازآن به‌عنوان ابزاری برای اذیت کردن هم استفاده نکنید. خانم‌ها شیطنت نکنید، هوس نکنید در مهمانی تعریف کنید که همسرتان چه‌کاری را بلد نبوده، هرچقدر هم که به نظر خودتان بامزه باشد!
یادشان می‌رود
باور کنید، خیلی از آقایان چون عادت به کار خانه ندارند، یادشان می‌رود که باید کارهای خانه انجام شود. مثلا تا انبوه ظرف کثیف روی اعصابشان نرود، دست به ظرف‌ها نمی‌زنند. تا وقتی یک نیمروز کامل دنبال وسایلشان نگردند، متوجه نمی‌شوند که روی میزشان بازار شام شده و خلاصه، مثل خانم‌ها حواسشان به کارهای خانه نیست. وقتی این دسته از آقایان همسر خانم‌هایی می‌شوند که انتظار دارند مرد خودش بفهمد و دوست ندارند دائم تذکر بدهند، اوضاع خراب می‌شود.
البته مگر آدم چقدر می‌تواند تذکر بدهد و یادآوری کند؟ پس چاره چیست؟ بهترین کار این است که یک برنامه‌‌ریزی درست‌وحسابی داشته باشید. اگر کارهای خانه و کارهای هر دوی شما در طول روز برنامه مشخصی دارد، می‌توانید یک برنامه‌‌ریزی هفتگی داشته باشید. مثلا معلوم باشد که چهارشنبه‌ها عصر وقت مرتب کردن میز کار است.
اگر برنامه این‌قدر مشخص نیست یا این‌که خودتان دوست ندارید مثل مدرسه برنامه هفتگی داشته باشید، یک تابلو در خانه نصب کنید، جایی که هر دو ببینید، مثلا در آشپزخانه. یک تخته وایت‌بورد کوچک یا حتی یکی از شیشه‌های خانه که رو به نورگیر است می‌تواند گزینه خوبی باشد. بعد هر دو، هرروز هر کاری که به ذهنتان رسید در خانه باید انجام شود را روی آن بنویسید. این‌طوری هر زمان که هرکدام وقت خالی پیدا کنید، می‌توانید یکی از آن کارها را انجام دهید و جلوی آن‌یک تیک بزنید یا رویش خط بکشید.
بودن این تخته یا شیشه یا هر جایگزینی که برای آن پیدا کنید یادآور خوبی است. وقتی آدم یک کار را ببیند که دو سه روز است روی تابلو مانده، آن را انجام می‌دهد، غر و نق هم در کار نیست.
فکر می‌کنند کار خانه زنانه است
ازآنجاکه متاسفانه کم نیستند آقایانی که با نسبت دادن زنانه بودن به یکسری از کارها، ویژگی‌ها و رفتارها، آن کارها را در بین دوستان خود تحقیر می‌کنند، بسیاری از آقایان از انجام رفتاری که آن را زنانه می‌دانند هراس دارند. آنها می‌ترسند بقیه به آنها بگویند زن‌ذلیل، ضعیف، مردی که کارهای زنانه انجام می‌دهد و ...
آقایان محترم! اگر ته ذهنتان چنین نگرانی دارید، بهتر است با خودتان روراست باشید. به خودتان دروغ نگویید و این نگرانی را در عمق ذهنتان کشف کنید. بعد یک‌بار دیگر به آن نگاه کنید و ببینید آیا واقعی است یا یک ترس قدیمی است که از دوران نوجوانی به‌جای مانده. الان شما خانواده‌دارید و دیگر لازم نیست نگران تایید یا عدم تایید همسالان خود باشید. شما تعیین می‌کنید مسیر و روش زندگی‌تان چه باشد و کسی نمی‌تواند روی این تصمیم تاثیر بگذارد، مگر این‌که این اجازه را به او بدهید.
خانم‌های عزیز هم در این مورد جلوی زبانشان را می‌گیرند و مردشان را تحقیر نمی‌کنند. اگر خواست خودش در این مورد با شما درد دل کند، می‌توانید به او روحیه بدهید و استقلالش را تحسین و تشویق کنید.
کار خانه را کار خودشان نمی‌دانند
همان‌طور که خیلی از خانم‌ها در خانه‌هایی بزرگ‌شده‌اند که یاد گرفته‌اند همه کارهای خانه با زن است، آقایان زیادی هم در چنین خانه‌هایی بزرگ‌شده‌اند و تصورشان این است که کارهای خانه بر عهده زن است، حتی اگر خانمشان بیشتر از آنها بیرون از خانه مشغول و گرفتار باشد. آقایانی که این‌طور فکر می‌کنند، تغییر نظر نمی‌دهند مگر این‌که خودشان بخواهند. مگر نه؟ پس، آقایان محترم، لطفا یک‌بار دیگر به این موضوع فکر کنید و ببینید این باور شخصی خودتان است یا این‌که فقط این‌طور یاد گرفته‌اید. خانم‌ها یادتان باشد در این مورد، صحبت کردن به همسرتان کمک می‌کند تا باور واقعی خودش را پیدا کند و در مورد تغییر نظرش تصمیم بگیرد. با غر زدن یا دعوا کردن، فقط اوضاع بدتر می‌شود. می‌توانید زمان‌هایی که خودتان دو نفر هستید، بدون این‌که دیگران، به‌خصوص والدینتان یا فرزندانتان بخواهند تیم دفاع از یکی از طرفین تشکیل بدهند و اوضاع را خراب‌تر کنند، درباره این موضوع صحبت کنید و به هم کمک کنید نقطه‌نظر یکدیگر را بهتر درک کنید. خانم‌ها فکر نکنید که به‌مرورزمان خودش از پشت چشم نازک کردن شما می‌فهمد، نه، اصلا آدمیزاد زبان را برای همین اختراع کرد، وگرنه که همه با اشاره و رفتار منظورشان را به هم می‌رسانند.
منبع: نی نی سایت/سلامت نیوز
