یک روانشناس گفت: به دنیا آمدن یک نوزاد جدید هم اتفاق شیرینی برای والدین است هم می‌تواند برای همشیره‌های بزرگتر مشکل زا باشد.
به گزارش خبرگزاری دانا،کمال پرهون روانشناس و مشاور ، درباره چگونگی رفتار با فرزند اول بعد از تولد فرزند دوم اظهار کرد: به دنیا آمدن یک نوزاد جدید همان قدر که اتفاق شیرین و هیجان انگیزی برای والدین محسوب می‌شود، به همان اندازه نیز می‌تواند برای همشیره‌های بزرگتر ایجاد بحران و مشکل‌زا باشد.
این روانشناس بیان کرد: والدین انرژی زیادی را صرف آماده سازی برای عضو جدید خانواده می‌کنند و پس از آن توجه خانواده به مراقبت از نوزاد نو رسیده معطوف می‌شود، این تغییرات و عدم توجه والدین به کودکان بزرگتر برای آن‌ها دشوار است و می‌تواند به حس حسادت و گاهی برگشت پذیری به رفتار‌های کودکانه در آن‌ها منجر شود.
این روانشناس گفت: والدین می‌توانند با بحث راجع به بارداری با توجه به اصطلاحاتی که برای بچه قابل فهم است، آن‌ها را از اتفاق در راه با خبر کنند.
وی افزود: به طور کلی هرچه فاصله سنی بین خواهران و برادر‌ان کم‌تر باشد، این دوره انتقالی مشکل‌تر خواهد بود،اما سن کودک هرچه قدر هم باشد، با آمدن کودک جدید دنیایش زیر و رو خواهد شد، لذا می‌توان با رعایت برخی از راهکار‌ها انتقال ملایم و کم خطری را برای همشیره‌ها ایجاد کرد.
پرهون ادامه داد: امروزه برخی از والدین مایل هستند که تجربه تولد را با همه خانواده شریک شوند، حال اگر تصمیم به چنین کاری گرفته‌اید، باید به دقت به کودک بزرگترتان آموزش دهید که چه اتفاقی قرار است بیفتد تا وحشت زده نشود، بعد از زایمان اجازه دهید که کودکان به بیمارستان بیایند و خواهر یا برادر جدیدشان را ببینند و اگر در بیمارستان اجازه دادند بگذارید تا کودک را بغل کنند.
این روانشناس با اشاره به اینکه بگذارید کودکان در انجام کار‌های نوزاد کمک کنند، اضافه کرد: حداقل در هفته‌های اولیه همشیره‌ها مشتاق خواهند بود که در کار‌های نوزاد کمک کنند، اجازه دهید که تحت نظارت خود شما کار‌هایی که از دستشان برمیاید را انجام دهند. این کار باعث خواهد شد که بین آن‌ها پیوندی عاطفی و گرم ایجاد شود و کودک بزرگتر را تبدیل به خدمتکار نکنید، چون وظیفه نگهداری از نوزاد تازه زایش یافته وظیفه همشیره‌ها نیست.
وی با بیان اینکه والدین باید به اندازه کافی برای کودک یا کودکان بزرگتر زمان اختصاص دهند، گفت: کودکان می‌اندیشند که شما همه وقت خود را به نوزاد جدید اختصاص داده‌اید و این مساله باعث خواهد شد که آن‌ها حسود شوند، یا اینکه نسبت به شما یا نوزاد احساس پرخاشگری و عصبانیت کنند.
پرهون افزود: هر روز به ویژه در زمان‌هایی که نوزاد در خواب است، زمان ویژه‌ای را به دیگر کودکان نیز اختصاص دهید تا احساس طرد و نادیده گرفته شدن نکنند، این مساله باعث کاهش حسادت، پرخاشگری و عصابنیت در آن‌ها خواهد شد.
این روانشناس تصریح کرد: به خویشاوندان و دوستان خود یادآوری کنید که فرزند بزرگتر شما ممکن است بخواهد درباره چیزی غیر از نوزاد جدید صحبت کند، اگر بستگان یا دوستان می‌پرسند که چگونه می‌تواند کمک کند، یک فعالیت سرگرم کننده و شاد یا چیز خاصی را برای کودک بزرگتر پیشنهاد کنید.
وی خاطرنشان کرد: سعی نکنید احساسات منفی فرزندتان را "رفع" کنید، فقط بهترین تلاش خود را برای درک و پذیرش آن‌ها انجام دهید و نسبت به موقعیت و وضع موجود زیاد حساسیت به خرج ندهید.
این روانشناس بیان کرد: والدین انرژی زیادی را صرف آماده سازی برای عضو جدید خانواده می‌کنند و پس از آن توجه خانواده به مراقبت از نوزاد نو رسیده معطوف می‌شود، این تغییرات و عدم توجه والدین به کودکان بزرگتر برای آن‌ها دشوار است و می‌تواند به حس حسادت و گاهی برگشت پذیری به رفتار‌های کودکانه در آن‌ها منجر شود.
این روانشناس گفت: والدین می‌توانند با بحث راجع به بارداری با توجه به اصطلاحاتی که برای بچه قابل فهم است، آن‌ها را از اتفاق در راه با خبر کنند.
وی افزود: به طور کلی هرچه فاصله سنی بین خواهران و برادر‌ان کم‌تر باشد، این دوره انتقالی مشکل‌تر خواهد بود،اما سن کودک هرچه قدر هم باشد، با آمدن کودک جدید دنیایش زیر و رو خواهد شد، لذا می‌توان با رعایت برخی از راهکار‌ها انتقال ملایم و کم خطری را برای همشیره‌ها ایجاد کرد.
پرهون ادامه داد: امروزه برخی از والدین مایل هستند که تجربه تولد را با همه خانواده شریک شوند، حال اگر تصمیم به چنین کاری گرفته‌اید، باید به دقت به کودک بزرگترتان آموزش دهید که چه اتفاقی قرار است بیفتد تا وحشت زده نشود، بعد از زایمان اجازه دهید که کودکان به بیمارستان بیایند و خواهر یا برادر جدیدشان را ببینند و اگر در بیمارستان اجازه دادند بگذارید تا کودک را بغل کنند.
این روانشناس با اشاره به اینکه بگذارید کودکان در انجام کار‌های نوزاد کمک کنند، اضافه کرد: حداقل در هفته‌های اولیه همشیره‌ها مشتاق خواهند بود که در کار‌های نوزاد کمک کنند، اجازه دهید که تحت نظارت خود شما کار‌هایی که از دستشان برمیاید را انجام دهند. این کار باعث خواهد شد که بین آن‌ها پیوندی عاطفی و گرم ایجاد شود و کودک بزرگتر را تبدیل به خدمتکار نکنید، چون وظیفه نگهداری از نوزاد تازه زایش یافته وظیفه همشیره‌ها نیست.
وی با بیان اینکه والدین باید به اندازه کافی برای کودک یا کودکان بزرگتر زمان اختصاص دهند، گفت: کودکان می‌اندیشند که شما همه وقت خود را به نوزاد جدید اختصاص داده‌اید و این مساله باعث خواهد شد که آن‌ها حسود شوند، یا اینکه نسبت به شما یا نوزاد احساس پرخاشگری و عصبانیت کنند.
پرهون افزود: هر روز به ویژه در زمان‌هایی که نوزاد در خواب است، زمان ویژه‌ای را به دیگر کودکان نیز اختصاص دهید تا احساس طرد و نادیده گرفته شدن نکنند، این مساله باعث کاهش حسادت، پرخاشگری و عصابنیت در آن‌ها خواهد شد.
این روانشناس تصریح کرد: به خویشاوندان و دوستان خود یادآوری کنید که فرزند بزرگتر شما ممکن است بخواهد درباره چیزی غیر از نوزاد جدید صحبت کند، اگر بستگان یا دوستان می‌پرسند که چگونه می‌تواند کمک کند، یک فعالیت سرگرم کننده و شاد یا چیز خاصی را برای کودک بزرگتر پیشنهاد کنید.
وی خاطرنشان کرد: سعی نکنید احساسات منفی فرزندتان را "رفع" کنید، فقط بهترین تلاش خود را برای درک و پذیرش آن‌ها انجام دهید و نسبت به موقعیت و وضع موجود زیاد حساسیت به خرج ندهید.
