حسن اکبرزاده روانشناس و مشاور، درباره آسیبهای ازدواج نکردن جوانان، اظهار کرد: بنیان یک خانواده ازدواج و بنیان جامعه خانواده است.
این روانشناس با بیان اینکه سلامتی یک جامعه در گرو خانواده سالم است، بیان کرد: تغییرات زیرساختی جامعه در دهههای اخیر با سرعت بالایی اتفاق افتاد که همین موضوع مشکلاتی را در سطوح فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و خانوادهها ایجاد کرده و نگرش افراد به ازدواج را نیز تغییر داده است.
اکبرزاده تصریح کرد: در ۲۰_۱۵ سال گذشته ازدواج یک اصل پایهای محسوب میشد، افراد و خانوادهها آن را یک ضرورت برای رشد و پیشرفت خود میدانستند و این موضوع مورد حمایت خانوادهها و جامعه قرار میگرفت، اما در جامعه امروزی با توجه به سرعت بالای تغییرات و مشکلات زیاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به نوعی اولویت ازدواج پایین آمد و به تبع آن سن افراد برای تشکیل خانواده و احتمال تجرد بالا رفته است.
وی با بیان اینکه تحصیلات دانشگاهی سهل الوصول باعث بالا رفتن انتظارات افراد در ازدواج میشود، افزود: به دنبال تحصیلات، احتمال اشتغال و به تبع آن استقلال مالی به ویژه برای دختران بالا رفته و از طرفی افراد از مسئولیتهای خاص مسیر متأهلی، گریزان هستند.
این روانشناس افزود: در واقع به صورت کلی دو دلیل اصلی برای بالا رفتن سن ازدواج و به تبع آن تجرد افراد وجود دارد، یکی مشکلات زیاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و دوم انتخاب یک سری از افراد برای دیر ازدواج کردن یا ازدواج نکردن که گزینه دوم به دنبال مورد اول صورت میگیرد.
اکبرزاده گفت: وقتی سن ازدواج از حدود ۳۴ سالگی بالا میرود با موضوع وسواس در انتخاب برای ازدواج مواجه میشویم و افراد به دنبال جبران در انتخاب و در پی آن انتخابی بی عیب و نقص و کاملا ایده آل هستند و به دلیل اینکه چنین فردی وجود ندارد، احتمال تجرد در افراد بالا میرود.
این روانشناس با بیان اینکه سلامتی یک جامعه در گرو خانواده سالم است، بیان کرد: تغییرات زیرساختی جامعه در دهههای اخیر با سرعت بالایی اتفاق افتاد که همین موضوع مشکلاتی را در سطوح فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و خانوادهها ایجاد کرده و نگرش افراد به ازدواج را نیز تغییر داده است.
اکبرزاده تصریح کرد: در ۲۰_۱۵ سال گذشته ازدواج یک اصل پایهای محسوب میشد، افراد و خانوادهها آن را یک ضرورت برای رشد و پیشرفت خود میدانستند و این موضوع مورد حمایت خانوادهها و جامعه قرار میگرفت، اما در جامعه امروزی با توجه به سرعت بالای تغییرات و مشکلات زیاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به نوعی اولویت ازدواج پایین آمد و به تبع آن سن افراد برای تشکیل خانواده و احتمال تجرد بالا رفته است.
وی با بیان اینکه تحصیلات دانشگاهی سهل الوصول باعث بالا رفتن انتظارات افراد در ازدواج میشود، افزود: به دنبال تحصیلات، احتمال اشتغال و به تبع آن استقلال مالی به ویژه برای دختران بالا رفته و از طرفی افراد از مسئولیتهای خاص مسیر متأهلی، گریزان هستند.
این روانشناس افزود: در واقع به صورت کلی دو دلیل اصلی برای بالا رفتن سن ازدواج و به تبع آن تجرد افراد وجود دارد، یکی مشکلات زیاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و دوم انتخاب یک سری از افراد برای دیر ازدواج کردن یا ازدواج نکردن که گزینه دوم به دنبال مورد اول صورت میگیرد.
اکبرزاده گفت: وقتی سن ازدواج از حدود ۳۴ سالگی بالا میرود با موضوع وسواس در انتخاب برای ازدواج مواجه میشویم و افراد به دنبال جبران در انتخاب و در پی آن انتخابی بی عیب و نقص و کاملا ایده آل هستند و به دلیل اینکه چنین فردی وجود ندارد، احتمال تجرد در افراد بالا میرود.
وی درباره آسیبهای ناشی از ازدواج نکردن، بیان کرد: از جمله آسیب های ازدواج نکردن افراد میتوان به اضطراب تنهایی، اعتماد به نفس پایین، امید به زندگی پایین، افسردگی ناشی از تنها ماندن، افت انگیزش، شاد نبودن، احساس پوچی، از دست دادن زایندگی و شادابی، رکود، رخوت، احساس ناتوانی، فاصله گرفتن از خانواده و جامعه، عدم فرزندآوری اشاره کرد.