همه گیری ویروس کرونا محدودیت‌هایی در زندگی روزمره بشر ایجاد کرد. از قرنطینه و قوانین محدود کننده رفت و آمد گرفته تا اجبار به استفاده از ضدعفونی کننده ها و ماسک و دستکش! اما حالا چالش زباله های آلوده این دوران پیش روی ماست!
نرگس درودیان، خبرگزاری دانا، سرویس سبک زندگی؛ در حالی که اکثر ساکنان شهرها در خانه‌های خود هستند تا از شر کوروناویروسی که بیش از 19 میلیون نفر را در سراسر جهان آلوده کرده است در امان باشند، هزاران نفر از کارگران بخش زباله، راننده ها، مکانیک ها و مهندسان هر روز صبح خانه های خود را ترک می کنند و در معرض خطر قرار می گیرند تا شهرها تمیز بمانند. برخی این افراد را جنگجویان مبارزه با کرونا نامیدند.
کار کردن در بخش بازیافت در شرایط عادی هم خطرناک است و در شرایط فعلی خطیر تر؛ کار کردن در صنایع جمع آوری زباله و بازیافت، رتبه پنجم در لیست مشاغل پرخطر را در اختیار دارد.
مطالعات نشان داده است ویروس کرونا تا ساعت ها بلکه روزها روی سطح کارتن ها، پلاستیک ها و فلزات باقی می ماند. این واقعیت به معنای این است که افراد درگیر با این زباله ها در معرض خطری جدی قرار دارند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تاکید براین که افزایش آلاینده‌ها به حدی که از توان طبیعت خارج شود، طبیعت را به زانو در می‌آورد، گفت: آلودگی آب و هوا، خاک و پسماندهای جامد خطرناک مانند ماسک و دستکش می‌تواند اثرات نامطلوب و ماندگاری را در طبیعت ایجاد کند.
دکتر محمدرضا مسعودی نژاد دکترای تخصصی علوم محیط زیست اظهار داشت: آلاینده های محیطی می تواند ساختارهای طبیعی زیستی را برهم زند به نحوی که بشر باید با نگاه عمیق تر و مسوولیت پذیری بیشتر نسبت به محیط زیست رفتار کند.
او افزود: درباره تجزیه و اثرگذاری مواد پلاستیکی در طبیعت تحقیقات کامل و جامعی در دسترس است، طبیعتا مقدار ماندگاری انواع دستکش های پلاستیکی و ماسک ها در طبیعت مشخص است به طور مثال اگر از بین هشت میلیون ایرانی چهار میلیون هم در ترددهای بین شهری از ماسک و دستکش استفاده کنند این حجم قابل توجهی است.
مسعودی نژاد یادآور شد: پیش از این صرفا در سطح بیمارستانها از ماسک، گان و دستکش استفاده می شد و در سطح شهر به صورت کلی افراد از این وسایل حفاظتی استفاده نمی کردند ولی در حال حاضر عدد بزرگی از جمعیت از این وسایل استفاده می کنند که رها سازی آن در طبیعت می تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
سعید مرادی کیا، کارشناس سازمان مدیریت پسماند از مجتمع آرادکوه گفت: مجتمع آرادکوه یا کهریزک از ۵۰ سال پیش پذیرای پسماندهای تهران و خیلی از روستاها و شهرهای اطراف بوده است. واقعیت این است که در دوران اپیدمی کووید ۱۹ شرایط خاصی را در آرادکوه تجربه می‌کنیم. این مجتمع روزانه پذیرای پسماندهای مختلف شهر تهران از جمله منابع خانگی و غیر خانگی است. تمامی پسماندها را جمع آوری می‌کنیم و به مجتمع آرادکوه منتقل می‌کنیم و آنجا به وسیله ماشین آلات و نیروهای انسانی این پسماندها را تفکیک و به صنایع بازیافت می‌فرستیم و آنهایی که بازیافتشان مقرون به صرفه نیست برای تولید برق استفاده می‌کنیم. یا در نهایت مجبور هستیم در مراکز دفن، دفن کنیم.
مرادی کیا توضیح داد: اما در دوران کرونا موضوع کاملاً برعکس شد. مجبور شدیم موضوع بازیافت را به خاطر سلامتی نیروهای انسانی و مردم در تهران و کل کشور متوقف کنیم تا جلوی انتشار بیماری را بگیریم. چون دوستان مجبور بودند با دست گاهی اوقات این تفکیک را انجام بدهند. تمرکز اصلی ما در این دوران روی پسماندهای بیمارستانی بود.
وی ادامه داد: از همه ملت خواهشمندم در تولید پسماند و خریدهایشان بازبینی داشته باشند. محیط زیست و تعداد زیادی از جانوران در حال از بین رفتن هستند. این ماسک‌ها و دستکش‌هایی که رها می‌شوند می‌توانند باعث انتقال ویروس شوند. اصلاح الگوی مصرف داشته باشیم. اصلاح الگوی مصرف داشته باشیم و در مهمانی‌ها به اندازه غذا درست کنند و دور ریز زیاد نداشته باشند. جلوی تولید کیسه پلاستیکی را بگیرند. این آلودگی‌ها نسل آینده را دچار مشکل خواهد کرد.
