به گزارش خبرگزاری دانا، تارنمای اندیشکده بروکینز نوشت: به رغم افزایش تلاش کشورهای غنی در واکسیناسیون کرونا، نگرانی شدیدی درباره زمان و چگونگی توزیع به موقع واکسن در کشورهای در حال توسعه به منظور اقدام به موقع و در نهایت رها شدن از این همه گیری هولناک بروز کرده است. این نگرانی واقعی است و واکسیناسیون کشورهای فقیر به تلاش های گسترده جهانی توسط کشورهای غنی و کشورهای در حال توسعه نیاز دارد.
این امر از همه مهم تر یک وظیفه اخلاقی است. با توجه به موجود بودن انواع واکسن ها می توان از تلفات بیشتر جلوگیری کرد.
اما کشورهای غنی در یک «ناسیونالیسم واکسن» درگیر شده اند و بیش از نیاز جمعیت خود واکسن خریداری می کنند و این موجب می شود که کشورهای فقیر به واکسن مورد نیاز خود دسترسی پیدا نکنند.
به غیر از مسئولیت اخلاقی، نادیده گرفتن واکسیناسیون در کشورهای فقیر و در حال توسعه تبعات زیر را خواهد داشت:
نخست مساله ای که هم اکنون به یک تهدید بسیار واقعی تبدیل شده این است که هر چقدر ریشه کنی این ویروس در جهان طولانی تر شود به همان اندازه نیز امکان جهش ویروسی بیشتر خواهد بود و از این رو ممکن است تاثیر واکسن ها را کمتر کند.
دوم، تا زمانی که ویروس همچنان در حال سرایت است شاهد اختلال در جریان تجارت جهانی خواهیم بود و برآوردهای جدید نشان می دهد که اگر واکسیناسیون بسرعت کافی به کشورهای در حال توسعه نرسد، این اختلال ۹ تریلیون دلار برای اقتصاد جهانی هزینه خواهد داشت و بیشتر این هزینه ها را اقتصادهای پیشرفته تحمل خواهند کرد.
سوم، هر چه عمر ویروس طولانی تر شود فقر بیشتر خواهد شد و زندگی متزلزل کنونی میلیون ها نفر از افراد فقیر در کشورهای در حال توسعه وضعیت بی ثابت تری پیدا خواهد کرد. این امر درگیری ها را افزایش خواهد داد و ثبات سیاسی جهان را تضعیف خواهد کرد که بر همه مردم جهان تاثیر خواهد گذاشت. گذشته از این، بی تردید درگیری ها شانس تغییر در روند منفی افزایش بیکاری کنونی را کاهش و آمار فقر را افزایش خواهد داد.
شکی نیست که کشورهای ثروتمند با استفاده از کمک و صندوق های حمایت مالی بانک جهانی و بانک های توسعه منطقه ای باید به کشورهای در حال توسعه برای دستیابی و توزیع هر چه سریع تر واکسن کمک کنند.
به رغم فشار همه گیری بر کشورهای در حال توسعه، این وضعیت اکنون در اروپا و آمریکا نیز وخیم است طوری که بیشتر مرگ و میرها در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی و کشورهای منطقه آمریکای لاتین و کارائیب که درامد متوسطی دارند، متمرکز است.
برای مثال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در افریقا گزارش داده که بیش از ۹۰ هزار نفر در نتیجه ابتلا به کووید-۱۹ جان باخته اند که این تعداد در یک جمعیت ۱.۲ میلیارد نفری رخ داده است. بر اساس شاخص سرانه، تعداد مرگ و میرها در آمریکا ۱۷ برابر و در اروپا حدود ۲۰ برابر بیشتر است.
از نظر اخلاقی حفظ جان افراد و جلوگیری از روند منفی در شاخص رشد اقتصادی کشورها عامل محرکه ای برای کشورهای ثروتمند و نظام های چندجانبه برای بسیج هر گونه منبع احتمالی برای واکسیناسیون موثر در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. به نظر می رسد تا وقتی این ویروس در جهان ریشه کن نشود، بهبود وضعیت اقتصادی کشورهای بسیار فقیرکاملا شکننده خواهد بود.
سازمان جهانی بهداشت: جهان در آستانه شکست اخلاقی فاجعه بار
در تعدادی از کشورهای ثروتمند ، تعداد واکسن های کووید ۱۹ سفارش داده شده بیش از میزان مورد نیاز است ، در حالی که بسیاری از کشورهای فقیرتر مجبور هستند احتمالا سالها منتظر بمانند تا واکسن به طور گسترده در دسترس باشد.
اگر سفارشات این کشورهای ثروتمند تحقق یابد، برای واکسن های اضافی چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا آنها به هدر می روند ، به بالاترین پیشنهاد خرید و فروش می شوند ، یا به صورت رایگان یا با هزینه به کشورهای فقیرتری که هنوز درگیر کووید ۱۹هستند ، اختصاص می یابد؟
تدروس آدانوم مدیر کل سازمان جهانی بهداشت از فقدان دسترسی بسیاری از کشورها به واکسن کرونا ابراز تاسف کرده و گفت ، جهان «در آستانه یک شکست اخلاقی فاجعه بار» قرار دارد. هدر دادن این دوزهای بیش از حد سفارش شده ، این اتهام را چندین برابر می کند.
مدیرکل سازمان جهانی بهداشت با بیان اینکه توزیع ناعادلانه واکسن کرونا باعث شکست اقتصاد جهانی خواهد شد، افزود: بر اساس یافته های اتاق بازرگانی بینالمللی توزیع ناعادلانه واکسن کرونا ۹.۲ تریلیون دلار به اقتصاد جهان زیان میزند که حدود نیمی از آن به کشورهای ثروتمند تحمیل می شود.
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز نیز در گزارشی با استناد به یک تحقیق جدید تایید کرد: انحصار عرضه واکسن کرونا ، کشورهای ثروتمند را با یک فاجعه انسانی تهدید می کنند: ویرانی اقتصادی ناشی از این توزیع نابرابر تقریباً به اندازه کشورهای در حال توسعه کشورهای ثروتمند را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
این رسانه نوشت: نیمی از این هزینه ها بر دوش کشورهای ثروتمند مانند ایالات متحده ، کانادا و انگلیس خواهد بود.
بر اساس سناریوی طراحی شده توسط محققان در صورتی که کشورهای در حال توسعه نیمی از جمعیت خود را تا پایان سال واکسینه می کنند، اقتصاد جهانی بین ۱.۸ تریلیون دلار و ۳.۸ تریلیون دلار را متحمل خواهد شد.
این تحقیق که به سفارش اتاق بازرگانی بین المللی انجام شده نتیجه می گیرد که توزیع برابر واکسن به نفع همه کشورهای جهان است به ویژه کشورهایی که اقتصاد آنها به تجارت وابسته است.