اختلالات سایکوتیک به دسته ای از بیماری های روانی گفته می شود که بر ذهن تأثیر می گذارد . فردی که به این اختلال دچار می شود ، نمی تواند به درستی فکر کند ، پاسخ به احساسات دیگران و درک واقعیت برای او دشوار است و در قضاوت کردن با مشکل مواجه می شود.
فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی؛ اختلالات سایکوتیک به دسته ای از بیماری های روانی گفته می شود که بر ذهن تأثیر می گذارد . فردی که به این اختلال دچار می شود ، نمی تواند به درستی فکر کند ، پاسخ به احساسات دیگران و درک واقعیت برای او دشوار است و در قضاوت کردن با مشکل مواجه می شود.
به عبارت دیگر سایکوپتی یک اصطلاح رایج است که برای توصیف گروهی از ویژگی های شخصیتی مانند رفتارهای تکانشی ، فقدان پاسخ های هیجانی مناسب ، عدم توجه به دیگران ، فریب ، کلاهبرداری و..استفاده میشود.
علائم
خود بزرگ بینی ، زود خسته شدن ، دروغ گویی بیمار گونه ، فریب و دغلکاری ، فقدان حس پشیمانی یا احساس گناه ، سنگدلی ،فقدان همدلی ، ضعف در کنترل رفتار ، نداشتن اهداف واقع بینانه یا بلند مدت ، بی مسئولیتی ، روابط زناشویی کوتاه مدت و متعدد ، بزهکاری در کودکی و نوجوانی و تنوع جرم از جمله علائمی هستند که در افراد مبتلا به سایکوتیک دیده می شود.
انواع اختلالات سایکوتیک
اسکیزوفرنی
افراد مبتلا به این بیماری با توهمات و تصویر های خیالی روبه رو شده و در روابط خانوادگی ، شغلی و تحصیلی خود دچار مشکل می شوند.
اختلال اسکیزوافکتیو
افراد مبتلا به بیماری های اسکیزوفرنی و اختلال خلقی ( افسردگی یا اختلال دو قطبی) به این اختلال دچار می شوند.
اختلال سایکوتیک ناشی از مواد مخدر
این اختلال که به دلیل استفاده بیش از حد مواد مخدر رخ می دهد و موجب توهم و هذیان گویی می شود.
اختلال سایکوتیک مشترک
این اختلال هنگامی رخ می دهد که یک شخص دچار توهم شود و طرف مقابلش هم این توهم را تأیید کند.
اختلال هذیانی
نشانه اصلی این اختلال داشتن توهم ( باور ثابت و نادرست) درباره ی شرایط واقعی زندگی است. از این توهمات می توان به مورد تبعیت واقع شدن از سوی دیگران ، در خطر توطئه بودن یا داشتن بیماری اشاره کرد.
اختلال اسکیزوفرنی فرم
این اختلال همچون اسکیزوفرنی است ، با این تفاوت که ناگهان شروع می شود و علائمش یک ماه یا حداکثر شش ماه به طول می انجامد.
اختلال روان پریشی کوتاه مدت یا آنی
افراد مبتلا به این بیماری غالبا در مواجهه با اتفاقات استرس زا به این اختلال دچار می شوند. و معمولا کمتر از یک ماه بهبود می یابند.
پارافرنی
این بیماری علائمی مشابه با اسکیزوفرنی دارد و اغلب در سن پیری ظاهر می شود.
علت
با وجود اینکه علت دقیق این بیماری تاکنون کشف نشده است ، اما محققان عوامل مختلفی چون ژنتیک ، استرس ، مواد مخدر و تغییرات تنش زا را از جمله علل ابتلا به این بیماری می دانند.
درمان
امروزه از روش هایی چون روان درمانی ، دارو درمانی و بستری برای درمان بیماری استفاده می شود. با اینکه دارو درمانی یکی از مهم ترین عوامل بهبودی به حساب می آید ، اما تحقیقات نشان می دهد که روان درمانی و مداخله روانی اجتماعی در بهبود این بیماری نقش بسزایی دارند.
