فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ سندرم گوش موزیکال یا MES نوعی اختلال شنوایی است که باعث توهم در شنیدن موسیقی می شود.افراد مبتلا به این بیماری در درک صدا دچار اختلال می شوند و صدا و آهنگ هایی را می شنوند که منبع خارجی ندارد و غیر واقعی است.
با وجود اینکه این اختلال هنوز ناشناخته مانده است ، اما محققان معتقدند که سندرم گوش موزیکال زمانی اتفاق می افتد که که تحریک شنوایی فرد کاهش یابد و این محرومیت حسی باعث شود که مغزشروع به تولید صدا کند.
علل
از دست دادن شنوایی
توهم شنوایی معمولا به دلیل کم شنوایی رخ می دهد ، اما همیشه نمی توان علت آن را تعیین کرد. چراکه ممکن است بیماری های دیگری چون زوال عقل در ایجاد آن نقش داشته باشند.
کاشت حلزون گوش
بررسی ها نشان داده است گاهی کاشت حلزون یا برداشتن ان باعث ایجاد MES می شود. هرچند که اطلاعات در این زمینه محدود است و نمی توان با قاطعیت در مورد آن نظر داد.
داروها
به ندرت پیش می آید که داروها باعث ایجاد سندرم گوش موزیکال شوند ، اما تحقیقات بیانگر آن است که مصرف برخی از داروها می توانند در ایجاد توهم شنوایی نقش داشته باشند.
چه افرادی به این بیماری مبتلا می شوند؟
سندرم گوش موزیکال در افراد مسن کم شنوا تا حدودی شایع است. اما در همه ی افرادی که شنوایی خودرا از دست می دهند ، در همه ی سنین ممکن است رخ دهد. هم چنین این بیماری در بیماران کاشت حلزون بزرگسال نیز دیده می شود.
برخی از محققان نیز بر این باورند که افراد مسن ، کم شنوا ، فاقد تحریک شنوایی کافی ، مبتلا به وزوز گوش و اغلب مضطرب و افسرده بیشتر از سایرین به این بیماری مبتلا می شوند.
راه های درمان
در حال حاضر هیچ درمان استانداردی برای این بیماری وجود ندارد.، اما مانند وزوز گوش ، روش هایی وجود دارد که می توانید اثرات آن را به حداقل برسانید.
مدیریت استرس
از آن جایی که استرس علائم بیماری را تشدید می کند ، راهکارهای کاهش آن نیز می تواند در به حداقل رساندن علائم بیماری به شما کمک کند. تنفس عمیق از جمله راه هایی است که بدن شمارا آرام کرده و استرس تان را کاهش می دهد.
سمعک
گاهی اوقات با درمان اختلال شنوایی و استفاده از سمعک می توان علائم را کاهش داد و شنوایی را بهبود بخشید.
رفتار درمانی شناختی
شناخت درمانی رفتاری موسیقی را متوقف نمی کند ، اما به شما کمک می کند تا شنیدن آن را نادیده گرفته و با آن کنار بیایید.
دارو درمانی
امروزه از داروهایی چون مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین ، نوراپی نفرین و هالوپریدل برای کاهش علائم و بهبود بیماری استفاده می شود.
با توجه به عوارض جانبی و احتمالی همه ی داروها ، توصیه می کنیم قبل از تصمیم گیری در مورد انتخاب روش درمانی و مصرف داروها ، همه ی جوانب مثبت و منفی را در نظر بگیرید و با پزشک خود مشورت نمایید.
