دوره‌ی کودکی و نوجوانی از مهمترین دوره‌های زندگی انسان هستند که از اهمیت بسیاری برخوردار هستند زیرا نحوه‌ی رفتار و تربیت با فرزند اساس شکل گیری شخصیت فرزند در آینده می‌باشد. عوامل بسیاری وجود دارند که در سبک فرزندپروری و تربیتی والدین دخیل هستند. عواملی مانند شرایط اجتماعی_فرهنگی، اقتصادی، میزان تحصیلات والدین و ... .
پردیس تاج، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ با اینکه تربیت کودک در تمام سنین از اهمیت بسیاری برخوردار است اما تربیت کودک از ۷ سالگی به بعد دشوارتر از سایر دوره‌ها به نظر می‌رسد. زیرا در ۷ سالگی، دوره‌ی کودکی فرزند تمام می‌شود و وارد مرحله‌ی جدیدی از زندگی می‌شود.
شما والدین با آگاهی صحیح از جنبه‌های شناختی و رشدی فرزند می‌توانید به نکات تربیتی مهمی دست یابید و آن را در تربیت فرزند خود به کار بگیرید.
در ۷ سالگی چه تغییراتی در کودک ایجاد می‌شود؟
۱- تغییرات شناختی: همانطور که می‌دانید ۷ سالگی سن ورود فرزند به مدرسه است. تغییرات شناختی از جمله مهمترین تغییراتی است که در این سن اتفاق می‌افتدد. در ۷ سالگی کودک به جنبه‌ی جدیدی از تفکر دست می‌باید و به تدریج به تفکر منطقی می‌رسد و سهولت می‌تواند روابط بین پدیده‌ها را تشخیص دهد.
۲- رشد مهارت ارتباطی و زبانی: ۷ سالگی زمانی است که کودک مهارت‌های زبانی خود را تکمیل می‌کند. او در این سن از کلمات بیشتر و مکالمات پیچیده‌تر استفاده می‌کند.
۳- تغییرات هیجانی: تغییرات هیجانی یکی دیگر از تغییراتی است که در این سن اتفاق می‌افتدد. افزایش یا کاهش اعتماد به نفس، احساساتی چون شرم، ترس، اضطراب و ... . در این مرحله ایجاد می‌شود.
در تربیت فرزند چه نکاتی باید رعایت شود؟
۱- به اعتماد به نفس فرزند توجه داشته باشید.
اعتماد به نفس تاثیر بسیاری در افزایش سلامت و روان فرزند دارد. بنابراین باید در این سن به اعتماد به نفس کودک توجه داشته باشید و سبب افزایش اعتماد به نفس در او شوید. نقاط قوت و ضعف فرزندتان را بشناسید و آنها را تقویت کنید. به او یادآور شوید که شکست بخشی از زندگی است و لازم است که از شکست‌هایشان تجربه کسب کنند.
۲- تاثیر بازی را فراموش نکنید.
برخی والدین به اشتباه تصور می‌کنند که ورود فرزند به مدرسه به معنای کنار گذاشتن بازی و تفریح کودک است. همانطور که اشاره شد مهارت زبانی مهارتی است که در این سن افزایش می‌یابد بنابراین بازی کردن نقش بسزایی در رشد مهارت ارتباطی و زبانی کودک دارد. می‌توانید در کنار فرزندتان بازی‌های گروهی را تجربه کنید.
۳- مسئولیت پذیری را پرورش دهید.
مسئولیت پذیری باید در تمام جنبه‌های زندگی کودک نهادینه شود.
از به واگذاری مسئولیت‌های بزرگ به فرزند خود هراس نداشته باشید. اجازه دهید که فرزندتان به صوت تجربی مسئولیت پذیری را تجربه کند. روشن است که توانایی مسئولیت پذیری یک کودک ۷ ساله به اندازه‌ی فرد بزرگسال نیست بنابراین در صورتی که به فرزند خود مسئولیتی می‌دهید انتظار نداشته باشید که همانند فرد بزرگسال آن کار را انجام دهد. به طور مثال اگر ظرف شستن را به عهده‌ی فرزندتان می‌گذارید ممکن است که ظرفی را بشکند و یا لباسش را خیس کند. در چنین شرایطی از سرزنش و تنبیه کودک خودداری کنید و با او همدلی کنید تا فرزندی مسئولیت پذیر داشته باشید.
۴- وضعیت هیجانی و روانی کودک را نادیده نگیرید.
توجه به وضعیت هیجانی و روانی کودک یکی دیگر از نکاتی است که باید به آن توجه داشته باشید. به فرزندتان اجازه دهید تا احساسات و نگرانی‌هایش را با شما در میان بگذارد. به او نشان دهید که به عنوان والد در کنارش هستید و او را درک می‌کنید.
شما والدین با آگاهی صحیح از جنبه‌های شناختی و رشدی فرزند می‌توانید به نکات تربیتی مهمی دست یابید و آن را در تربیت فرزند خود به کار بگیرید.
در ۷ سالگی چه تغییراتی در کودک ایجاد می‌شود؟
۱- تغییرات شناختی: همانطور که می‌دانید ۷ سالگی سن ورود فرزند به مدرسه است. تغییرات شناختی از جمله مهمترین تغییراتی است که در این سن اتفاق می‌افتدد. در ۷ سالگی کودک به جنبه‌ی جدیدی از تفکر دست می‌باید و به تدریج به تفکر منطقی می‌رسد و سهولت می‌تواند روابط بین پدیده‌ها را تشخیص دهد.
۲- رشد مهارت ارتباطی و زبانی: ۷ سالگی زمانی است که کودک مهارت‌های زبانی خود را تکمیل می‌کند. او در این سن از کلمات بیشتر و مکالمات پیچیده‌تر استفاده می‌کند.
۳- تغییرات هیجانی: تغییرات هیجانی یکی دیگر از تغییراتی است که در این سن اتفاق می‌افتدد. افزایش یا کاهش اعتماد به نفس، احساساتی چون شرم، ترس، اضطراب و ... . در این مرحله ایجاد می‌شود.
در تربیت فرزند چه نکاتی باید رعایت شود؟
۱- به اعتماد به نفس فرزند توجه داشته باشید.
اعتماد به نفس تاثیر بسیاری در افزایش سلامت و روان فرزند دارد. بنابراین باید در این سن به اعتماد به نفس کودک توجه داشته باشید و سبب افزایش اعتماد به نفس در او شوید. نقاط قوت و ضعف فرزندتان را بشناسید و آنها را تقویت کنید. به او یادآور شوید که شکست بخشی از زندگی است و لازم است که از شکست‌هایشان تجربه کسب کنند.
۲- تاثیر بازی را فراموش نکنید.
برخی والدین به اشتباه تصور می‌کنند که ورود فرزند به مدرسه به معنای کنار گذاشتن بازی و تفریح کودک است. همانطور که اشاره شد مهارت زبانی مهارتی است که در این سن افزایش می‌یابد بنابراین بازی کردن نقش بسزایی در رشد مهارت ارتباطی و زبانی کودک دارد. می‌توانید در کنار فرزندتان بازی‌های گروهی را تجربه کنید.
۳- مسئولیت پذیری را پرورش دهید.
مسئولیت پذیری باید در تمام جنبه‌های زندگی کودک نهادینه شود.
از به واگذاری مسئولیت‌های بزرگ به فرزند خود هراس نداشته باشید. اجازه دهید که فرزندتان به صوت تجربی مسئولیت پذیری را تجربه کند. روشن است که توانایی مسئولیت پذیری یک کودک ۷ ساله به اندازه‌ی فرد بزرگسال نیست بنابراین در صورتی که به فرزند خود مسئولیتی می‌دهید انتظار نداشته باشید که همانند فرد بزرگسال آن کار را انجام دهد. به طور مثال اگر ظرف شستن را به عهده‌ی فرزندتان می‌گذارید ممکن است که ظرفی را بشکند و یا لباسش را خیس کند. در چنین شرایطی از سرزنش و تنبیه کودک خودداری کنید و با او همدلی کنید تا فرزندی مسئولیت پذیر داشته باشید.
۴- وضعیت هیجانی و روانی کودک را نادیده نگیرید.
توجه به وضعیت هیجانی و روانی کودک یکی دیگر از نکاتی است که باید به آن توجه داشته باشید. به فرزندتان اجازه دهید تا احساسات و نگرانی‌هایش را با شما در میان بگذارد. به او نشان دهید که به عنوان والد در کنارش هستید و او را درک می‌کنید.
