نازنین دادور، خبرگزاری دانا، سرویس سلامت؛ سالیان مدیدی است که هیچ بیماری مثل ویروس کرونا شیوع نداشته است، به این خاطر جای تعجب نیست که مردم احساس ترس میکنند. خیلی مهم است که مراقب سلامت روانی خویش باشید، بخصوص اگر بالای 55 سال دارید و تنها زندگی میکنید.
در 16ماه گذشته که کشور ما با شیوع بیماری کرونا دست و پنجه نرم می کرد بالای ۵۰ درصد بیماران مبتلا به کرونا را سالمندان تشکیل داده بودند و بالای ۶۵ درصد موارد فوت نیز شامل این گروه بود. پس توجه بسیار خاص و ویژه به گروه سالمندان در این شرایط، واجب و ضروری است.
در حال حاضر ۸ میلیون و شاید کمی بیشتر، سالمند داریم که دو میلیون نفر آنها تنها زندگی می کنند. تنها زندگی کردن این افراد در شرایط کرونا که معاشرت ها کمتر می شود، می تواند برای سالمندان دردسر زا باشد.
در بسیاری از کشورهای توسعه یافته زیرساخت هایی برای حمایت از این قشر اندیشه شده است و شاید نقاط ضعفی از این نظر در کشور ما احساس شود، اما باید دانست که میتوان این نقیصه را از طریق برخی فعالیت ها و اقدامات جبران کرد.
مشکلات جدی روانشناختی سالمندان در دوران کرونا
مشکلات سالمندان تنها از نوع جسمی نیست. درست است که در سنین میانسالی و سالمندی احتمال ابتلا به برخی بیماری ها نظیر دیابت و فشار خون افزایش مییابد اما مسایل روحی و روانشناختی نیز از جمله اموری است که نباید مورد غفلت قرار گیرد.
در دوره کرونا سالمندان به دلیل حفظ سلامتی و کاهش دید و بازدیدها و رفت و آمدهایشان بیشتر دچار انزوا شدهاند و به عبارتی دچار تنهایی مضاعف شدهاند که این امر میتواند اثرات مخربی بر روح و روان آنها داشته باشد. اطرافیان این افراد به خاطر حفظ فاصله فیزیکی و رعایت پروتکلهای بهداشتی ناچار بوده و هستند کمتر به دیدار آنها بیایند که همه این موارد خود در روحیه سالمندان تاثیرگذار است.
علاوه بر کاهش رفت و آمد فرزندان و اقوام سالمندان، رفت و آمدهای خود سالمندان نیز نه تنها به منظور خرید منزل بلکه برای پیاده روی و سایر فعالیتها کاهش یافته که همه این عوامل روی همرفته دلیلی بر افزایش مشکلات روحی و روانی این قشر از جامعه شده است.
کاهش رفت و آمدها و دیدار فرزندان از یک سو و استرسهای ناشی از بیماریهای زمینهای و احتمال ابتلا سریعتر سالمندان به کرونا و همچنین انتشار اخبار مربوط به افزایش آمار مرگ و میر در بین سالمندان از سوی دیگر سبب شده سالمندان وضعیت روحی و روانی مساعدی نداشته باشند.
باید این واقعیت را بپذیریم که در جامعه ما زیرساخت های مناسب جهت حمایت از سالمندان و کنترل شرایط سلامتی آنها وجود ندارد و برخلاف بسیاری از کشورهای توسعه یافته گروههای حامی از سالمندان که از آنها دیدار به عمل آورده و وضعیت آنها را تحت بررسی و کنترل خود قرار دهند، وجود ندارد. از این رو این موارد سبب شده اند که سالمندان ما نه تنها به لحاظ جسمی و فیزیولوژی مثل عملکرد سیستم ایمنی بدن، بلکه به لحاظ روحی و روانی نیز از وضعیت مساعدی برخوردار نشوند.
فراهم کردن مشاورههای روانشناختی و ارایه این نوع خدمات به صورت تلفنی میتواند موثر باشد که البته برخی مراکز این فعالیت را به صورت رایگان نیز انجام میدهند. دادن امید و انگیزه به سالمندان جهت سپری شدن این ایام و بازگشت روزهای خوب میتواند در کاهش نگرانیهای آنها مفید باشد. همچنین تشویق سالمندان به ورزش در خانه و یا در حیاط منزل، باغبانی در خانه و یا آشپزی میتواند از جمله اموری باشد که این روزهای سخت کرونایی را بگذرانند. تحرکات فیزیکی هم به لحاظ جسمی و هم به لحاظ روانشناختی خوب است و در کاهش استرسها میتواند مفید باشد.