کتاب های این نویسنده به زبان های متعددی چون ترکی، ژاپنی، آلمانی، سوئدی، روسی، انگلیسی و عربی ترجمه شده و در اختیار علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی قرار گرفته است. همچنین گفتنی است که کتاب پرنده من و برخی دیگر از آثار فریبا وفی برنده جوایز متعدد داخلی و خارجی شده اند.
عمده شخصیت های داستان های خانم وفی زن ها هستند. قهرمان داستان پرنده من نیز یک زن است. زنی متاهل که با ظرافت و دقت زنانه اش تمامی جزئیات زندگی را برای خواننده به تصویر می کشد و از احساسات و ترس هایش سخن می گوید. او به مرور حقایق گذشته خود و زندگی کنونی اش را بازگو کرده و مخاطب را با احساساتش همراه می کند.
نویسنده نام این زن را ذکر نمی کند. خانم وفی گویا این زن را نمادی از تمامی زنان قرار داده است و یا با این کار احساس پوچی او را عمیق تر نشان می دهد:《
" من نه مادرم، نه زنم و نه دخترم. هیچم. از عهده هیچ کدام از نقش هایی که به من داده اند، برنمی آیم. در نقش بچه هم هیچ بودم. حضورم معنایی نداشت."》
داستان در خانه ای در پایین شهر اتفاق می افتد. خانه ای که زن با دو فرزندش، پس از سال ها به دست آورده است. اما دیری نمی پاید که شوهرش امیر برای مهاجرت به کانادا و از روی بی پولی تصمیم به فروش خانه می گیرد. امیر نماد جوانی با آرزوهای بسیار است که روزگار چندان با او یار نبوده است.
توصیفات نویسنده از امیر و احساسات زن شما را به عمق یک زندگی معمولی، واقعی و رنج دیده می کشاند. زندگی ای که سقف ها مانع از رشد درخت آرزوها شده است. قلم خاص فریبا وفی که موقعیت داستان را شرح می دهد بسیار خواندنی و لذت بخش است:
《 محله مثل جعفر عشقی شده است که عینک آفتابی می زند و موهایش را به بالا شانه می کند ولی کفش هایش همیشه پاره است."》
او به شکلی ظریف، آزادی و عمق خواسته های زن داستان را به نمایش می گذارد که درواقع تضاد طبقاتی را نیز بازگو می کند:«حالا آزادیم اثاث مان را بدون ترس از در‌و‌دیوار خوردن، جابه جا کنیم. بچه ها آزادند با صدای بلند حرف بزنند. بازی کنند. جیغ بزنند و حتی بدوند. من می توانم عادت هیس‌هیس کردن را مثل یک عادت فقیرانه برای همیشه کنار بگذارم»
زن داستان که مادر دو فرزند نیز است، از حس های فروخورده، غم و خشمش می گوید. دوراهی مدرنیته و زنان امروز در کنار سنت و زنان قدیمی چالشی است که نه تنها قهرمان داستان بلکه تمامی زنان ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است. زنانی که همواره سکوت و تحمل را به صحبت و بیان درد و مشکلاتشان ترجیح داده اند و یا مجبور به این انتخاب شده اند.
《 سکوت من گذشته دارد. به خاطر آن بارها تشویق شده ام. هفت هشت ساله بودم که دانستم هر بچه ای آن را ندارد. سکوت من اولین دارایی ام به حساب می آمد. ... درطول سال هایی که بعد از آن آمد بارها مورد تحسین زن های خانوادمان قرار گرفتم به خاطر توداری ام. به خاطر رازداری ام. خیلی زود فهمیدم که به یک صندوقچه می مانم با دری کیپ و پر از راز. امیر از سکوت های من کلافه می شد. سکوت من او را می ترساند. کم کم عادت به پرحرفی پیدا کردم حتی در مواقعی که لازم نبود. سال ها بعد یاد گرفتم که حرف می تواند حتی مخفیگاهی بهتر از سکوت باشد.》
فریبا وفی از نویسندگان معتبر و خوش قلم ایرانی است. کتاب پرنده من از او دارای متنی روان و شیوا است که خواندنش را بسیار لذت بخش می کند. این کتاب زندگی زنی را توصیف می کند که خواهان پیدا کردن جایگاه درست خودش است. او می خواهد نقش خود را به شکلی تمام و کمال ایفا کند و یک مادر و یا زن خوب باشد.
اگر به فکر خواندن یک کتاب زیبا و جذاب هستید، خواندن کتاب پرنده من را به شما توصیه می کنیم. قلم قدرتمند نویسنده سبب خواهد شد که دست از خواندن نکشید و چون شهد شیرینی به یک باره کتاب را گوارای جان نمایید.
