تفاوت بین کودکان خجالتی و کودکان درونگرا

تشخیص مرز بین خجالتی بودن و درونگرا بودن کودکان به طور کلی می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا هر کودک یک فرد منحصر به فرد است و ویژگی‌ها و رفتارهای آنها ممکن است متنوع باشد. با این حال، در زیر توضیحی از ویژگی‌های عمومی هر یک از این صفات آورده شده است که ممکن است به شما کمک کند تا مرز بین آنها را بهتر درک کنید:

کودکانی که خجالتی هستند معمولا چه ویژگی هایی دارند: 

1. کودکان خجالتی ممکن است در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی جدید یا نا‌آشنا، احساس تنفر از خود یا نگرانی شدید داشته باشند.
2. آن‌ها ممکن است در ارتباط با دیگران به‌خصوص غریبه‌ها، ساکت و کم‌صحبت باشند.
3. خجالتی بودن ممکن است باعث شود که کودکان مصمم بر انجام وظایف یا عملیات عمومی در جمع نباشند.
4. آن‌ها معمولاً احساس خوبی نسبت به تجربه شرکت در فعالیت‌هایی که به صورت مستقل انجام می‌دهند دارند.

کودکانی که درونگرا هستند خصلت های زیر را دارند: 

1. کودکان درونگرا ممکن است به خود و فعالیت‌های فردی خود تمرکز کرده و از روابط اجتماعی بیشتری کمتر لذت ببرند.
2. آن‌ها معمولاً به تنهایی بازی می‌کنند و ترجیح می‌دهند در محیط‌های آرام و کم‌تر از محیط‌های پر رفت‌وآمد قرار بگیرند.
3. کودکان درونگرا ممکن است زمانی برای تفکر و مطالعه بیشتر نیاز داشته باشند و در بحث‌ها یا فعالیت‌های گروهی کمتر شرکت کنند.
4. آن‌ها معمولاً احساس خوبی نسبت به خلوت و آرامش دارند و از تمرکز بر روی داخلی‌های خود لذت می‌برند.

شباهت افراد درونگرا و خجالتی

افراد درونگرا و خجالتی علاوه بر تفاوت شباهت هایی هم با هم دارند. افراد خجالتی هم تا حد زیادی برونگرا هستند و تنهایی را ترجیح می دهند چون از حضور در اجتماع ترس دارند. افراد خجالتی دوست دارند که اجتماعی باشند، اما اضطراب و کمرویی این اجازه را به آنها نمی‌دهد. آنها از تعاملات با دیگران راضی نیستند و وقتی به یک جمع عادت می کنند از آنها انرژی می گیرند و رفتارهایی مثل افراد برونگرا از خود بروز می‌دهند. اگر چه افکار این افراد متفاوت است اما هر دو یک هدف را دنبال می کنند. کم رویی در برخی افراد درونگرا هم دیده می شود و مانع ارتباط آنها با دیگران می گردد.

فرد خجالتی از اینکه دور از دیگران است احساس بدی دارد، با این وجود از بودن در جمع می‌ترسد. ا

افراد خجالتی و درونگرا هر دو ساکت اند

ساکت بودن مهمترین وجه شباهت افراد خجالتی و درونگرا است. آنها اهل صحبت کردن با دیگران نیستند و مدام غرق افکار خود می شوند. این افراد خود را از بحث های عمیق دور می کنند و اطلاعات پیرامون خود را بیشتر در دهن خود تجزیه و تحلیل می کنند. افراد خجالتی بیشتر در توهمات سیر می کنند و تفکرات آنها بیشتر حالت رویاپردازانه دارد. فرد خجالتی قادر نیست واکنشی صحیح در موقعیت های اجتماعی نشان بدهد. دچار اضطراب می‌شود، ضربان قلبش بالا می‌رود، کف دستانش عرق می‌کند و عضلاتش منقبض می‌شوند.

مهم است به یاد داشته باشید که خجالتی بودن و درونگرایی مسیرهای رفتاری طبیعی هستند و به خودی خود اشکالی ندارند. با این حال، اگر نگرانی جدی درباره رفتار یا روانشناسی کودک خود دارید، بهتر است با یک متخصص روانشناسی کودکان مشورت کنید. آنها می‌توانند شما را راهنمایی کنند.