هر زوج در رابطه خود ممکن است با تعارض و اختلاف نظر مواجه شود، که این اتفاق هیچ گاه بدی نیست. زمانی که دو نفر بزرگسال در کنار یکدیگر قرار میگیرند، احتمال دارد درباره برخی از مسائل دچار اختلاف فکری شوند. سوال اینجاست که چرا این اختلافات فکری ایجاد میشوند و راه حلهای برای حل این مسئله چیستند؟
در کل، این تعارضات منجر به بهبود کیفیت رابطه زوجین میشود. اختلاف نظر و عقیده در ذهن افراد یک مسئله طبیعی و قابل قبول است، اما اگر این تفاوتها در سلیقههای زندگی مشترک به سرعت حل نشوند و ادامه پیدا کنند، عواقب نامطلوبی به دنبال خواهند داشت که برطرف کردن آنها مشکل است، زیرا که ریشههای عمیقی دارند و گرههای پیچیدهای به خود گرفتهاند که به سادگی قابل حل نیستند.
به طور کلی، مسائل اعتقادی، عدم قبول یا عدم توافق درباره عادتهای شخصیتی یکدیگر، مسائل جنسی، روابط زوجین با خانوادهها، تربیت فرزندان و... معمولاً موضوعاتی هستند که زوجین را به چالش میکشند، اما عواملی هم وجود دارند که به نوعی محرک این اختلافات هستند.
در مورد عواملی که منجر به اختلاف زوجین میشوند، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- عصبانیتهای آزاردهنده: وقوع عصبانیتهای شدید و توهین آمیز از سوی یکی یا هر دوی زوجین، به طوری که باعث تحقیر یکدیگر شوند.
- دیدگاه برتری: احساس برتری یا ادعا بر اینکه زندگی بهتری ارزشمند است و اگر در این رابطه باقی بماند، آیندهاش را خراب میکند.
- ناتوانی در عذرخواهی: در صورتی که به هر دلیلی یکی از زوجین به همسرش توهین کند، حتماً باید پس از آن عذرخواهی کند و بگوید که در لحظهای عصبانی شدمو این کار را تکرار نخواهم کرد. اما در برخی موارد، زوج ممکن است نتواند به درستی عذرخواهی کند یا عذرخواهی را نپذیرد، که این موضوع به تنش و اختلاف در رابطه منجر میشود.
- نداشتن مهارتهای ارتباطی سالم: مهارتهای ارتباطی سالم، از جمله شنیدن فعال، اظهار نظر به صورت محترم، قدردانی و ارتباط با احساسات، برای حل تعارضات و اختلافات ضروری است. در صورتی که زوجین این مهارتها را نداشته باشند، به سختی قادر به حل مشکلات خود خواهند بود.
- نبود مرزهای شخصیتی: هر فرد مجموعهای از ارزشها، باورها و مرزهای شخصیتی دارد که هویت و تمایز او را تشکیل میدهد. در صورتی که زوجین مرزهای شخصیتی همدیگر را نپذیرند و تلاش کنند که یکدیگر را تغییر دهند، اختلافات و تعارضات بیشتری به وجود خواهد آمد.
برای حل اختلافات در رابطه زوجین، میتوان روی راهحلهای زیر تمرکز کرد:
- ارتباط با احترام: زوجین باید با احترام به یکدیگر صحبت کنند و از استفاده از زبان توهینآمیز یا تهدیدی خودداری کنند. صحبت کردن با احترام و ملاحظه نظرات و احساسات همسر، به حل تعارضات کمک میکند.
- تقویت مهارتهای ارتباطی: زوجین میتوانند بهبود مهارتهای ارتباطی خود را با خواندن کتابها، شرکت در دورههای آموزشی یا مشاوره از متخصصین تربیت خانواده، بهبود بخشند. این مهارتها شامل شنیدن فعال، اظهار نظر به صورت محترم و قدردانی از نقاط قوت و ضعف همسر است.
- قراردادن خود در موقعیت همسان: زوجین میتوانند به جای تمرکز بر اختلافات، تلاش کنند تا به مسائلی که در آنها اتفاق نظر دارند، تمرکز کنند. این رویکرد میتواند به ایجاد همبستگی و اتحاد در رابطه کمک کند.
4. نادیده گرفتن واقعیتها : به این معنی که آنها کاملاً فراموش میکنند که به چه دلیل با هم ازدواج کردهاند؟ دختر و پسر برای تامین نیازها و خواستههای خود با هم ازدواج کردهاند. ممکن است سؤال برخی این باشد که تفاوت بین نیاز و خواسته چیست؟ جواب این است که آنچه افراد را به هم نزدیک میکند، نیازهای آنهاست، مانند نیاز به عشق و محبت در خانمها و نیاز به قدرت در آقایان. از سوی دیگر، خواستهها چیست؟ آرزوها و تمایلاتی است که فراتر از نیازهای ما میرود و معمولاً در افراد متفاوت است.
راهکارهای حل اختلافات:
۱. گفت و گو: زوجین باید تلاش کنند تا تمام ناهماهنگیها و اختلافات را با گفتگو حل کنند. گفت و گو باعث میشود مشکلات در ابتدای راه حل قرار بگیرند و همچنین به رشد، درک عمیقتر و پیشرفت در رسیدن به هدف مشترک کمک میکند.
۱. تغییر احساس: در ابتدا، باید برای حل اختلاف نظرها، احساسمان را نسبت به یکدیگر تغییر دهیم و عواملی که باعث کاهش حس مثبت و رنجش بینمان میشود را برطرف کنیم.
۲. رابطه برد برد: در زندگی مشترک، به جای تمرکز بر بردن یا باختن، به رابطه برد برد فکر کنیم و تلاش کنیم که به دنبال راهحلهایی باشیم که هر دو طرف بتوانند از آن بهرهمند شوند.
۳. گوش دادن بدون قضاوت: بدون پیشداوری و قضاوت به حرفهای یکدیگر گوش کنیم و ارتباطی را برقرار کنیم که بتوانیم آزادانه و بدون سانسور حرف دلمان را بگوییم.
۴. طوفان فکری: با همدیگر در مورد ایدهها، نیازها، نگرانیها و خواستههایمان صحبت کنیم و راهکارهایی برای حل مشکلات پیدا کنیم. با تمرکز بر راهکارها، نگرانیهای زندگی کمتر میشود.
۵. یادآوری عشق و دوستی: همیشه به یاد داشته باشیم که چرا کنار یکدیگر قرار گرفتهایم و از بودن با هم لذت میبریم. درگیریهای روزمره نباید یادمان برود که در ابتدا چقدر دوست یکدیگر داشتیم.
۶. آرامش زبان: از استفاده از جملات کلی مانند "تو همیشه..." یا "تو هیچوقت..." خودداری کنیم و به جای آن به صورت مستقیم و با احترام با یکدیگر صحبت کنیم.
۷. خودداری از شکایت متقابل: از شکایت متقابل خودداری کنیم. به عنوان مثال، وقتی یکی از طرفین شکایت میکند، دیگرطرف نباید به طور متقابل شکایت کند. به عنوان مثال، وقتی آقا میگوید چرا این کار را انجام ندادی، بانو باید سریعاً در جوابش نگوید که تو هم همچین کاری را انجام ندادی. به جای آن، میتوان با احترام و صبر به رفتار یکدیگر واکنش نشان داد.
و نکته آخر این است که نباید عیوب همسر خود را بزرگ کنیم و آنها را در ذهن خود تکرار کنیم، زیرا این کار میتواند منجر به ایجاد حس منفی درباره همسر شود. به جای آن، به خوبیها و خوبیهای همسرمان تمرکز کنیم و آنها را در ذهنمان تداعی کنیم.