آیا به یاد دارید آخرین باری که با یک دوستی که احساس غم یا ناامیدی میکرد همراه بودید؟ شاید اشکهایشان باعث شد تا در ما نیز احساس غم و همدردی برانگیزد. در این لحظات، ما قصد داریم به نحوی آنها را آرام کنیم و هر طور که ممکن است، غم و ناراحتی آنها را کاهش دهیم.
همدردی شناختی
وقتی ما به همدردی شناختی روی میدهیم، در واقع سعی میکنیم خودمان را در موقعیت و نگاه دیگران قرار دهیم. همدردی شناختی به این معنی است که ما سعی میکنیم خودمان را به جای شخص دیگری بگذاریم.
برای مثال، اگر یک دوست به دلیل عدم موفقیت در مصاحبه شغلی، ناراحتی و ناامیدی را تجربه میکند، احتمالاً ما هم احساس ناامیدی او را درک میکنیم. اما در عین حال، ممکن است متوجه شویم که او یک فرد با استعداد است و به زودی موفقیتهای بزرگی را خواهد داشت. از طرف دیگر، وقتی ما همدردی شناختی را تجربه میکنیم، میتوانیم افرادی که در آن موقعیت هستند را بهتر بشناسیم و بفهمیم که چرا پس از عدم موفقیت، احساس ناراحتی یا ناامیدی میکنند. ما تمرین میکنیم که از دیدگاه آنها به وضعیت یا شرایط نگاه کنیم.
همدردی عاطفی
وقتی ما همدردی عاطفی را تجربه میکنیم، به طور شناختی و عاطفی به یک تجربه احساسی مشترک میپردازیم. اصطلاحاً همدردی به معنای قرار دادن خودمان به جای شخص دیگری است و سعی میکنیم بهترین درک از تجربههای او را داشته باشیم.
آیا میدانستید که محققان چند شکل مختلف همدردی را شناسایی کردهاند؟
دو شکل اصلی همدردی که شناسایی و تحقیق شدهاند عبارتند از: همدردی شناختی و همدردی عاطفی (معمولاً به عنوان همدردی اثربخش نیز شناخته میشوند). همبستگی با دوستان در مواقعی که آنها احساس غم و ناامیدی میکنند، یک تجربه رایج است. زمانی که دوستی که تحت فشار و استرس قرار دارد، به ما خبر میدهد، معمولاً ما تلاش میکنیم تا او را آرام کنیم و به او نشان دهیم که حاضریم در کنارش باشیم.
برای به او کمک کردن، میتوانید از راههای زیر استفاده کنید:
1. گوش دادن فعال: به دوستتان فرصت دهید تا درباره مشکلات و نگرانیهایش صحبت کند. گوش دادن فعال شامل تمرکز کردن بر صحبتهای او، عدم قطع کردن صحبتها و نشان دادن علاقه و توجه به او است.
2. ابراز همدردی: ابراز همدردی و تفهیم موقعیت او میتواند به دوستتان کمک کند که احساس پشتیبانی کند. بیان اینکه شما متوجه ناراحتی و نگرانیاش هستید و به او اعتماد دارید که مشکلاتش را حل خواهد کرد، میتواند اثر بخش باشد.
3. حمایت کنید: اگر امکان دارد، به دوستتان کمک کنید تا به مشکلاتش راه حل پیدا کند یا وظایفی را برای او سبکتر کنید. ممکن است با ارائه کمک عملی، او احساس کمک و تسهیل بیشتری کند.
4. انگیزهبخشی: با انگیزهبخشی و اعتماد به نفس دوستتان، میتوانید او را به سمت راهحلهای ممکن هدایت کنید. تشویق او به ادامه تلاش و به یادآوری قدرتها و استعدادهایش میتواند اثربخش باشد.
5. تقدیر و تشکر: ارزشگذاری و تقدیر از تلاشها و پیشرفتهای دوستتان، او را تشویق به ادامه کار میکند. اینکه به او یادآوری کنید که چقدر ارزشمند است و میتواند به رسیدن به هدفش برسد، اثرگذار خواهد بود.
مهمتر از همه، به دوستتان نشان دهید که در کنار او هستید و حاضرید در هر زمانی کمک کنید. این حمایت و همدردی میتواند به او احساس تسکین و امید بیشتری بدهد.