دومین نشست از سلسله نشست‌های «از آموختن تا ساختن» عصر سه‌شنبه ششم آبان‌ماه با همکاری اندیشکده مرآت و جمعیت تسهیلگران مهارت‌آموزی در محل کارستان بهارستان برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری دانا، نشست تخصصی «تاریخچه و وضعیت استراتژی توسعه صنعتی ایران» با تحلیل چالش‌های صدساله صنعت کشور برگزار شد. دکتر حسین رجب‌پور در این نشست با اشاره به وابستگی تاریخی اقتصاد ایران به نفت و فقدان استراتژی منسجم، هشدار داد: «تعلیق در تصمیم‌گیری» و غفلت از آموزش فنی، کشور را در گرداب بی‌تکلیفی توسعه گرفتار کرده است.
ریشه‌های تاریخی عقب‌ماندگی صنعتی
دکتر حسین رجب‌پور، پژوهشگر توسعه صنعتی، در این نشست نقطه آغاز تحول بشری را انقلاب صنعتی قرن هجدهم دانست و تأکید کرد: «اختراع ماشین بخار و توسعه صنعت نساجی در انگلستان، شکاف عمیقی بین کشورهای صنعتی و جوامع کشاورز ایجاد کرد.»
اسارت در رقابت ابرقدرت‌ها
وی به تاریخ ایران از دوره قاجار اشاره کرد و افزود: «ایران در دام رقابت روسیه تزاری و انگلستان صنعتی گرفتار آمد که نهایتاً به تقسیم کشور در قرارداد ۱۹۰۷ انجامید. اگرچه در دوره پهلوی اول بازار واحد شکل گرفت و صنایع سبک راه‌اندازی شد، اما وابستگی به نفت و نوسازی ارتش از همان آغاز آشکار بود.»
شکنندگی ساختار صنعتی در دهه ۵۰
این کارشناس توسعه با اشاره به دهه‌های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی هشدار داد: «علیرغم نهادسازی و تمرکز قدرت، سهم صنعت از اشتغال در سال ۱۳۵۶ تنها ۱۵ درصد بود، در حالی که آرمان برنامه‌ها ۶۰ درصد پیش‌بینی می‌شد. وابستگی ۹۸ درصدی صادرات به نفت، ایران را به بیماری هلندی دچار کرد.»
آوار اسناد بی‌عمل
دکتر رجب‌پور به معضل اسناد توسعه در چهار دهه اخیر اشاره کرد و گفت: «از مطالعات دانشگاه شریف تا سند سال ۹۱، این اسناد هرگز به طرح اجرایی تبدیل نشدند. این متون فاقد اولویت‌بندی بودند و با تغییر دولتها کنار گذاشته شدند.»
غفلت از آموزش فنی؛ معضل توسعه ایران
وی یکی از حلقه‌های مفقوده توسعه را آموزش فنی و حرفه‌ای خواند و تأکید کرد: «این حوزه نیازمند برنامه‌ریزی ده ساله و سرمایه‌گذاری بلندمدت است که تنها از عهده دولت توسعه‌گرا برمی‌آید. نظام آموزشی کنونی نخبه‌پرور است، در حالی که کشور به تکنسین‌های فنی نیاز مبرم دارد.»
به گزارش این نشست، توسعه صنعتی ایران در دریای متلاطم بحران‌های متوالی و فقدان استراتژی منسجم، همچون کشتی بی‌قطب نمایی در گرداب تعلیق و بی‌تکلیفی گرفتار مانده است.
