به گزارش ایسنا، پریسا محمدی اظهار کرد: گل‌سنگ‌ها
موجوداتی هم‌زیست هستند که از قارچ و جلبک تشکیل می‌شوند و شکل‌های متفاوتی را به‌وجود
می‌آورند. این موجودات نیازهای غذایی کمی دارند، در شرایط سخت، زندگی می‌کنند و در
جاهایی که درخت و جانور کمتر وجود دارد دیده می‌شود. همچنین امروزه در مطالعات فضایی
از گل‌سنگ‌ها استفاده می‌شود.
او با بیان این‌که سه نوع گل‌سنگ وجود دارد، توضیح داد: از یک گونه‌ی آن حدود 100 مورد و از گونه‌ای دیگر بیش از 230 مورد در آرامگاه کوروش دیده شده است. همچنین یک نوع گل‌سنگ بسیار خطرناک وجود دارد که می‌تواند سنگ را تخریب کند و اولین‌بار در سال 2003 میلادی شناسایی شد که حدود 90 مورد از آن در قسمت شمال آرامگاه کوروش گزارش شده است. به گفته‌ی کارشناسان، این نوع گل‌سنگ فقط روی بناهای سنگی تاریخی رشد می‌کند. در حال حاضر نیز براساس تصاویری که وجود دارد، خراش‌ها و خوردگی‌هایی روی سنگ‌های آرامگاه کوروش دیده می‌شود. همچنین گونه‌ی اول گل‌سنگ‌ها تقریبا در همه جای آرامگاه و بویژه در بخش‌هایی که با سیمان مرمت شده‌اند دیده می‌شود.
وی ادامه داد: تغییر ظاهر سنگ، خورده شدن، ایجاد حفره، لایه‌لایه شدن سنگ و انحلال کریستال‌های آن از جمله نشانه‌های وجود گل‌سنگ است. هر تغییری در آب و هوا می‌تواند سرعت رشد گل‌سنگ‌ها را تغییر دهد. به این ترتیب ممکن است در جاهایی قصد کم کردن رطوبت را داشته باشیم، ولی رشد گل‌سنگ‌ها افزایش یابد.
او با تاکید بر این‌که مرمت سنگ‌ها با استفاده از سیمان باعث رشد گونه‌های جدید گل‌سنگ در آثار باستانی شده است، افزود: مرمت‌های بدون پایش، خسارت بیشتری را نسبت به مرمت نکردن به آثار می‌زنند. به همین دلیل بهتر است مرمت‌گران بخش‌هایی از یک اثر را که مرمت می‌کنند پس از مدتی رصد کنند تا وضعیت قبل و بعد از مرمت مشخص شود. /پایان پیام