به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا(داناخبر) به نقل ازایسنا ، به گفته محققان، این ستارهها با سرعت بسیار بالا که برای اولین بار در نوع خود کشف شدهاند، ممکن است از یک ابرسیاهچاله در مرکز راه شیری به بیرون پرتاب شده باشند.
به گفته دانشمندان، این کشف میتواند پاسخگوی سوالاتی در مورد چگونگی شکلگیری ستارگان در مرکز پوشیده از گرد و غبار کهکشان باشد که با زمین 26 هزار سال نوری فاصله دارد.
بر اساس یک نظریه جدید، این اجسام کیهانی با سرعت بالا در اصل بخشی از سیستمهای دو ستارهای بودهاند که در آنجا شکل گرفته اما با بلعیده شدن دوقلوی آنها توسط سیاه چاله، از مرکز کهکشان بیرون انداخته شدهاند.
از آنجایی که این اجسام از مرکز کهکشان آمدهاند، شناسایی و بررسی آنها میتواند به دانشمندان در درک رویدادهای این منطقه شکلگیری ستاره کمک کند.
تا چندی پیش، ستارهشناسان برای بررسی ستارگان فوق سریع به دنبال ستارگان درخشان و آبی بودند که در اطراف مناطق غیر مرتبط با محل شکلگیری آنها قرار داشتند.
شناسایی این ستارگان آسان بوده و معمولا سه تا چهار برابر خورشید هستند که آنها را به گونههای غیر عادی در کهکشانی تبدیل میکند که بیشتر از ستارگانی به اندازه خورشید یا کوچکتر تشکیل شده است.
دانشمندان از اطلاعات تلسکوپ پالومار کالیفرنیا برای بررسی 130 ستاره در لبه مرکز کهکشانی استفاده کردند که مسیر بیشتری از حد انتظار را پیموده بودند. پس از محدود کردن این نتایج به ستارگانی که در جهتهای مختلف و با سرعت مطابق با پرتاب از مرکز راه شیری حرکت میکردند، به این شش ستاره رسیدند.
این نتایج هنوز به تائید نهایی نرسیده اما در صورت تائید میتواند به ستارهشناسان در پاسخگویی به یکی دیگر از معماهای جهان کمک کند. /پایان پیام
به گفته دانشمندان، این کشف میتواند پاسخگوی سوالاتی در مورد چگونگی شکلگیری ستارگان در مرکز پوشیده از گرد و غبار کهکشان باشد که با زمین 26 هزار سال نوری فاصله دارد.
بر اساس یک نظریه جدید، این اجسام کیهانی با سرعت بالا در اصل بخشی از سیستمهای دو ستارهای بودهاند که در آنجا شکل گرفته اما با بلعیده شدن دوقلوی آنها توسط سیاه چاله، از مرکز کهکشان بیرون انداخته شدهاند.
از آنجایی که این اجسام از مرکز کهکشان آمدهاند، شناسایی و بررسی آنها میتواند به دانشمندان در درک رویدادهای این منطقه شکلگیری ستاره کمک کند.
تا چندی پیش، ستارهشناسان برای بررسی ستارگان فوق سریع به دنبال ستارگان درخشان و آبی بودند که در اطراف مناطق غیر مرتبط با محل شکلگیری آنها قرار داشتند.
شناسایی این ستارگان آسان بوده و معمولا سه تا چهار برابر خورشید هستند که آنها را به گونههای غیر عادی در کهکشانی تبدیل میکند که بیشتر از ستارگانی به اندازه خورشید یا کوچکتر تشکیل شده است.
دانشمندان از اطلاعات تلسکوپ پالومار کالیفرنیا برای بررسی 130 ستاره در لبه مرکز کهکشانی استفاده کردند که مسیر بیشتری از حد انتظار را پیموده بودند. پس از محدود کردن این نتایج به ستارگانی که در جهتهای مختلف و با سرعت مطابق با پرتاب از مرکز راه شیری حرکت میکردند، به این شش ستاره رسیدند.
این نتایج هنوز به تائید نهایی نرسیده اما در صورت تائید میتواند به ستارهشناسان در پاسخگویی به یکی دیگر از معماهای جهان کمک کند. /پایان پیام