به گزارش خبرنگار گروه دانش خبرگزاری
دانا(داناخبر)، نام گذاری روز زن در جمهوری اسلامی ایران، رابطه ای با فعالیت های فمینیستی قرن های اخیر
با انگیزه احقاق حقوق زنان ندارد.
این روز در کشور ما، همزمان است با میلاد بانویی که نمونه عملی زیست سعادتمندانه یک زن است که البته بدون حریم خانواده تعریف کاملی نمی توان از آن ارایه داد.
حضرت فاطمه الزهرا(س)، فرزند آخرین پیامبر الهی، حضرت محمد (ص) است و البته همسر امام علی (ع)، نخستین امام شیعیان. او به حق مادر دین بزرگ اسلام است.
فاطمه (علیها السلام) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار است. این عقیده بر گرفته از مضامین احادیث نبوی است. این طایفه از احادیث، اگر چه از لحاظ لفظی دارای تفاوت هستند، اما دارای مضمونی واحد هستند. در یکی از این گفتارها (که البته مورد اتفاق مسلمانان، اعم از شیعه و سنی است)، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: «فاطمه سرور زنان جهانیان است». اگر چه بنابر نص آیه شریفه قرآن، حضرت مریم برگزیده زنان جهانیان معرفی شده و در نزد مسلمانان دارای مقامی بلند و عفت و پاکدامنی مثال‌زدنی می‌باشد و از زنان برتر جهان معرفی گشته است، اما او برگزیده زنان عصر خویش بوده است. ولی علو مقام حضرت زهرا (علیها السلام) تنها محدود به عصر حیات آن بزرگوار نیست و در تمامی اعصار جریان دارد.
لذا است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در کلامی دیگر صراحتاً فاطمه (علیها السلام) را سرور زنان اولین و آخرین ذکر می کنند. اما نکته‌ای دیگر نیز در این دو حدیث نبوی و احادیث مشابه دریافت می‌شود و آن اینست که اگر فاطمه (علیها السلام) برترین بانوی جهانیان است و در بین زنان از هر جهت، کسی دارای مقامی والاتر از او نیست، پس شناخت سراسر زندگانی و تمامی لحظات حیات او، از ارزش فوق العاده برخوردار است.
شرح روزگار
این بانوی بزرگوار، در سال پنجم پس از بعثت و در روز 20 جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره انتخاب شوهر برای دختر بزرگوار خود فرمود که اختیار فاطمه در دست خداست. بنا بر آنچه که «انس بن مالک» نقل کرده است، عده‌ای دیگر از میان نامداران مهاجرین، برای خواستگاری فاطمه (علیها السلام) به نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رفتند و گفتند حاضریم برای این وصلت، مهر سنگینی را تقبل کنیم.
امام علی (علیه السلام) نیز از خواستگاران فاطمه (علیها السلام) بود و حضرت رسول بنا بر آنچه که ذکر شد، به امر الهی با این وصلت موافقت کرد. در روایات متعددی نقل گشته است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اگر علی نبود، فاطمه همتایی نداشت.
بدین ترتیب بود که حضرت فاطمه (علیها السلام) با مهری اندک (بر خلاف رسوم جاهلی که مهر بزرگان بسیار بود) به خانه امام علی (علیه السلام) قدم گذارد.
ثمره این ازدواج مبارک، 5 فرزند به نامهای حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن (که در جریان وقایع پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سقط شد)، بود. امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) از امامان 12 گانه هستند که در دامان چنین مادری تربیت یافته‌اند و 9 امام دیگر (به غیر از امام علی (علیه السلام) و امام حسن (علیه السلام) از ذریه امام حسین (علیه السلام) هستند و بدین ترتیب و از طریق فاطمه (علیها السلام) به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) منتسب می‌شوند و از ذریه ایشان به شمار می‌روند.(4) و به خاطر منسوب بودن ائمه طاهرین (به غیر از امیر مؤمنان (علیه السلام)) به آن حضرت، فاطمه (علیها السلام) را «ام الائمه» (مادر امامان) گویند.
روش زندگی اجتماعی و فردی حضرت زهرا(س)، شیوه ای منحصر به فرد بود که با توجه به زندگی ایشان در سال های صدر اسلام، می تواند به عنوان پایه یک زندگی سالم برای زنان مسلمان به استحکام این بنا کمک کند.
به همین خاطر است که روز بزرگداشت مقام زنان و مادران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با تولد این بانوی بزرگوار همزمان شد. با این امید که انتخاب این نماد برای بزرگداشت زنان، آغازی باشد برای به کار گیری روش عملی زندگی بانوی اسلام در روزهای زنان ایرانی. /پایان پیام
