به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانا، بهداشت آب در سلامتی انسان تاثیر بسازایی دارد. عوامل بروز این بیماریها که شامل تک یاخته ها )تک سلولیها)، ویروس ها، باکتری ها، کرم ها و انگلها هستند، از طریق نفوذ فاضلاب در آب آشامیدنی به انسان منتقل می شود.
جوشاندن تمامی عوامل بیماری زای آب را ازبین نمی برد
جوشاندن آب می تواند عوامل بیماری زای میکروبی را تا حدود زیادی از بین ببرد. علاوه برآلودگیهای میکروبی، املاح آب نیز می توانند منجر به بروز بیماری شوند، بنابراین مقدار آنها نیز باید در آب کنترل شود. برخی از این املاح مانند نیترات، نیتریت یا آرسنیک با جوشاندن از بین نمی روند و به دلیل تبخیر شدن آب خالص، آنچه باقی می ماند آلایندگی بیشتر با درجه خلوص بالاتر آلودگی است.
با توجه به مطالعات به عمل آمده توسط سازمان بهداشت جهانی در مورد نیترات، این سازمان حداکثر مجاز 50 میلیگرم درلیتر (برحسب نیترات)را اعلام نموده است.استاندارد ملی ایران نیز برای نیترات همین مقدار می باشد.وجود نیترات در آب نشانه ورود فاضلاب به آب آشامیدنی است . ازت نیتراتی بطور طبیعی در بسیاری از خاکها وجود داشته و بنابراین در اغلب آبهای زیرزمینی و سطحی یافت میشود. خروجی فاضلابهای هم مقادیر قابل توجهی نیتروژن دارند که قسمت عمده آن بصورت نیترات است.
نیترات برای نوزادان خطرناک است
محیط سیستم گوارشی شیرخواران تا حدود شش ماهگی به علت عدم تکامل،نسبتا قلیایی است و به همین دلیل، قادر به تولید اسید کلریدریک لازم برای از بین بردن باکتری‌های دخیل در واکنش احیای نیترات به نیتریت، نمی‌باشند. بنابراین چنانچه طفلی در این دوران، در معرض غذاها و یا مایعات آلوده به نیترات قرار بگیرد، «نیترات» وارد شده توسط باکتری‌های موجود در سیستم گوارش تبدیل به ماده‌ی سمی با خاصیت اکسید کنندگی به نام «نیتریت» می‌گردد که در نهایت وارد خون شده و منجر به اکسیداسیون هموگلوبین به مت هموگلوبین می‌گردد.میل ترکیبی اکسیژن با مت هموگلوبین بسیار بیشتر از هموگلوبین است لذا بعلت کمبود اکسیژن کودک کبود رنگ می شود. نام این بیماری مت هموگلوبین است که به آن blue baby (کودک آبی )نیز می گویند.
در بزرگسالان نیترات در دراز مدت اثرات سویی بر سلامتی می گذارد.نیترات وقتی با کلر آب ترکیب می شود ترکیبی بنام نیتروزآمین ها را بوجود می آورد که سرطان زا هستند و موجب سرطان مری و معده میشوند.
علاوه بر نیترات سایر املاح آب نیز در صورت بیش از حد مجاز بودن منجر به بیماری می شوند.
خطرات ناشی از بالا بودن املاح آب
آرسنیک: مصرف مداوم غلظت بالای آرسنیک می‌تواند منجر به پیگمانتاسیون پوست و انواع گوناگون از بیماریهای گوارشی، خونی و کلیوی وسرطان گردد . میزان 10میلیگرم در لیترتوسط سازمان بهداشت جهانی توصیه شده است.
سرب: یکی از قدیمی ترین عوامل آلودگی شیمیایی در آبهای آشامیدنی ، به کارگیری مخازن و لوله های سربی در لوله کشی شهری بوده است.سرب یک سیستم تجمعی است به طوری که تماس مداوم با آن ، در نهایت می‌تواند اثرات سمی ایجاد کند.مصرف طولانی مدت آن منجر به بیماری سارتونیسم میشود که ایجاد خط آبی رنگ بین دندان و لثه می کند. لذا حذف لوله های سربی برای کاهش میزان سرب آب ضروری خواهد بود.
فلوئورید: یکی از املاح آب است که در غلظتهای کم ، مفید ولی در غلظتهای بالا مضرند. فلوئورید بطور طبیعی در بعضی از آبها وجود دارد و مقدار آن در آبهای آشامیدنی بعلت جلوگیری از پوسیدگی دندان بویژه در بچه ها تا سطح 1 میلیگرم در لیتر توصیه میشود.اگر سطح فلورید بیشتر از 5.1 میلیگرم در لیتر باشد، لکه های زردی روی دندان ظاهر میشود که این بیماری فلوئوروزیس نام دارد و در مقادیر بالا فلوئور، ممکن است منجر به صدمات استخوانی شود .
کادمیوم: مقادیر بالای کادمیوم در آب در دراز مدت منجر به بیماری هیتای هیتای می شود که این بیماری باعث شکستگی خود به خود استخوان می شود.
آلومنیوم: باعث آلزایمر و نارسایی کلیه می شود.
برخی ازشواهد آماری نشان می‌دهد که سختی آب آشامیدنی تا 175 میلیگرم در لیتر، باعث کاهش احتمال وقوع برخی انواع بیماریهای قلبی می شود. ولی سختی بالا موجب رسوب در لوله ها و خسارت به تاسیسات می شود.در برخی روشهای نرمسازی آب، مقدار سدیم آب را افزایش می‌دهند که این موضوع می تواند برای افراد دارای بیماریهای قلبی و کلیوی ، نامطلوب باشد.
استفاده مداوم از آبهای معدنی به دلیل بالا بودن املاح طبیعی و بروز مشکلات کلیوی همچنین نقل و انتقال آن با ظروف پلاستیکی و احتمال سرطانزایی به علت قرار گرفتن در معرض آفتاب در حین انتقال ، توصیه نمی شود.
