به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایسنا، در میان عجیب‌ترین ایده‌هایی که هیچ گاه ساخته نشد، عینک‌های مطالعه همراه با آینه و کلاه‌های مجهز به رادیو از دهه 1930، یک کاروان قابل بسط که یک لیموزین بزرگ را به شکل جمع و جور نشان می‌داد و خودرویی که می‌توانست عابران پیاده را به خارج از جاده براند تا تصادف نکنند، قرار داشتند.
ابداعات دیگر شامل یک دستگاه خرید بود که سوسیس داغ در آلمان ارائه می‌کرد و اختراعی که تمام صداهای خارجی را مسدود کرده و به یک ماسک اکسیژن برای اطمینان از خفه نشدن کاربر مجهز بود.
با وجود تفکر رو به جلوی این مخترعان اولیه، بسیاری از ابداعات آنها هیچگاه به تولید انبوه نرسید.
کلاه رادیویی پیشگامانه در آمریکا در سال 1931 از یک کلاه لبه پهن مجهز به یک فرستنده و بلندگو تشکیل شده بود که به کاربر اجازه می‌داد تا اخبار را در هر جا که هستند گوش کنند.
یک روش بلند پروازانه‌تر استفاده از فناوری رادیوی بی‌سیم نسبتا جدید در کالسکه بچه رادیویی 1921 بود.
این دستگاه به یک فرستنده مجهز بود که به والدین اجازه می‌داد در زمان بیرون بردن کودکشان به اخبار و امور جاری گوش کنند. از این رادیو همچنین می‌شد برای آرام کردن گریه کودک استفاده کرد.
واژگان کتاب با استفاده از آینه‌ها به چشمان خواننده تابیده می‌شد تا وی بتواند در حالت دراز کشیده و بدون نیز به بلند کردن گردن خود کتاب بخواند.
بسیاری از دیگر امواج مغزی تاریخی اوایل قرن بیستم شامل تلاش مخترعان در مورد حمل و نقل و کاربردی‌تر یا مفیدتر کردن آن بود.
یک مخترع فرانسوی به ابداع یک دوچرخه دوگانه‌سوز پرداخته بود که به کاربر اجازه می‌داد با استفاده از شناورهای پیازی‌شکل در ترکیب با چرخ در هر دو محیط زمین و دریا حرکت کند.
طرح دیگر، لباس‌های شنای چوبی ارائه شده در سال 1924 بود که به کاربران اجازه می‌داد تا به شکل ایمن شنا کنند چرا که صفحات چوبی به طور طبیعی شناور بوده و افراد را در سطح آب نگه می‌داشت.
دیگری، ایده جسورانه گوونتوسا دی اوداین ایتالیایی برای موتورسیکلت تک چرخ که در سال 1931 ارائه شد و به راننده اجازه می‌داد با سرعت 150 کیلومتر در ساعت حرکت کند.
طراحی عجیب خودرویی مجهز به خاک‌انداز برای جلوگیری از زیر کردن عابران در جاده!
ایمنی حمل و نقل نیز یکی از نگرانی های اصلی بود و در دهه 1920 در پاریس، مخترعان به ابداع خاک‌اندازی برای اتصال به جلوی خودروها پرداختند. با اینکار در صورت تصادف کردن با عابر، به طور ایمن به داخل یک تور انداخته می‌شد.
ابداع «جداساز» هاگ گرنسباک در سال 1925 به کاربر کمک می‌کرد تا تمام صدهای بیرونی را مسدود کرده و وی را در یک محیط آرام قرار می‌داد. همچنین یک ماسک اکسیژن نیز در کنار این ابداع طراحی شده بود تا کاربر خفه نشود.
