
رازی بزرگ مردی است كه اعتبار نامش در تاريخ دانش بشری يادآور نگرش اصيل همه دانشمنـدان اسـلامـی بـه ارزش مقولـه تحقيـق و تجربـه بـوده و هسـت. آثار كم نظير وی چون الحاوی و طب المنصوری كه در قرون متمادی به عنوان مرجع آموزش پزشكان و دانشمندان در سراسر جهان معتبرترين كتب مورد استناد بودهاند، خود يادگار دوران رشد و شكوفايي علم و پژوهش در گهواره تمدن ايرانی اسلامی هستند.
اين فيلسوف و پزشک نامی ايران علاوه بر علم وسيع كيميا و پزشكي، در فلسفه نيز دارای تحقيقات عميقی است كه مورد توجه و اهميت قرار دارد. رازی، نه فقط در طب، تجربه كسب كرد، بلكه آزمايش را در كليه مباحث علوم طبيعی ضروری می دانست. وی،آزمايش های شيميايی خود را با چنان دقتي تشريح و توصيف كرده است كه امروزه هر شيمي دانی ميتواند آن را مجددا به معرض آزمايش درآورد.
محمد بن زکریای رازی در سال ۲۵۱ قمری در ری متولد شد و در سال ۳۱۳ قمری دار فانی را وداع گفت.