آن طور که مرکز آمار ایران خبر داده در پرسفرترین فصل سال یعنی تابستان، از مجموع 21 میلیون خانوار کشور 12.5 میلیون خانواده سفر داشتهاند. آمار شرکت فرودگاههای کشور حاکی از این است که در سال 1391 تعداد 20 هزار و 429 پرواز در ایران انجام شده و این پروازها تقریبا 1 میلیون و 138 هزار نفر را جابهجا کردهاند. این بدان معناست که سهم هر پرواز اندکی بیش از 55 مسافر بوده است. جالب است بدانید که هواپیمای فوکر 100 که یکی از کم ظرفیتترین و کوچکترین هواپیماهای داخلی است؛ ظرفیتی معادل 120 نفر دارد. ضمنا آمار یک میلیون و سیصدهزار نفری مسافران بدین معناست که تقریبا 500 هزار نفر از مردم کشور از این وسیله نقلیه استفاده میکنند. (آمار برگشت و آمار افراد کثیرالسفر را از تعداد مسافران کم کنید.) از سوی دیگر آمار اردیبهشت ماه شرکت فرودگاههای کشور نشان میدهد که در ارديبهشت ماه 1392 درنشست و برخاست 8 درصد و در اعزام و پذيرش مسافر 13 درصد و در ارسال و پذيرش بار 14 درصد كاهش نسبت به ارديبهشت 1391 وجود داشته است. آمار تیرماه 1392 هم حاکی است که میزان پروازهای انجام شده در کشور 7.7 درصد کاهش داشته است. حال با این وضعیت این سوال بوجود میآید که چرا ایرانیان به هواپیما، روی خوشی نشان نمیدهند و از سوی دیگر شرکتهای هواپیمایی چرا تا این حد به دنبال تبلیغات محیطی هستند؟
چرا مردم هواپیما را دوست ندارند؟
به نظر میرسد دو دلیل اصلی برای عدم تمایل مردم به استفاده از هواپیما وجود دارد. آنطور که پایگاه اطلاع رسانی صنعت هوایی کشور گزارش داده در دهه 80، (حداقل) 29 سانحه هوایی در ایران رخ داده است. تقریبا همه مسافران هواپیماهای ایران از قدیمی بودن این ناوگان نقایص فنی آن که با تحریم صنعت هوایی تشدید هم شده باخبرند. گزارش سال گذشته نشان میدهد میانگین سنی 220 هواپیمای ایرانی، 22 سال است.(سی میل)
از سوی دیگر گرانی هواپیما هم مساله دیگری است. در حالی که
میانگین درآمد خانوادههای شهری ایران، یک میلیون و 85 هزار تومان و خانوادههای
روستایی 665 هزار تومان است آمارها نشانگر این است که در پرترددترین مسیر هوایی
داخلی کشور یعنی تهران – مشهد قیمت
بلیط هواپیمای خطوط هوایی ماهان، 262 هزار تومان است. در پرترددترین مسیر خارجی
یعنی تهران-استانبول قیمت یک پرواز با هواپیمایی ترکیش، نزدیک به 2 میلیون و
ششصدهزار تومان است و در دومین مسیر پرتردد خارجی یعنی تهران – دبی هم قیمت یک پرواز با هواپیمایی هما، یک
میلیون و هفتاد هزار تومان است. (منبع: سایت شرکتهوایی هواپیمایی ماهان، هما و ترکیش)
چرا شرکتهای تبلیغات میکنند؟
از سوی دیگر جای این سوال وجود دارد که با این وجود، چرا شرکتهای هواپیمایی به صرافت تبلیغ در تهران افتادهاند. در مورد شرکت هواپیمایی داخلی میتوان دلایل مختلفی را برشمرد. از یک جوگیری ساده گرفته تا برنامه برای کنترل بازار. با این حال ماجرا در مورد آن شرکت هواپیمایی خارجی روشنتر است. گزارش شرکت فرودگاههای کشور نشان میدهد از 30 مسیر هوایی پر تردد ایران، هشت مسیر با مبدا یا مقصد ترکیه بوده است. همین آمارها نشانگر این است که فقط از مبدا استانبول یا به مقصد این شهر در اردیبهشت امسال 58 هزار نفر جابجا شدند. آمار دیگری نشانگر این است که هفتهای 5 هزار ایرانی فقط به آنتالیا میروند (دویچه وله) و جای تاسف است که با تدبیر! مسئولان ایرانی «سهم شرکتهای ایرانی در پروازهای خارجی از 77درصد در سال 1375 به 75.7درصد در سال 1380 و 68.3درصد در سال 1385 (و مطمئنا در حال حاضر بیش از اینها) کاهش یافته که سهم از دست رفته به وسیله شرکتهای خارجی جبران شده است.»(منبع)